Στην υπόθεση Μπότο, αναρωτιούνται όλοι γιατί όποιος έρχεται στο συγκεκριμένο πόστο φεύγει σαν αποτυχημένος. Μετά από καιρό, είναι σαφές πως το πρόβλημα είναι δομικό. Όποιος έρχεται, αυτό που αντιλαμβάνεται, είναι πως μπορεί να κάνει ό,τι θέλει και πως η προσωπικότητά του σκεπάζει την δυναμική του κλαμπ. Σε αυτό σίγουρα μετράει η απουσία του Ιβάν Σαββίδη από την καθημερινότητα, αλλά αυτό είναι το ένα πρόβλημα. Το άλλο, είναι πως δεν υπάρχει ο άνθρωπος που θα μπορέσει να τον κατευθύνει και να του εξηγήσει πως δουλεύει ο σύλλογος. Να του θέσει τα όρια, να του δώσει να καταλάβει πως το κλαμπ είναι μεγάλο και έχει ένα μοτίβο λειτουργίας. Με την υπάρχουσα στελέχωση, χωρίς ποδοσφαιράνθρωπο εντός διοίκησης και με τους υπόλοιπους να έχουν ήδη υπεραρμοδιότητες, ο καθένας που έρχεται βρίσκει έδαφος να ξεπερνά τα όρια.
Ένα κομμάτι που μέτρησε για την δυσμένεια που μπήκε ο Μπότο, ήταν η διαχείριση της καθημερινότητας και των παικτών. Δύο περιπτώσεις που προέκυψαν τελευταία μάλιστα, ήταν πολύ σοβαρές. Η διαρροή της αόρατης πρόθεσης πρότασης της Γουέστ Χαμ για τον Κοτάρσκι χρεώνεται στον Πορτογάλο, με τον Κροάτη να φέρνει το φάντασμά του στη προετοιμασία, όπως βέβαια και οι αστειότητες του μάνατζερ του Νάρεϊ, ο οποίος δημιουργεί κλίμα φυγής του παίκτη επειδή απλά θέλει να αναπροσαρμόσει τη συμφωνία του με τον ΠΑΟΚ. Αυτές οι δύο περιπτώσεις διαχείρισης, χρεώνονται ξεκάθαρα στον Πορτογάλο.
