Φαίνεται πως είμαστε πολύ κοντά στο τέλος του ποδοσφαίρου, έτσι όπως το ξέραμε. Η τάση είναι να δημιουργηθούν κάποιες ομάδες – θίασοι, που θα κάνουν τζίρους δισεκατομμυρίων και το υπόλοιπο ποδοσφαιρικό σύστημα θα τρώγεται με τα ρούχα του και θα φυτοζωεί, με τα εθνικά πρωταθλήματα να σβήνουν σιγά σιγά.
Από την ώρα που το κεφάλαιο βρήκε στο ποδόσφαιρο ένα πεδίο για μεγάλα κέρδη και μεγάλη κοινωνική ισχύ, ήταν θέμα χρόνου να συμβεί.
Εκεί μας οδηγούν η απόφαση για παγκόσμιο κύπελλο συλλόγων κάθε τέσσερα χρόνια με τη συμμετοχή 32 ομάδων, και κυρίως η πρόσφατη απόφαση του ευρωπαϊκού δικαστηρίου που δίνει το δικαίωμα στα μεγάλα κλαμπ της Ευρώπης να φτιάξουν δική τους υπερεθνική λίγκα, χωρίς να μπορεί η ΟΥΕΦΑ να το απαγορεύσει.
Η απληστία των μεγάλων κλαμπ είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει το ποδόσφαιρο, έτσι όπως το ξέραμε, στο τέλος του…
Είναι ένα πρόβλημα που το ζήσαμε με το μπάσκετ, στο οποίο η δημιουργία της Ευρωλίγκας “σκότωσε” τα εθνικά πρωταθλήματα, αλλά και τις εθνικές ομάδες. Δημιουργήθηκε ένα κλειστό υπερεθνικό πρωτάθλημα που παίζουν οι ίδιοι και οι ίδιοι, γίνονται τζίροι, κάποιοι χαρτογιακάδες κονομάνε, και κανείς δε νοιάζεται για το πραγματικό μπάσκετ.
Αυτό θα γίνει και με το ποδόσφαιρο αργά ή γρήγορα και το θέμα είναι πως μπορεί να αμυνθεί κανείς απέναντι σ΄ αυτή την καταστροφή που έρχεται…
Το δρόμο τον δείχνουν οι Γερμανοί, που κόντρα στην εποχή, αρνούνται να επιτρέψουν επενδυτές στο ποδόσφαιρό τους, καθώς απαγορεύεται να έχει κανείς το 50%+1 των μετοχών.
Σε κάθε απόπειρα να σπάσει αυτό, όλοι οι οπαδοί ενώνονται και αντιδρούν κι έτσι καταφέρνουν να έχουν ένα πρωτάθλημα, στο οποίο την επιτυχία φέρνει η ικανότητα στη διαχείριση και όχι τα χρήματα.
