Ήταν πολύ μεγάλη η επιτυχία του Ολυμπιακού να κατακτήσει το Youth League, έχοντας αποκλείσει ομάδες όπως η Λανς, η Ναντ, η Μπάγερν, η Ίντερ, η Μίλαν, ομάδες που επενδύουν πολλά χρήματα στις ακαδημίες και βγάζουν παίκτες.
Αυτό δείχνει ότι στο επίπεδο αυτό ο Ολυμπιακός έχει δημιουργήσει παίκτες, που μπορούν να είναι ανταγωνιστικοί.
Το ερώτημα φυσικά είναι, πόσοι απ΄ αυτούς τους παίκτες, θα έχουν την ευκαιρία να παίξουν ψηλότερα και να κάνουν ανάλογη καριέρα. Δυστυχώς ελάχιστοι, ίσως και κανένας, την ώρα που οι μισοί της Λανς θα παίξουν κάποια στιγμή στην Ligue 1.
Το πρόβλημα είναι πως στην Ελλάδα υπάρχει ταλέντο, το οποίο σπάνια δουλεύεται 100% επαγγελματικά και ακόμη πιο σπάνια, παίρνει τις σωστές ευκαιρίες στην κατάλληλη στιγμή για να ωριμάσει. Μια ματιά στα ρόστερ των ομάδων της Σούπερ Λιγκ, προκαλεί απογοήτευση…
Στις Κ19 για παράδειγμα, υπάρχει πολύ ταλέντο, και τον ΠΑΟΚ, και στον Ολυμπιακό, και στον Παναθηναϊκό, και στον ΟΦΗ, και στον Παναιτωλικό και στις άλλες ομάδες. Αυτά τα παιδιά γίνονται 19 και είτε επειδή δεν έχουν δουλέψει 100% επαγγελματικά για να βγάλουν το μάξιμουμ από το ταλέντο τους, είτε επειδή οι ομάδες ψάχνουν τις εύκολες λύσεις με τις καραβιές των έμπειρων ξένων, μένουν πίσω και μόνο από συγκυρίες μπορεί κάποιοι να αναδειχτούν.
Έβλεπα πρόσφατα το ρόστερ της Αϊντχόφεν (που επενδύει σχεδόν διψήφιο αριθμό εκατομμυρίων κάθε χρόνο στις ακαδημίες της), αλλά και άλλων ολλανδικών και βελγικών ομάδων. Μην πάμε μακριά, η Μπριζ έχει 2-3 μικρούς της στην ενδεκάδα της.
Γι΄ αυτές τις ομάδες, οι ακαδημίες είναι στην πρώτη γραμμή και στο ρόστερ τους υπάρχουν παίκτες πρώτης γραμμής από τις ακαδημίες, που στο τέλος τους φέρνουν και πολλά εκατομμύρια.
Εδώ;
