Αυτό που «πέτυχε» ο ΠΑΟΚ με την περίπτωση του Λούκας Τέιλορ, πέρα από το να φορτωθεί ένα αχρείαστο συμβόλαιο, ήταν να καθυστερήσει την εξέλιξη της καριέρας του Λεύτερη Λύρατζη. Ο τελευταίος, έχοντας επιστρέψει από το δανεισμό του στην ομάδα του Βόλου, ολοκλήρωνε τη σεζόν 2020-21 με δεκατρείς συμμετοχές και έδειχνε έτοιμος για ακόμη περισσότερα πράγματα. Κι όμως, στον ΠΑΟΚ θεώρησαν ευκαιρία την περίπτωση του-έστω ελεύθερου-Λούκας Τέιλορ κι έσπευσαν να τον αποκτήσουν. Ηταν, μάλιστα, η πρώτη χρονολογικά μεταγραφή του περσινού καλοκαιριού. Κι όχι μόνο αυτό. Το συμβόλαιο, που υπεγράφη με τον Βραζιλιάνο, προέβλεπε τη συνεργασία των δύο πλευρών για τρία συν ένα χρόνο, κάτι που σημαίνει ότι αν ο δανεισμός του παίκτη στη Σαχτάρ δεν ευδοκιμήσει, το επόμενο καλοκαίρι οι άνθρωποι του Δικεφάλου θα «τρέχουν» πάλι να του βρουν ομάδα για να συνεχίσει την καριέρα του.
Ακόμη και παρουσία του Τέιλορ στο ρόστερ-όπως και του Σάστρε στο δεύτερο μισό της περσινής σεζόν-ο Λύρατζης έφθασε να μετρά στο τέλος 27 παρουσίες στην ενδεκάδα. Σκεφθείτε πόσες παραπάνω συμμετοχές θα είχε απόντος του Τέιλορ, πόσο πιο έτοιμος θα ήταν φέτος στα χέρια του Λουτσέσκου και πόσο μεγαλύτερη θα ήταν η αξία του στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο.
Το παραπάνω παράδειγμα είναι ενδεικτικό της έλλειψης εμπιστοσύνης, που αρκετές φορές δείχνει ο ΠΑΟΚ στους νεαρούς παίκτες, που ο ίδιος αναδεικνύει από τα τμήματα υποδομής του. Για να πάμε ακόμη πιο πίσω, στο καλοκαίρι του 2019, όταν ο ΠΑΟΚ είχε βγει στην αγορά για αριστερό μπακ, έφερε στη Θεσσαλονίκη τον Φάμπιο Κοεντράο, αλλά… ευτυχώς ο Πορτογάλος δεν συμφώνησε και γύρισε πίσω. Αν συμφωνούσε, πιθανότατα δεν θα αναδεικνύονταν ο Δημήτρης Γιαννούλης (έστω κι ο ΠΑΟΚ τον απέκτησε στα δεκαεννέα του χρόνια, συνεπώς δεν ήταν ακριβώς «προϊόν» της ασπρόμαυρης ακαδημίας) ή, στην καλύτερη περίπτωση, αυτό θα συνέβαινε σε χρόνο μεταγενέστερο και σε μικρότερη έκταση.
Εχοντας από πίσω τους μια τόσο αξιόλογη ακαδημία, στον ΠΑΟΚ οφείλουν να την αξιοποιούν στο μέγιστο βαθμό. Κι αν τα προηγούμενα χρόνια υπήρχε η -όχι αβάσιμη-δικαιολογία της δυσκολίας στην απευθείας μετάβαση παικτών από την ομάδα νέων στην αντίστοιχη πρώτη, τώρα με την παρουσία του ΠΑΟΚ Β΄ αυτή η μετάβαση μπορεί να γίνει και πιο εύκολα και πιο λειτουργικά (το παράδειγμα του Κουλιεράκη είναι «ολοζώντανο» μπροστά μας). Δεν υπάρχει κανένας λόγος να αναλώνεται ο ΠΑΟΚ με ξένους παίκτες-μετριότητες (φυσικά και είναι απαραίτητοι οι αντίστοιχοι ποιοτικοί), για τους οποίους δαπανώνται υψηλά χρηματικά ποσά και, την ίδια στιγμή, χωρίς να είναι δική τους η ευθύνη, να μπαίνουν εμπόδια στην ανέλιξη των παικτών της ακαδημίας.
