Υπάρχουν βραδιές στην ευρωπαϊκή ιστορία του ΠΑΟΚ, που έχουν μείνει βαθιάς χαραγμένες στη μνήμη των φιλάθλων του. Κι ας μην έχουν συνδυαστεί με προκρίσεις σε επόμενη φάση.
Μια από αυτές, που είναι και η πιο χαρακτηριστική αυτής της… κατηγορίας, είναι της 2ας Νοεμβρίου 1983 (σαν σήμερα πριν από 40 χρόνια) στο Ολυμπιακό στάδιο του Μονάχου, όταν o Δικέφαλος έφθασε-κυριολεκτικά-μια ανάσα από το ν’ αποκλείσει το μεγαθήριο της Μπάγερν.
Η ρεβάνς στην πρωτεύουσα της Βαυαρίας και τα όσα συνέβησαν στη διάρκεια εκείνου του δραματικού αγώνα θα μπορεί να γίνουν καλύτερα αντιληπτά αν κάποιος μάθει (ή θυμηθεί) τα γεγονότα που είχαν προηγηθεί, αρχής γενομένης από την κλήρωση της 30ης Σεπτεμβρίου 1983.
Ο πρόεδρος της ΠΑΕ Γιώργος Παντελάκης είχε ταξιδέψει στη Γενεύη για να παρακολουθήσει από κοντά την κλήρωση για το β΄ γύρο του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ (ο Δικέφαλος προέρχονταν από την πρόκριση επί της Λοκομοτίβ Πλόβντιβ). Κι όταν από τα χέρια του Γάλλου προέδρου της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας Ζακ Ζορζ βγήκε ο αντίπαλος του ΠΑΟΚ, ο Παντελάκης καθόλου δεν χάρηκε. «Είμαστε διπλά άτυχοι. Δεν είναι μόνο ότι πέσαμε πάνω στην Μπάγερν, είναι και το ότι η ρεβάνς είναι εκτός έδρας» ήταν η πρώτη του αντίδραση.
Αυτός που κρυφογέλασε με το αποτέλεσμα της κλήρωσης ήταν ο προπονητής του ΠΑΟΚ. Ο Παλ Τσερνάι (είχε αναλάβει την τεχνική ηγεσία το προηγούμενο καλοκαίρι) είχε ζήσει μεγάλες στιγμές στον πάγκο της Μπάγερν: πρωταθλητής Γερμανίας για δύο σερί σεζόν (1979-80, 1980-81) και κυπελλούχος (1981-82), καθώς και φιναλίστ στο κύπελλο πρωταθλητριών, χάνοντας στον τελικό του 1982 από την Άστον Βίλα στο Ρότερνταμ με 1-0. Μάλιστα, η θητεία του στον πάγκο της γερμανικής ομάδας είχε αρχίσει ως βοηθός του Γκιούλα Λόραντ, τον οποίο διαδέχτηκε όταν ο συμπατριώτης του ανέλαβε το 1979 την τεχνική ηγεσία της Σάλκε (πριν επιστρέψει αργότερα στη Θεσσαλονίκη για τη δεύτερη περίοδο θητείας του στον ΠΑΟΚ). Το διαζύγιο πάντως του Τσερνάι με την Μπάγερν δεν ήταν φιλικό. Κι ο Τσερνάι είχε έναν παραπάνω λόγο να επιστρέψει στο Μόναχο, όχι για να βγάλει απλώς την υποχρέωση της ρεβάνς, αλλά για να πάρει και την προσωπική του ρεβάνς.
«Η ΠΙΣΤΗ ΜΕΤΑΚΙΝΕΙ ΒΟΥΝΑ»
«Όταν σκέφτεσαι κάτι ευχάριστο, υπάρχουν πολλές πιθανότητες αυτό να συμβεί. Η κλήρωση θα ήταν πιο δύσκολη για εμάς, αν υποχρεωνόμασταν σε ένα δύσκολο ταξίδι, παραδείγματος χάρη κάπου στη Ρωσία ή στη Σκωτία» σχολίασε ο Τσερνάι το αποτέλεσμα της κλήρωσης. Κι όταν ρωτήθηκε για τις πιθανότητες πρόκρισης, που έδινε στην ομάδα του, απάντησε: «Η πιστή μπορεί να μετακινήσει και βουνά».
Εξίσου μεγάλο ενδιαφέρον είχαν και οι αντιδράσεις των ανθρώπων της Μπάγερν στο άκουσμα της κλήρωσης. «Στον αγώνα του Μονάχου θα βρεθούν πολλοί, που θέλουν να δείξουν στον Τσερνάι τα λάθη που έκανε, στο διάστημα που ήταν προπονητής στην Μπάγερν» είχε πει ο πρόεδρος της βαυαρικής ομάδας Βίλι Χόφμαν. Και από κοντά ο προπονητής Ούντο Λάτεκ: «Υπάρχουν παίκτες της ομάδας μου, που θέλουν να δείξουν στον Τσερνάι πόσο καλοί παίκτες είναι…».
«ΔΕΝ ΣΑΣ ΚΑΛΕΣΕ ΚΑΝΕΙΣ»
Αλλά οι σχέσεις του Τσερνάι δεν ήταν κακές μόνο με τους ανθρώπους της Μπάγερν, αλλά και με τους Γερμανούς δημοσιογράφους, τα γραφόμενα των οποίων πολλές φορές του προκαλούσαν έντονη ενόχληση. Ενδεικτική ήταν η μεταχείριση που επιφύλαξε σε δύο Γερμανούς ρεπόρτερ, οι οποίοι, παραμονές του πρώτου αγώνα μεταξύ των δύο ομάδων στην Τούμπα, ταξίδευσαν στην Αθήνα για να τον συναντήσουν και να του πάρουν συνέντευξη στο περιθώριο του αγώνα με το Αιγάλεω. «Δεν σας κάλεσε κανείς να έρθετε εδώ. Δεν θέλω να σας μιλήσω. Μπορείτε να φύγετε» ήταν η αντίδραση του Τσερνάι όταν τους είδε μπροστά του, αφήνοντας εμβρόντητους τους δύο Γερμανούς.
Η ΑΓΩΝΙΑ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΠΡΙΝ ΤΟ ΜΑΤΣ
Παραμονή του αγώνα ρεβάνς στο Μόναχο, οι παίκτες του ΠΑΟΚ έκαναν την τελευταία τους προπόνηση στο Ολυμπιακό στάδιο παρουσία 500 ΠΑΟΚκτσήδων, που διέμεναν στη γερμανική πόλη.
Ο Τσερνάι θα περίμενε μέχρι τελευταία στιγμή να αποφασίσει για τη συμμετοχή του Γιώργου Κούδα, ο οποίος είχε αποκομίσει πρόβλημα τραυματισμού από το παιχνίδι πρωταθλήματος που είχε προηγηθεί στην Τούμπα με τον Ηρακλή. Οσο για το πώς περίμεναν στην Μπάγερν τον αγώνα ρεβάνς; «Πιθανός αποκλεισμός από τη συνέχεια της διοργάνωσης θα ισοδυναμεί με καταστροφή για εμάς» δήλωνε ο Κλάους Αουγκεντάλερ, ένα μόνο από τα μεγάλα ονόματα, που διέθετε η Μπάγερν στις τάξεις της εκείνη την εποχή. Ξεχώριζε, βέβαια, η παρουσία του Καρλ Χάινζ Ρουμενίγκε (δεν έπαιξε στη ρεβάνς), ο οποίος είχε συμπαίκτη και τον αδελφό του Μίκαελ. Δεύτερος ξένος παίκτης ήταν ο Δανός Σόρεν Λέρμπι.
Ο ΓΥΡΟΣ ΤΟΥ ΘΡΙΑΜΒΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΚΛΑΜΑΤΑ
«Αν ξαναγεννιόμουν, δεν θα γινόμουν προπονητής». Αυτή την εκπληκτική δήλωση είχε κάνει ο Ούντο Λάτεκ αμέσως μετά τη λήξη του αγώνα ρεβάνς. Τόσο μεγάλη ήταν η αγωνία που έζησε ο Γερμανός προπονητής της Μπάγερν κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, αλλά και τόσο μεγάλη η ανακούφιση που ένιωσε για την πρόκριση της ομάδας του. Το 0-0 του πρώτου αγώνα της Τούμπας είχε αφήσει ανοιχτούς λογαριασμούς μεταξύ των δύο ομάδων, αλλά και πάλι οι Γερμανοί δεν περίμεναν με τίποτα ότι θα χρειάζονταν στην εντός έδρας ρεβάνς να φθάσουν μέχρι τη διαδικασία των πέναλτι για να αποκλείσουν τον ΠΑΟΚ.
Κι όμως, οι παίκτες του Δικεφάλου θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν μια ιστορική πρόκριση, είτε στην κανονική διάρκεια του αγώνα (χαμένες ευκαιρίες από Δημόπουλο και Γεωργόπουλο), είτε στην παράταση (μεγάλη ευκαιρία για γκολ έχασε ο Αλεξανδρίδης στο 112΄). Οι παίκτες της Μπάγερν πιάστηκαν 18 (!) φορές στην παγίδα του τεχνητού οφ-σάιντ, που εφάρμοσαν άψογα οι φιλοξενούμενοι, ακολουθώντας κατά γράμμα τις οδηγίες του Τσερνάι.
Η πρόκριση κρίθηκε στα πέναλτι, όπου οι Γερμανοί επικράτησαν με 9-8. Πρωταγωνιστές δεν ήταν μόνο οι παίκτες και οι δύο τερματοφύλακες, αλλά κι ο διαιτητής Άλαν Ρόμπινσον. Ο Αγγλος έδωσε όχι μία, αλλά δύο επαναλήψεις στο πέναλτι του Αουγκεντάλερ, κι αφού νωρίτερα ο Φούρτουλα είχε κάνει ισάριθμες αποκρούσεις («ο καθένας έχει δικαίωμα για τρεις προσπάθειες» ειρωνεύτηκε ο Αουγκεντάλερ μετά το ματς). Ο Ρόμπινσον είχε, πάντως, εμμονή με τις επαναλήψεις, αφού και οι Βασιλάκος και Αλαβάντας σκόραραν με τη δεύτερη προσπάθεια. Ο Δαμανάκης ήταν ο τελευταίος εκτελεστής για τον ΠΑΟΚ και αν ευστοχούσε (νωρίτερα ο Φούρτουλα είχε πιάσει το πέναλτι του Χένες), θα έδινε την πρόκριση στην ομάδα του. Ο Βέλγος γκολκίπερ Ζαν-Μαρί Πφαφ, όμως, είχε άλλη γνώμη. Και ήταν ο Πφαφ που διαμόρφωσε το τελικό 9-8, αφού προηγουμένως είχε αποκρούσει το πέναλτι του 20χρονου Μαλιούφα. Οι παίκτες της Μπάγερν έκαναν τον γύρο του θριάμβου (!), τη στιγμή που οι Δαμανάκης και Μαλιούφας ξεσπούσαν σε λυγμούς στα αποδυτήρια.
ΥΠΟΔΟΧΗ ΗΡΩΩΝ ΚΙ ΑΠΟΘΕΩΣΗ ΓΙΑ ΤΣΕΡΝΑΙ ΚΑΙ ΠΑΙΚΤΕΣ
Δύο χιλιάδες φίλαθλοι του ΠΑΟΚ επιφύλαξαν θερμή υποδοχή στην αποστολή, που επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη το απόγευμα της επόμενης ημέρας, αποθεώνοντας τον Τσερνάι και τους παίκτες.
Το όνομα του Γιάννη Δαμανάκη είχε ακουστεί πιο δυνατά από τα στόματα των φιλάθλων, που ήθελαν να τονώσουν το ηθικό του «μοιραίου» για την ομάδα του ποδοσφαιριστή. Να σημειωθεί ότι ο Δαμανάκης είχε αποφασίσει τελευταία στιγμή να αλλάξει γωνία που θα έστελνε το πέναλτι, κάτι που τελικά δεν του βγήκε σε καλό.
Όσο για τον Τσερνάι, δήλωνε: «Σήμερα δεν διάβασα στον γερμανικό Τύπο ότι η Μπάγερν έπαιξε με σηκωμένο χειρόφρενο, όπως είχε γράψει μετά το ματς της Τούμπας». Και ήταν αλήθεια. Μάλιστα, η Bild είχε αναφέρει ότι ο Τσερνάι απέδειξε στους ανθρώπους της Μπάγερν το λάθος τους να τον εκδιώξουν από την ομάδα του Μονάχου. O Ούγγρος προπονητής έφυγε από τη ζωή τον Σεπτέμβριο του 2013 στη Βουδαπέστη σε ηλικία 81 χρόνων.
Από την πλευρά του, ο Γιώργος Παντελάκης σχολίαζε: «Χάθηκε μεγάλη ευκαιρία. Σήμερα όλη η Ευρώπη θα μιλούσε για εμάς, σε περίπτωση που παίρναμε την πρόκριση. Κι αν προχωρούσαμε στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ, υπολόγιζα σε έσοδο 30 εκ. δρχ., που θα διαθέταμε για την ενίσχυση της ομάδας».
Κι ο Φούρτουλα αποκάλυπτε ότι πριν αρχίσει η διαδικασία των πέναλτι, είχε ρωτήσει τον Τσερνάι για τον τρόπο που εκτελούν οι παίκτες της Μπάγερν. Κι αυτός τον είχε συμβουλεύσει να ακολουθήσει το ένστικτό του…
Για την ιστορία, ο ΠΑΟΚ είχε παραταχθεί στη ρεβάνς με την Μπάγερν τους Φούρτουλα, Δαμανάκη, Αλαβάντα, Ψαρρά, Μπανιώτη, Σκαρτάδο, Αλεξανδρίδη, Γεωργόπουλο (114΄ Μαλιούφας), Δημόπουλο, Κούδα (55΄ Βασιλάκος) και Κωστίκο. Ο αγώνας είχε μεταδοθεί από την ΕΡΤ 2 και το πανελλήνιο είδε «ζωντανά» την υπερπροσπάθεια του Δικεφάλου.
