To πρωτάθλημα διανύει ήδη την 3η αγωνιστική, ωστόσο σχεδόν όλοι ασχολούνται με τις μεταγραφές. Κι ακόμη έχουμε δρόμο μπροστά μας: άλλες εννέα ημέρες για παίκτες, που έχουν συμβόλαια σε ισχύ με άλλες ομάδες και πολλές περισσότερες-μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου -για τους ελεύθερους ποδοσφαιριστές. Ο κόσμος περιμένει… ώρα με την ώρα να μάθει τα σχετικά νέα για την ομάδα του και ανάλογα να ενθουσιαστεί ή ν’ απογοητευτεί…
Πλέον, δεν έχει τόση αξία με το ποιους παίκτες αρχίζει η κάθε ομάδα την καλοκαιρινή της προετοιμασία, αφού, μέχρι να πέσει η αυλαία της μεταγραφικής περιόδου, τα ρόστερ τους έχουν αλλάξει σχεδόν κατά το ήμισυ. Κι αυτό, όχι μόνο εξαιτίας των νεοαποκτηθέντων, αλλά κι εκείνων, που είτε παραχωρούνται με μεταγραφή-οριστική ή με δανεισμό-είτε αποδεσμεύονται και μένουν ελεύθεροι.
Τα… παλιά χρόνια, οι καλοκαιρινές προετοιμασίες όντως προσφέρονταν στους προπονητές για να πετύχουν, αυτό που χαρακτηριστικά λέγονταν και γράφονταν στον Τύπο, το «δέσιμο» και το «μοντάρισμα» του νέου συνόλου. Αλλωστε, περιθώριο για μεταγραφικές κινήσεις υπήρχε μέχρι το τέλος Ιουλίου (ακόμη παλαιότερα η τελευταία ημερομηνία ήταν η 15η Ιουλίου κάθε έτους), όταν, δηλαδή, ακόμη οι ομάδες βρίσκονταν στο πρώτο στάδιο της προετοιμασίας τους (δεν υπήρχαν τα προκριματικά Ιουλίου και Αυγούστου για τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και το πρωτάθλημα άρχιζε Σεπτέμβριο, συνεπώς δεν υπήρχε ανάγκη και λόγος οι ομάδες να αρχίζουν από νωρίς τις υποχρεώσεις τους στη σεζόν) και, οπωσδήποτε, δεν είχαν ακόμη εγκαινιάσει τον κύκλο των φιλικών παιχνιδιών τους και στα οποία επιχειρούνταν η σταδιακή ενσωμάτωση και προσαρμογή των νεοαποκτηθέντων.
Τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει κατά πολύ, μια και εξαιτίας του πλήθους των μεταγραφών-οι περισσότερες εκ των οποίων στη διάρκεια του Αυγούστου, όταν δηλαδή έχουν αρχίσει τα επίσημα παιχνίδια, όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά και του πρωταθλήματος-οι προπονητές είναι υποχρεωμένοι να κάνουν δοκιμές για μεγάλο διάστημα μέχρι να βρουν-αν τα καταφέρουν…-την «ιδανική» χημεία και σύνθεση.
Αυτή, όμως, καλώς ή κακώς, είναι η νέα πραγματικότητα κι όλοι πρέπει να συμβιβαστούν μ’ αυτήν. Από την άλλη, βέβαια, δεν είναι και τόσο… φυσιολογικό να βλέπεις κανείς έναν παίκτη να αγωνίζεται στην ομάδα του και μετά από τρεις-τέσσερις ημέρες, πριν καν στεγνώσει στο χαρτί το μελάνι από την υπογραφή του συμβολαίου του στη νέα του ομάδα, να κατεβαίνει να παίξει στο γήπεδο με άλλη φανέλα. Κι εδώ, βέβαια, υπάρχει ο αντίλογος, σύμφωνα με τον οποίο «όταν είσαι καλός ποδοσφαιριστής και με προσωπικότητα, πρέπει να μπαίνεις στο γήπεδο και να δείχνεις από την πρώτη στιγμή το χαρακτήρα και την ποιότητα, που έχεις…».
