Δεν περιμένω το ματς με την Μπριζ για να βγάλω το πόρισμα μου. Δεν περιμένω να δω αν ο ΠΑΟΚ θα περάσει στους Φλαμανδούς για να ζυγίσω την χρονιά του. Ούτε καν αν θα πάρει το φετινό πρωτάθλημα. Στα δικά μου μάτια, στο δικό μου ζύγι, το πόρισμα έχει ήδη βγει.
Εδώ που φτάσαμε, τα περισσότερα θα κριθούν στην λεπτομέρεια. Στην μία φάση, στην καλή ή την κακή στιγμή κάποιου. Είναι τόσο λεπτές οι ισορροπίες, τόσο ισχυρές όλες οι ομάδες, τόσο παράξενο το ποδόσφαιρο, που όλα κρέμονται σε μία κλωστή. Μπορεί πια να γίνει οτιδήποτε. Ένα ανεπανάληπτο νταμπλ από τα αδειανά χέρια, μην νομίζετε ότι απέχουν και πολύ.
Περισσότερο δίνω βάση στην διαδρομή. Στο ταξίδι. Στον τρόπο που δομήθηκε και εξελίχθηκε μία ομάδα που από κάποιους «ειδικούς» ήταν φαβορί φέτος για να μείνει εκτός ομίλων και να μην βγει καν Ευρώπη.
Για να φτάσουμε ως εδώ χύθηκε πολύς ιδρώτας, έπεσε άπειρη δουλειά, αλλά κυρίως χρειάστηκε γνώση, σωστή κρίση, ψυχραιμία και ποιότητα χειρισμών.
Υπενθυμίζω ότι ο φετινός ΠΑΟΚ έχει μικρότερο μπάτζετ και από Ολυμπιακό και από ΑΕΚ και από Παναθηναϊκό και είναι -όπως συμβαίνει ιστορικά- μόνος απέναντι σε όλους.
Προσωπικά, βγάζω το καπέλο σε όλους. Ό,τι κι αν γίνει από εδώ και πέρα…
