Η φετινή χρονιά ξεκίνησε πολύ άσχημα για τον ΠΑΟΚ και ο αποκλεισμός έφερε πολύ πίσω όλη την εξέλιξη της προσπάθειας και του συνόλου. Οι παίκτες και ο προπονητής καταρρακώθηκαν και αλήθεια είναι ότι έκαναν πολύ καιρό να συνέλθουν.
Έτσι όμως έπρεπε να ξεκινήσει το πρωτάθλημα. Μέσα σε τέτοιες συνθήκες ανασφάλειας. Κάπως έτσι ο Λουτσέσκου (πιστεύω ότι) βασίστηκε σε ένα συντηρητικό και σίγουρο σχηματισμό στον οποίο πρωταγωνίστησε η τριάδα Κούρτιτς-Ντάντας- Αουγκούστο. Πήγε ο ΠΑΟΚ όσο πήγε, έπαθε τις τρεις ζημιές με ΟΦΗ, Λεβαδειακό και ΠΑΟ όπου η ομάδα δεν κατάλαβε πώς έχασε τους βαθμούς, μέχρι την περίοδο όπου όλα άλλαξαν. Πώς άλλαξαν;
Πρώτα από όλα από τη δουλειά. ΔΕΝ υπήρχε περίπτωση να μην αποδώσει όλη η επανάληψη του Λουτσέσκου στην προπόνηση. Από εκεί και πέρα «ήρθαν» κι αρκετοί παίκτες. «Ήρθε» ο Ολιβέιρα που μέχρι τον Οκτώβριο ήταν παρών-απών. «Ήρθε» ο Ράφα Σοάρες που επιτέλους προσαρμόστηκε. «Ήρθε» ο Φιλίπε που επιτέλους βρήκε κώδικα επικοινωνίας με τον προπονητή. Ήρθε ο κανονικός Ντόουγκλας, ο κανονικός Καντουρί και πάνω από όλους, από εκεί και μετά ετοιμάστηκε ο Κωνσταντέλιας.
Αφού λοιπόν άλλαξαν τόσο πολύ οι συνθήκες, άλλαξαν και τα πλάνα του προπονητή. Ο οποίος από εδώ και πέρα ΔΕΝ υπάρχει περίπτωση να βασιστεί στο τρίγωνα Κούρτιτς-Ντάντας και Ντόουγκλας. Ο ΠΑΟΚ τώρα μπορεί να παίξει πιο άμεσα και δεν φοβάται για να μπει συντηρητικά. Κάπως έτσι εξηγούνται όλα. Με βάση τη λογική και τις καταστάσεις. Με βάση την εξέλιξη των παικτών. Αυτό που τώρα βγάζει ο ΠΑΟΚ στο γήπεδο, δεν υπήρχε περίπτωση να το βγάλει και τον Αύγουστο. Για όλους τους παραπάνω λόγους.
Όλα άλλαξαν και από εδώ και πέρα δύσκολα ο ΠΑΟΚ θα γυρίσει πίσω σε εκείνη την αναγκαστικά συντηρητική εικόνα.
