Σημασία δεν έχει πόσους παίρνεις. Ούτε πόσα ξοδεύεις. Σημασία έχει πόσους χρειάζεσαι. Πόσοι από αυτούς που αποκτάς είναι συμβατοί με το πρότζεκτ σου, αλλά και με το οικονομικό στάτους του κλαμπ.
Στην μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου έγιναν 56 μεταγραφές από ομάδες της Super League, οι περισσότερες αριθμητικά από ομάδες που κινδυνεύουν με υποβιβασμό.
Την μεγαλύτερη σύνεση επέδειξαν -διόλου τυχαίο- οι δύο ομάδες που προπορεύονται στην βαθμολογία, ο ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ. Έκλεισαν τα αυτιά στους θορύβους, δεν επηρεάστηκαν από τις πολλές κινήσεις άλλων ομάδων, δεν ενέδωσαν στην πίεση και ψώνισαν αυτό που ήθελαν στην θέση που ήθελαν.
Ο ΠΑΟΚ έψαχνε έναν έμπειρο, ποιοτικό, δυναμικό δεξιό μπακ και εντέλει αυτόν πήρε (Γιόνι Κάστρο Ότο), στο καλύτερο εφικτό deal, αφού ο Ισπανός αμυντικός έμεινε ελεύθερος από την Γουλβς.
Η ΑΕΚ έψαχνε έναν πολυθεσίτη μέσο, είχε σταμπάρει από το καλοκαίρι και τις αναμετρήσεις με την Ντινάμο Ζάγκρεμπ τον Ρόμπερτ Λιούμπισιτς και εντέλει αυτόν πήρε, παρότι της κόστισε κάπως ακριβά, με την μεταγραφή να φτάνει τα 4 εκατομμύρια ευρώ.
Οι δύο Δικέφαλοι επέλεξαν να κάνουν μόνο μία κίνηση και να μην πάρουν παίκτες λαχεία ή παίκτες απλώς για να καλύψουν αριθμητικά κενά, κάτι που δείχνει προγραμματισμό, σύνεση και πλάνο.
Ο Παναθηναϊκός που άλλαξε προπονητή, επέλεξε μία βίαιη από-Ιβανοποίηση, θέλοντας να περάσει στην εποχή Τερίμ. Του πήρε τρεις παίκτες που γνώριζε από την θητεία τους στο τουρκικό πρωτάθλημα (Μπακασέτας, Ακαϊντίν, Βίκτορ Ούγκο) συν τον Πολωνό τερματοφύλακα Ντραγκόφσκι και τον Λημνιό, έδωσε δανεικούς παίκτες που δεν έπαιζαν πολύ (Κλέινχεϊσλερ, Τσόκαϊ) και γέμισε πολύ το ρόστερ του, παρότι η αλλαγή στον τρόπο εκγύμνασης έφερε μαζεμένα μυϊκά προβλήματα τραυματισμών.
Ο Ολυμπιακός έκανε σαρωτικές αλλαγές με 9 νέα πρόσωπα και 7 αποχωρήσεις, σε μία προσπάθεια να πάει σε ένα πορτογαλικό μοντέλο. Έφερε αρκετούς παίκτες από το πάνω ράφι όπως ο Ζέλσον Μαρτίνς, ο Νταβίντ Κάρμο και ο Φραν Ναβάρο, όμως οι οψιόν αγοράς για τους δύο τελευταίους (18 και 8 εκατομμύρια αντίστοιχα) είναι επιπέδου Νότιγχαμ Φόρεστ.
Επιλογές Καρβαλιάλ οι τέσσερις νέοι με το πορτογαλικό παρελθόν (Αντρέ Όρτα, Τσικίνιο, Ρουμπέν Βέζο, Καμπράλ), ενώ το μεγάλο ξεσκαρτάρισμα έστειλε μακριά από τον Πειραιά τους Βρουσάι, Ανδρούτσο, Φρέιρε, Πορόσο, Σκάρπα, Μπιέλ, Σολμπάκεν.
Στην θεωρία, το νέο του ρόστερ μοιάζει πιο ποιοτικό, πιο ομογενοποιημένο, με περισσότερες επιλογές που ταιριάζουν στο στιλ του προπονητή του, όμως καλείται να φτιάξει μία νέα ομάδα από την αρχή, χωρίς ωστόσο να έχει το περιθώριο να κάνει καλοκαιρινή προετοιμασία, παίζοντας τελικούς κάθε εβδομάδα.
Στο ποδόσφαιρο κρίνονται όλα εκ του αποτελέσματος και η τελική έκβαση της σεζόν θα δείξει ποια τακτική ήταν η καλύτερη. Αυτή της εγκράτειας και του μέτρου ή αυτή της λαιμαργίας και της σπατάλης;
