Λέγεται-και σωστά-ότι την ιστορία τη γράφουν οι παρόντες. Υπάρχουν, όμως, κι οι εξαιρέσεις στον κανόνα. Μία από αυτές ήταν ο τελικός κυπέλλου του 2014, όταν ο ΠΑΟΚ κλήθηκε να διεκδικήσει το τρόπαιο χωρίς τρεις βασικούς παίκτες.
Κανείς δεν ξέρει-κι ούτε θα μάθει ποτέ-αν ο Δικέφαλος θα είχε καλύτερη τύχη στον προ οχταετίας τελικό κυπέλλου κόντρα στον Παναθηναϊκό-τον πρώτο στην εποχή του Ιβάν Σαββίδη-σε περίπτωση που παρατάσσονταν πλήρης και με όλα τα αγωνιστικά όπλα του.
Ο ΠΑΟΚ είχε εξασφαλίσει την πρόκριση στον τελικό μετά τη νίκη με 1-0 στο δεύτερο ημιτελικό της Τούμπας κόντρα στον Ολυμπιακό, χάρη στο γκολ του Αθανασιάδη στο 47΄. Ηταν, όμως, μια «πύρρειος» επιτυχία για το Δικέφαλο, αφού είχε χάσει για τον τελικό τους Κατσουράνη και Νάτχο που αποβλήθηκαν, όπως και τον Αθανασιάδη, που συμπλήρωσε κάρτες. Ουσιαστικά είχε χάσει τους δύο βασικούς κεντρικούς χαφ, που είχαν μεγάλη επίδραση στο παιχνίδι του. Ο Kατσουράνης ήταν ο παίκτης του ΠΑΟΚ με τα περισσότερα λεπτά συμμετοχής εκείνη τη σεζόν, ενώ ο Νάτχο, απόκτημα του Ιανουαρίου του 2014, είχε καταγράψει τρία γκολ και έξι ασίστ σε συνολικά είκοσι συμμετοχές. Αλλά κι η απώλεια του Αθανασιάδη ήταν κομβική, μια και επρόκειτο για τον πρώτο σκόρερ του ΠΑΟΚ εκείνης της σεζόν με δεκαεφτά γκολ.
Δέκα ημέρες αργότερα, στον τελικό της 26ης Απριλίου 2014 εκείνες οι απώλειες «έβγαζαν μάτια». Κι αν για την κορυφή της επίθεσης υπήρχε ο Σαλπιγγίδης, για τις θέσεις των κεντρικών χαφ υπήρχε λειψανδρία. Ο Γιώργος Γεωργιάδης (σχεδόν δύο μήνες νωρίτερα είχε κληθεί, για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, να αναλάβει ως υπηρεσιακός προπονητής, μετά το διαζύγιο με τον Χουμπ Στέφενς) είχε αναγκαστεί να επιστρατεύσει τον (δεξί μπακ) Κίτσιου, προκειμένου να συμπληρώσει την τριάδα των χαφ δίπλα στους Λάζαρ και Κάτσε. Ηταν λύση ανάγκης, δεν είχε κι άλλες επιλογές.
Οι «πράσινοι» του Γιάννη Αναστασίου άνοιξαν το σκορ στο 15΄ με τον Μπεργκ, που είχε βρεθεί σε εκπληκτική ημέρα. Ουσιαστικά, ο ΠΑΟΚ είχε φανεί επιθετικά μόνο στο τελευταίο τέταρτο του α΄ μέρους, όταν είχε δύο μεγάλες ευκαιρίες με τον Σαλπιγγίδη (η πρώτη στο 37΄, όταν η κεφαλιά του σταμάτησε στο οριζόντιο δοκάρι) κι άλλη μία με τον Κάτσε. Ο τελικός είχε κριθεί οριστικά μόλις οχτώ λεπτά μετά την έναρξη του β΄ μέρους, όταν ο Παναθηναϊκός είχε πετύχει άλλα δύο γκολ (Μπεργκ 50΄, Καρέλης 53΄). Σκόρερ του ΠΑΟΚ ήταν Βούκιτς με πέναλτι στο 70΄, που μείωσε προσωρινά σε 3-1, πριν o Mπεργκ διαμορφώσει το τελικό 4-1 στο 88΄.
Παναθηναϊκός: Κοτσόλης, Νάνο, Σίλντενφελντ , Κουτρουμπής, Τριανταφυλλόπουλος, Μέντες, Πράνιτς, Ζέκα, Αμπέντ (75′ Λαγός), Καρέλης (71′ Ατζαγκούν), Μπεργκ (89′ Πέτριτς).
ΠΑΟΚ: Γλύκος, Σκόνδρας (77′ Κουλούρης), Βίτορ, Ινσαουράλδε, Τζαβέλλας, Λάζαρ (56′ Βούκιτς), Κίτσιου, Κάτσε, Λούκας (56′ Λίνο), Στοχ, Σαλπιγγίδης
Την επομένη του τελικού ο Σαββίδης(« θα πρέπει να μας γίνει μάθημα και να… επενδύσουμε σε αυτή την ήττα» αρκέστηκε να πει μετά τη λήξη του τελικού) είχε καλέσει σε σύσκεψη τους Γιώργο Γεωργιάδη και Ζήση Βρύζα (τότε πρόεδρος της ΠΑΕ), ενώ μια ημέρα μετά οπαδοί βρέθηκαν στη Νέα Μεσημβρία και «τα έψαλαν» στους παίκτες για την ήττα και την εμφάνιση στον τελικό κυπέλλου (στις εξέδρες του ΟΑΚΑ είχαν βρεθεί 22 χιλιάδες φίλαθλοι του ΠΑΟΚ).
«Ισως μας έκανε κακό ο ημιτελικός, χάσαμε ενέργεια, χάσαμε και κάποιους παίκτες. Μεσολάβησε μικρό χρονικό διάστημα και δεν προλάβαμε ν’ ανασυνταχθούμε. Ισως το βάρος στην ομάδα για κάποιους παίκτες ήταν μεγάλο» είχε υπογραμμίσει ο Γιώργος Γεωργιάδης στις δηλώσεις του.
