Aυτή την εποχή ζούμε όλοι στον (ποδοσφαιρικό) μικρόκοσμό μας. Ο καθένας περιμένει μεταγραφές για την ομάδα του, οι περισσότεροι δεν είναι ευχαριστημένοι με ό,τι έγινε μέχρι τώρα, περιμένουν κάτι περισσότερο και η ζωή συνεχίζεται.
Δεν ξέρω πόσοι έχουν παρατηρήσει από ποια δεξαμενή προσπαθούν να ενισχυθούν τουλάχιστο οι πρώτες τέσσερις ομάδες του πρωταθλήματος και που ψάχνουν οι υπόλοιπες.
Ως επί το πλείστον διεκδικούν ξένους παίκτες, κοντά ή πάνω από τα 30, οι οποίοι ολοκλήρωσαν έναν κύκλο σε μέτριες ή κακές ομάδες καλών πρωταθλημάτων και μη έχοντας καλύτερες επιλογές για να πάρουν καλά λεφτά, έρχονται στην Ελλάδα.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα οι μεγάλοι να ξοδεύουν πολλά λεφτά για παίκτες, οι οποίοι είναι για το σήμερα. Δεν μπορούν να σου φέρουν τίποτα αύριο. Με εξαίρεση ίσως την ΑΕΚ, που κινείται σε ένα λίγο διαφορετικό επίπεδο.
Το επίπεδο γενικώς είναι χαμηλό, δεν είναι τυχαίο που οι ελληνικές ομάδες δεν είναι πια ανταγωνιστικές ακόμη και στη μεσαία ταχύτητα της Ευρώπης.
Σήμερα μιλάμε για ένα ελληνικό ποδόσφαιρο από το οποίο απουσιάζουν οι Έλληνες παίκτες! Πάλι καλά που υπάρχουν οι ακαδημίες του ΠΑΟΚ, κατά κύριο λόγο, και του Ολυμπιακού κατά δεύτερο, που βγάζουν κανέναν παίκτη κι έχουμε να λέμε ότι υπάρχουν και κάποιοι Έλληνες παίκτες!
Σε καμιά μεταγραφική συζήτηση αυτού του καλοκαιριού, δεν εμπλέκεται όνομα Έλληνα ποδοσφαιριστή! Και που να τον βρει, θα πει κανείς…
Μιλάμε για ένα ελληνικό ποδόσφαιρο, στο οποίο δεν υπάρχουν Έλληνες παίκτες, που θα είναι ανταγωνιστικοί στο επίπεδο του Big 4.
Παλιότερα, οι μικροί έβγαζαν ποδοσφαιριστές, τους αγόραζαν οι μεγάλοι, γίνονταν τζίρος κι ένας κύκλος. Σήμερα αυτό δεν υπάρχει.
Mε την ανάδειξη ποδοσφαιριστών δεν ασχολείται κανείς, όλοι κοιτούν να πάρουν λίγα τηλεοπτικά, λίγα από το στοίχημα και να κάνουν fast food ομάδες για να βγάλουν τη σεζόν, αδιαφορώντας για την επόμενη.
Στη Λαμία, στα Γιάννενα, στον ΟΦΗ, στον Ατρόμητο, στον Βόλο, στον Παναιτωλικό, στον Αστέρα Τρίπολης, δεν θα βρεις Έλληνα παίκτη, που μπορεί να παίξει ρόλο σε έναν από τους τέσσερις μεγάλους.
Και δε μιλάμε φυσικά για πιο χαμηλά, αφού στη Σούπερ Λιγκ 2 υπάρχει η πλήρης αποσύνθεση, δεν ασχολείται κανείς με την παραγωγική διαδικασία του ποδοσφαίρου.
Είναι πολύ μαύρο το τοπίο στο ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο, και δυστυχώς δεν ασχολείται κανείς μ΄ αυτό.
Είναι ένα ποδόσφαιρο που δεν παράγει τίποτα. Ούτε το βασικό, δηλαδή ποδοσφαιριστές, ούτε ένα ελκυστικό προϊόν, ούτε φυσικά χρήματα.
Μου κάνει τρομερή εντύπωση που δεν δίνει κανείς δεκάρα γι΄ αυτή την κατηφόρα που έχει πάρει το ελληνικό ποδόσφαιρο. Κανείς θεσμικός παράγων, ούτε καν οι ιδιοκτησίες των μεγάλων ομάδων, που λόγω αυτής της κατηφόρας, βλέπουν τις ομάδες τους να μην είναι ανταγωνιστικές στην Ευρώπη και να χάνουν τα δεκάδες εκατομμύρια που έπαιρναν παλιότερα. Δεν τους λείπουν;
Υπό τις σημερινές συνθήκες, δυστυχώς, δεν υπάρχει κανένα μέλλον και η κατάσταση θα φθίνει ολοένα και περισσότερο…
