Ο Ουμπέρτο Έκο έγραψε ιστορία λέγοντας την φράση πως «τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις», όμως να που αίφνης ούτε τον Νοέμβριο έχει. Ούτε στις αρχές Δεκεμβρίου προβλέπεται να έχει. Η παχιά σκιά του Μουντιάλ σκεπάζει όλες τις ομάδες που σιγά-σιγά ετοιμάζονται για κάτι πρωτόγνωρο.
Για τις ομάδες της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης, η χειμερινή διακοπή και η ανάλογη προετοιμασία για το δεύτερο μισό της σεζόν είναι κάτι προγραμματισμένο στο βιολογικό τους ρολόι. Για τους δικούς μας, όχι. Και το ερώτημα είναι το εξής: μιλάμε για μία νέα σεζόν που ξεκινά ουσιαστικά από το μηδέν για τους παίκτες ή για μία συνέχεια της ροής που υπήρχε στο πρώτο μισό. Η εμπειρία από ανάλογες περιπτώσεις (π.χ. Bundesliga) λέει πως συμβαίνει το πρώτο.
Ο πρώτος και ο δεύτερος γύρος είναι δύο ξεχωριστά πρωταθλήματα, πολλές ομάδες εμφανίζονται αγνώριστες μετά την χειμερινή διακοπή είτε προς το καλύτερο είτε προς το χειρότερο.
Η συνθήκη του Παγκοσμίου Κυπέλλου κάνει την κατάσταση ακόμα πιο απρόβλεπτη για τους συλλόγους. Πως θα γυρίσουν οι Μουντιάλικοι παίκτες; Ενθουσιασμένοι ή ξενερωμένοι; «Σκασμένοι» ή φρεσκαδούρες; Με κίνητρο και φλόγα ή άδειοι και σβηστοί; Ανανεωμένοι ή μπουχτισμένοι;
Για να το βάλουμε στα δικά μας κυβικά; Πως θα είναι η προσαρμογή από την λάμψη, την χλιδή, την προβολή ενός λαμπερού Παγκοσμίου Κυπέλλου στο Κατάρ στην ποδοσφαιρική μας Ψωροκώσταινα; Το πολιτισμικό (και όχι μόνο) σοκ είναι μεγάλο.
Ο ΠΑΟΚ έχει μόνο έναν παίκτη στο Κατάρ (Αντρίγια Ζίβκοβιτς), το δικό του «θέμα» είναι μικρό. Η ΑΕΚ όμως έχει πέντε και ο Ολυμπιακός τέσσερις. Ο Δικέφαλος δεν συμμετέχει μόνος του στο πρωτάθλημα, στο ποδόσφαιρο σχεδόν τα πάντα αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία.
Η αλήθεια είναι πως η διακοπή ήρθε στο μοναδικό σημείο της σεζόν, που η ομάδα του Ραζβάν Λουτσέσκου άρχισε να βρίσκει ρυθμό, ψυχολογία, αύρα, φόρμα, στο μοναδικό σημείο που κόλλησε τρεις νίκες στην σεζόν, την ώρα που οι αντίπαλοι του αγκομαχούσαν.
Αυτή η φόρα όμως, πρέπει να αποτελέσει το σημείο εκκίνησης για το ανηφορικό δεύτερο μισό της σεζόν -ο ΠΑΟΚ οφείλει να ξεκινήσει από εκεί που σταμάτησε, πατώντας πάνω στις σταθερές που απέκτησε λίγο πριν την διακοπή.
Είναι αυτό εφικτό; Η αλήθεια είναι πως… κανείς δεν ξέρει. Ακόμα και οι πιο ειδικοί επί του θέματος ανασηκώνουν τους ώμους και λένε ότι όλα είναι πιθανά.
Οι 38 ημέρες που χωρίζουν το τελευταίο και το επόμενο επίσημο παιχνίδι του ΠΑΟΚ δίνει την ευκαιρία στους (ουκ ολίγους) τραυματίες να έρθουν στα ίσα τους, ωστόσο οι 10 μέρες άδειας είναι δεδομένο ότι θα φανούν στα πρώτα εργομετρικά με την επιστροφή στις προπονήσεις, οι ποδοσφαιριστές είναι κι αυτοί άνθρωποι, οι μικρές (ή μεγάλες) καταχρήσεις στις διακοπές είναι αναπόφευκτες.
Άλλες ομάδες θα πάνε σε σκληρή χειμερινή προετοιμασία με έμφαση στην φυσική κατάσταση, τρέξιμο και γυμναστήριο. Άλλες θα πάνε σε συντήρηση, τακτική και αρκετά φιλικά. Άλλες θα πάνε σε κάτι ενδιάμεσο. Δεν υπάρχει σωστό ή λάθος, υπάρχει τι ταιριάζει σε κάθε ομάδα, ανάλογα με το υλικό, τι έκαναν το καλοκαίρι και τις απαιτήσεις στο δεύτερο μισό της σεζόν.
Για τους παίκτες που σιχαίνονται τα κλειστά προπονητικά καμπ, τις επίπονες προετοιμασίες χωρίς μπάλα, το μεγάλο διάστημα χωρίς φιλικά, η χειμερινή προετοιμασία (που δεν είναι κάτι αστείο, αλλά πολύ κομβικό) είναι ένα μεγάλο προπονητικό στοίχημα. Δεν είναι εύκολο να μαζέψεις το μυαλό τους (ειδικά όσο το Μουντιάλ θα μπαίνει στην τελική του ευθεία) και να πάρεις από αυτούς ότι καλύτερο έχουν.
Ακούγεται λίγο… κάπως, αλλά από το είδος της δουλειάς που θα κάνει ο ΠΑΟΚ στην Κύπρο, θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό και η εικόνα που θα δείξει από εδώ και μετά. Εκεί θα μπουν οι βάσεις για ότι θα δούμε στην συνέχεια. Ο Λουτσέσκου έχει αποδείξει ότι οι ομάδες του βελτιώνονται μέσα από την δουλειά που γίνεται στις προπονήσεις και εξελίσσονται κατά την διάρκεια της σεζόν. Ακόμα μία πρόκληση για τον Ρουμάνο, που ακόμα κι αυτός γηράσκει, διδασκόμενος…
