Κάθε αγωνιστική που περνάει, ο ΠΑΟΚ γίνεται ολοένα και περισσότερο «του Φερέιρα» με τους ποδοσφαιριστές του Δικεφάλου να αφομοιώνουν το αγωνιστικό «δόγμα» του Πορτογάλου τεχνικού.
Και για να συμβεί αυτό, χρειάστηκε αρκετοί ποδοσφαιριστές να αλλάξουν το τρόπο παιχνιδιού του σε σχέση με τη τελευταία διετία, αφήνοντας πίσω τους το «δόγμα Λουτσέσκου».
Οι τρεις Δημήτρηδες, που «υπέγραψαν» τη νίκη του ΠΑΟΚ στο Βόλο επί του τοπικού ΝΠΣ, αποτελούν χαρακτηριστικά παραδείγματα της αλλαγής τρόπου αγωνιστικής σκέψης και δράσης των ποδοσφαιριστών στο δρόμο της υπηρέτησης του πλάνου του Πορτογάλου τεχνικού.
Το 4-2-3-1 του Ραζβάν Λουτσέσκου έδωσε τη θέση του σε ένα σύνθετο 4-4-2, καθώς πρόκειται για έναν σχηματισμό που εμφανίζεται σε φάση άμυνας για τον ΠΑΟΚ, το οποίο μετατρέπεται σε ένα 3-1-5-1 σε φάση ανάπτυξης των «ασπρόμαυρων». Η αλλαγή αυτή επηρεάζει αρκετούς ποδοσφαιριστές, μεταξύ αυτών το αριστερό μπακ, το δεξί εξτρέμ και τον δεύτερο επιθετικό, θέσεις στις οποίες αγωνίζονται οι Δημήτρης Γιαννούλης, Δημήτρης Λημνιός και Δημήτρης Πέλκας αντίστοιχα. Ο τρόπος με τον οποίο έχουν προσαρμοστεί (και φυσικά η ατομική τους απόδοση) είναι αυτός που τον έχει φέρει στις βασικές επιλογές του Αμπέλ Φερέιρα.
Η ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΓΑΝΝΟΥΛΗ ΚΑΙ ΛΗΜΝΙΟ
Ειδικά για τους Γιαννούλη και Λημνιό, η αλλαγή σκυτάλης στη τεχνική ηγεσία, που έφερε και την αλλαγή των αγωνιστικών δεδομένων, ήταν μια μεγάλη πρόκληση για τους ίδιους αλλά και την καριέρα τους, καθώς κλήθηκαν να ανταπεξέλθουν σε ένα άκρως ανταγωνιστικό και απαιτητικό αγωνιστικό περιβάλλον, με την πίεση να είναι ανάλογη των απαιτήσεων. Ο Γιαννούλης κλήθηκε να «γεμίσει» μια από τις πλέον κομβικές θέσεις στη τακτική του Αμπέλ Φερέιρα, έχοντας να περάσει και τον πήχη που έβαλε τις δυο προηγούμενες σεζόν ο Αντρέ Βιεϊρίνια. Ο Λημνιός κλήθηκε να νικήσει και τον εσωτερικό ανταγωνισμό σε μια θέση, αυτή των εξτρέμ, που τα τελευταία χρόνια ο ΠΑΟΚ συνεχώς «ψάχνεται» για το καλύτερο.
Ο ΡΟΛΟΣ ΠΕΛΚΑ
Οσο αφορά τον Δημήτρη Πέλκα, η αλλαγή δεν αφορούσε μόνο το ρόλο του εντός των τεσσάρων γραμμών του αγωνιστικού χώρου αλλά σε μεγάλο βαθμό και της πλευράς στην οποία «δρα». Με την αριστερή πλευρά να έχει τον μπακ σε κυρίαρχο ρόλο και σε βοηθητικό τον εξτρέμ, που ουσιαστικά συγκλίνει προς τον άξονα, ο δεύτερος επιθετικός κινείται προς τη δεξιά πλευρά για να δώσει βοήθειες στο δεξί εξτρέμ.
ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΣΤΑ ΑΚΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΕΡΕΙΡΑ
Η καταγραφή της αλλαγής του αγωνιστικού ρόλου για τους Δημήτρη Γιαννούλη και Δημήτρη Λημνιό έχει να κάνει και με τους χώρους που (δεν) κινούνται στο γήπεδο.
Η «ζωή» του Δημήτρη Λημνιού έχει αλλάξει άρδην με την έλευση του Αμπέλ Φερέιρα. Και αυτό έχει να κάνει με τα καθήκοντά που δίνει ο Πορτογάλος τεχνικός στο δεξί του εξτρέμ. Ο Λημνιός, αλλά και ο κάθε ποδοσφαιριστής που αγωνιζόταν στο δεξί άκρο της επίθεσης στην εποχή Λουτσέσκου, έπρεπε να έχει συνεχώς στο μυαλό του στον Λέο Μάτος, με τον Βραζιλιάνο να ανεβαίνει συχνά και να ζητά τη συνεργασία με το δεξί εξτρέμ, ακόμα και σε επίπεδο κάλυψης στην άμυνα. Αυτό ουσιαστικά γέμιζε με ακόμα περισσότερες υποχρεώσεις το δεξί εξτρέμ, με τον Λημνιό να αντεπεξέρχεται καλύτερα στο «πακέτο» των εντολών του Ραζβάν Λουτσέσκου σε σχέση με τον Λέο Ζαμπά. Το μεγάλο συν του Λημνιού στην εποχή Λουτσέσκου ήταν η προσήλωσή του στο τακτικό κομμάτι, κάτι που τόσο ο Λουτσέσκου όσο και ο Φερέιρα, μετράνε πάρα πολύ.
Ο Λημνιός πλέον είναι απελευθερωμένος από αυτό. Ο Μάτος, τις περισσότερες φορές μένει στα μετόπισθεν ως μέλος της τριάδας στην άμυνα, στο δρόμο για τον σχηματισμό του 3-1-5-1. Ο νέος «παρτενέρ» του δεξιού εξτρέμ είναι ο εσωτερικός μέσος που κινείται προς τα δεξιά, ο οποίος το τελευταίο διάστημα είναι ο Μίσιτς. Οι δυο τους έκαναν ένα σχεδόν αψεγάδιαστο παιχνίδι στο ΟΑΚΑ με αντίπαλο την ΑΕΚ όταν και «σμπαράλιασαν» κάθε αμυντικό πλάνο του Κωστένογλου, αναγκάζοντάς τον να αλλάξει σύστημα μετά τα πρώτα 25 λεπτά της αναμέτρησης.
Αντίστοιχα, στα αριστερά, ο Δημήτρης Γιαννούλης, σε φάση κατοχής, «απεμπλέκεται» από τον άμυνα, κινείται σχεδόν μονίμως πάνω από τη μεσαία γραμμή και έχει παρτενέρ του τον αριστερό εξτρέμ, ο οποίος μετατρέπεται σε εσωτερικό προωθημένο μέσο. Στο ρόλο αυτό έχουν βρεθεί τόσο ο Ντιέγκο Μπίσεσβαρ όσο τελευταία και ο Μίροσλαβ Στοχ. Δεν αποκλείεται, σε αυτή τη θέση να βρεθεί και ο Αντρέ Βιεϊρίνια, προκεμένου να δώσει μια επιπλέον ώθηση στην επιθετική γραμμή του ΠΑΟΚ, σε μια μάχη για την διατήρηση των εγχώριων σκήπτρων από την οποία δεν περισσεύει κανένας, πόσο δε μάλλον ο εμβληματικός αρχηγός.
ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ, ΙΔΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ
Ο Δημήτρης Πέλκας έχει πάρει το ρόλο του δεύτερο επιθετικού στην εποχή Φερέιρα, ρόλο που δεν είχε τόσο άγνωστος σε εκείνον, καθώς οι αποστάσεις του από τον επιθετικό, στο φινάλε της εποχής Λουτσέσκου, ήταν παρόμοιες
Ο Γιαννιτσιώτης μεσοεπιθετικός έχει να επιδείξει μια σειρά συνεργασιών με τον παίκτη που παίζει στο κορυφή της επίθεσης τόσο στο φινάλε της εποχής Λουτσέσκου όσο και στο ξεκίνημα της εποχής Φερέιρα. Ο μεγαλύτερος μάρτυρας της αλλαγής πλευράς που καταγράφεται στον Πέλκα είναι ο θερμικό τους χάρτης, με τον φετινό να δείχνει πως τα πατήματά του προς τη δεξιά πλευρά είναι σαφώς περισσότερα από πέρυσι, όταν και κυρίως κινούταν προς τα αριστερά όταν αγωνιζόταν ως επιτελικός μέσος. Ο Πέλκας καταγράφει μια σειρά από κινήσεις πρέσινγκ ανάμεσα στην αντίπαλη μεγάλη περιοχή και τη μεσαία γραμμή, στοιχεία που «κουβαλά» από πέρυσι, ενώ συνεχώς ψάχνει είτε την τελική πάσα είτε φυσικά το τελείωμα φάσεων, με τον ΠΑΟΚ να έχει, σε αυτό το τομέα, πληθώρα παικτών στη λίστα των σκόρερ.
