Η Χαρτ οφ Μιντλόθιαν, όπως είναι το πλήρες όνομα της Χαρτς, ιδρύθηκε το 1874 και εδρεύει στο Γκόρτζι, στα δυτικά του Εδιμβούργου, αποτελώντας μια από τις δύο μεγαλύτερες ομάδες της περιοχής μαζί με την Χιμπέρνιαν, ανέκαθεν όμως ήταν στη σκιά των δύο μεγάλων της Γλασκόβης, Σέλτικ και Ρέιντζερς, μετρώντας 4 πρωταθλήματα, 8 κύπελλα και 4 σούπερ καπ, τα οποία κατακτήθηκαν πριν από πολλά χρόνια, με τελευταίο της τίτλο αυτόν του κυπέλλου το 2012, ενώ το τελευταίο πρωτάθλημα είναι το μακρινό 1960.
Το παρατσούκλι της ομάδας είναι «Jambos», το οποίο προέρχεται από τη λέξη «Jambo», που σημαίνει «καρδιά» στη σκωτσέζικη διάλεκτο. Καρδιές, λοιπόν, με ένδοξο παρελθόν και μία από τις πιο ηρωικές και συγκλονιστικές στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Είναι η ιστορία του πώς η Χαρτ οφ Μιντλόθιαν, μετέτρεψε την έδρα της, το θρυλικό Τάινκαστλ, σε… χαρακώματα, πώς οι παίκτες της εγκατέλειψαν τη φήμη και την περιουσία τους, προκειμένου να κάνουν την απόλυτη θυσία για τη χώρα τους. Αυτή είναι η ιστορία του τάγματος Μακρέι.
ΔΕΝ ΓΥΡΙΣΑΝ ΠΟΤΕ ΠΙΣΩ…
Το 1914, με την Ευρώπη κατακερματισμένη λόγω του πολέμου, τα αγόρια του Τζον ΜακΚάρτνεϊ διέλυαν την πανίσχυρη Σέλτικ στην κατάμεστη έδρα τους, μία εβδομάδα, περίπου, αφότου η Μεγάλη Βρετανία κήρυξε τον πόλεμο κατά των Γερμανών. Από τους πρώτους 21 αγώνες τους, οι «Jambos» κέρδισαν τους 19, αποκτώντας προβάδισμα στην κορυφή της βαθμολογίας.
Οι οπαδοί αποθέωναν τους παίκτες, αλλά το καυτό θέμα, που συζητιόταν έντονα, ήταν ο Α’ Παγκόσμιος πόλεμος. Πώς μπορεί κανείς να ασχολείται με το ποδόσφαιρο ενώ μαίνεται ο πόλεμος; Ο Σερ Τζορτζ Μακρέι ήταν ένας άνθρωπος με τεράστια επιρροή στο Εδιμβούργο και αυτός που τελικά έβαλε τη σπίθα για να δημιουργηθεί η 16η των Βασιλικών Σκωτσέζων (16th Royal Scots), το τάγμα του Μακρέι στο οποίο εντάχθηκαν έντεκα παίκτες της ομάδας την πρώτη εβδομάδα και εκατοντάδες φίλοι της Χαρτς. Το τάγμα του Μακρέι αποτελούνταν από πολλά διαφορετικά κομμάτια, αλλά υπήρχε στον πυρήνα του μια ισχυρή αθλητική ομάδα, που στο τέλος έλαβε πολλούς επαίνους, την ώρα που «οι δύο κορυφαίοι σύλλογοι της Γλασκώβης δεν έχουν στείλει ούτε έναν εξέχοντα παίκτη στον στρατό». Η Evening News είχε γράψει χαρακτηριστικά: «Υπάρχει μόνο ένας πρωταθλητής ποδοσφαίρου στη Σκωτία και τα χρώματά του είναι βυσσινί και χακί».
Στις 8 Ιανουαρίου 1916, οι 1100 άνδρες, που απάρτιζαν 16η των Βασιλικών Σκωτσέζων απέπλευσαν για τη Γαλλία. Ανάμεσα τους πολλοί ποδοσφαιριστές της Χαρτς. Η ζωή στα χαρακώματα ήταν σκληρή, απάνθρωπη, Λίγοι έκαναν το ταξίδι της επιστροφής στο σπίτι.
Βγαίνοντας από τον σιδηροδρομικό σταθμό του Εδιμβούργου αντικρίζεις ένα μνημείο στη μέση του δρόμου. «Ανεγέρθηκε από τη Χαρτ οφ Μιντλόθιαν στη μνήμη των παικτών και των μελών της που έπεσαν στον μεγάλο πόλεμο του 1914-1919», γράφει.
