Τα καλοκαιρινά προκριματικά είναι άδικα, αλλά δεν μπορούν να αντικατασταθούν. Στο κάτω-κάτω το ποδόσφαιρο δεν είναι και το πιο δίκαιο άθλημα…
Το καλοκαίρι οι διαφορές των ομάδων μέσα στο γήπεδο είναι πολύ μικρότερες και σε κάθε περίπτωση ένας αδύναμος το καλοκαίρι σε δύο ματς μπορεί να κάνει την έκπληξη, σε αντίθεση με μία σειρά αγώνων όπου εκεί, βαθμολογικά κερδίζει συνήθως ο πιο δυνατός.
Ο ΠΑΟΚ είχε 180 λεπτά περιθώριο να επιβάλει την ανωτερότητά του απέναντι στην Μπεϊτάρ και έτσι να διαμορφώσει μεγαλύτερες συνθήκες πρόκρισης. Το 50% του χρόνου του, το έχασε! Και έχασε μια εντός έδρας ευκαιρία να εξασφαλίσει την πρόκριση, την οποία την έχει πάει στο 50-50 και μέσα στο καυτό Ισραήλ.
Δεν θεωρώ ότι τώρα στην αρχή της χρονιάς και σε τέτοιους τελικούς με τόση μεγάλη πίεση, το παιχνίδι παίζεται σε μεγάλο ποσοστό στο τακτικό κομμάτι. Έχω την αίσθηση ότι κατά 80% όλα κρίνονται στη νοοτροπία, στο πάθος σε όλα τα ψυχοπνευματικά στοιχεία που έχουν να κάνουν και με τις λεπτομέρειες του αγώνα. Κάπως έτσι και επειδή ο ΠΑΟΚ υστερεί σε προσωπικότητες τις οποίες ακόμη της ψάχνει μεταγραφικά, γι΄ αυτό και πρέπει να είμαστε μαζεμένοι. Τα περασμένα χρόνια με κορυφαίο το παράδειγμα του 2021 και του αγώνα στην Κροατία με την Ριέκα, ήμουν και εγώ σίγουρος για την πρόκριση, γιατί η ομάδα ήταν γεμάτη ακόμη με αήττητους πρωταθλητές. Τώρα ο ΠΑΟΚ ψάχνει μέταλλο και ψάχνει τον τρόπο εκείνο που όταν του στραβώσει ένα ματς θα καταφέρει να επιστρέψει.
Θα χρειαστεί πολλή δουλειά και σε πολλά επίπεδα ο ΠΑΟΚ για να τα καταφέρει στον τελικό των Ιεροσολύμων και ευτυχώς που μεταξύ άλλων έχει τώρα και… mental coach.
