Μεγάλα τα μαθήματα που οφείλουμε να πάρουμε όλοι μας από τη φετινή σεζόν. Το πολύ θετικό είναι ότι ένα μεγάλο κομμάτι των φιλάθλων που αγαπούν πραγματικά τον ΠΑΟΚ, νιώθουν και παραδέχονται.
Θέλω να γυρίσουμε πίσω στο καλοκαίρι και λίγο μετά και να σκεφτούμε την ομάδα ποδοσφαίρου, αλλά και την ομάδα μπάσκετ. Υπό φυσιολογικές συνθήκες οι περισσότεροι θυμούνται την ανελέητη κριτική και την τρελή αμφισβήτηση που επικράτησε για τις δύο ομάδες. Ήταν το ξεκίνημα και όπως συμβαίνει είχαμε τα γνωστά βιαστικά συμπεράσματα. Ήταν τότε που πάρα πολλοί είχαν πεισθεί ότι θα βλέπουν όλη τη χρονιά τον ποδοσφαιρικό και μπασκετικό ΠΑΟΚ που έβλεπαν εκείνες τις πρώτες εβδομάδες της χρονιάς.
Μένω λίγο παραπάνω στην ομάδα μπάσκετ και θυμάμαι καλά ότι όλο το καλοκαίρι και λίγο μετά, αποδοκιμάζονταν ο Θανάσης Χατζόπουλος επειδή επέλεξε να διατηρήσει στην τεχνική ηγεσία τον Λυκογιάννη. Ήξεραν όλοι οι άλλοι ότι ο Λυκογιάννης δεν κάνει και ο Χατζόπουλος ήταν ο… άσχετος. Εκείνος που ζει κάθε μέρα την ομάδα και μπορεί να ζυγίσει καταστάσεις. Είδε, ανέλυσε και πήρε απόφαση να αλλάξει πολλούς παίκτες και να κρατήσει τον προπονητή.
Κάπως έτσι, οι φίλαθλοι που πραγματικά δεν περιμένουν να… δικαιωθούν για να πανηγυρίσουν, βλέπουν τώρα την πορεία της μπασκετικής ομάδας και ειδικά μετά τις τελευταίες νίκες, γράφουν στο διαδίκτυο: «Συνεχίστε να μας ξεφτιλίζετε».
Αλίμονο! Πάντα αυτός που είναι μέσα γνωρίζει περισσότερα. Πάντα αυτός ξέρει κάτι παραπάνω και δεν είναι ο χαζός, για να είμαστε εμείς οι απέξω εκείνοι που τα ξέρουν όλα.
Το ίδιο φυσικά και στο ποδόσφαιρο. Για τον πρόεδρο, τον τεχνικό διευθυντή και φυσικά τον προπονητή. Που τόσα και τόσα άκουσε και φέτος Ποιος; Ο Λουτσέσκου! Που δεν είναι άγνωστος, που δεν δοκιμάζεται. Τον ξέρουμε, έχει κριθεί και αλίμονο αν τον αμφισβητούμε για κάθε απόφασή του.
