Πέρασαν οι πέντε εβδομάδες της διακοπής κι επιστρέψαμε στο πρωτάθλημά μας, με το ξεκίνημα του δευτέρου γύρου. Και με την επανέναρξη του πρωταθλήματος, δεν μπορεί να πει κανείς ότι γίναμε σοφότεροι, ότι είδαμε πράγματα που δεν τα περιμέναμε και δεν ξέραμε.
Για να ξεκινήσουμε από ψηλά, είδαμε ότι ο Παναθηναϊκός δεν είναι αυτό που πολλοί ήθελαν να νομίζουμε με την πορεία του στον πρώτο γύρο. Δεν είναι καμιά φοβερή και τρομερή ομάδα, είναι μια ομάδα που πήγε επί μακρόν με κεκτημένη ταχύτητα και με αρκετά σφυρίγματα. Τώρα θα τη δούμε, τώρα θα δούμε πόσο σφυρηλατημένη ομάδα είναι και τί χαρακτήρα έχει.
Ο Ολυμπιακός δεν εξέπληξε κανέναν με τη γκέλα του στα Γιάννενα και συνέχισε από εκεί που ξεκίνησε πριν τη διακοπή. Είναι ο χειρότερος Ολυμπιακός των τελευταίων χρόνων (μην πω της δεκαετίας…) και δεν είναι τυχαίο που τα βάζει με όλους και με όλα για να αποπροσανατολίσει και το κοινό του. Το ότι προηγήθηκε με 0-2 στα Γιάννενα και ισοφαρίστηκε, δείχνει ότι φέτος είναι μια προβληματική κατάσταση, χωρίς προσωπικότητα, χωρίς συνοχή, χωρίς αποδυτήρια.
Η ΑΕΚ φαινομενικά έκανε μια άνετη νίκη, κανείς δεν περίμενε ότι θα γκέλαρε με τη Λαμία, αλλά όποιος είδε το παιχνίδι διαπίστωσε ότι το 3-0 δεν λέει την αλήθεια.
Παρότι δεν έχει χτίσει τη νοοτροπία του πρωταθλητή και δε βγάζει αυτή την αύρα στο γήπεδο, εξακολουθώ να πιστεύω αυτό που ισχυρίστηκα από τον Αύγουστο. Ότι στο τέλος της σεζόν θα είναι αυτή που θα πανηγυρίσει το πρωτάθλημα.
Σ΄ αυτό το ποδοσφαιρικό τοπίο, είναι πραγματικά κρίμα που ο ΠΑΟΚ έχασε έδαφος και δεν μπορεί να πει σήμερα ότι είναι διεκδικητής του πρωταθλήματος.
Τώρα που αρχίζει να κάθεται η σκόνη και συνειδητοποιούν όλοι τι ψάρια πιάνουν οι άλλες ομάδες (που το καλοκαίρι πολλοί ήθελαν να πιστεύουμε ότι είναι η Μάντσεστερ Σίτι, η Μπάγερν και η Μπαρτσελόνα σε ελληνικές εκδόσεις), γίνεται αντιληπτό το αυτογκόλ που έβαλε φέτος ο ΠΑΟΚ.
Ο αποκλεισμός από την ανύπαρκτη Λέφσκι, επειδή απλά ήταν ΑΝΕΤΟΙΜΟΣ, ήταν μια μαχαιριά, που εκτροχίασε τον ΠΑΟΚ από τις ράγες του και τον ανάγκασε να πορευτεί με ό,τι έχει.
Τώρα που κάθεται η σκόνη, βλέπουμε ότι φέτος θα ήταν μια καλή ευκαιρία, αν είχαν γίνει αυτά που έπρεπε, όπως έπρεπε.
Παρότι η ομάδα ΔΕΝ είναι κακή, ακόμη και τώρα, δεν είναι (πολύ) αργά για να γίνουν ορθολογικές κινήσεις, που θα κάνουν τον ΠΑΟΚ πιο ανταγωνιστικό και περισσότερο διεκδικητικό.
Παρακολουθώντας τη γενική συνέλευση προ δύο εβδομάδων, κατάλαβα ότι δεν πρέπει να περιμένουμε υπερβάσεις τον Ιανουάριο. Δεν είναι κακό να το παραδεχτεί κανείς, τον ΠΑΟΚ δεν τον παίρνει να ανοιχτεί. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Από την άλλη, έστω κι έτσι, ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε να έχει ενισχυθεί.
Όπως είπαμε και στο διαδικτυακό PAOK Inside στο Υoutube, αντί να κάθεται και να ασχολείται φαινομενικά με έναν παίκτη που έχει να παίξει τρεις μήνες ποδόσφαιρο, τον Μάρτινς, όσο μπακαλίστικο κι αν ακούγεται, αν είχε καταφέρει να απαλλαγεί τουλάχιστο από δύο συμβόλαια που δεν χρειάζεται, του Μουργκ και του Νινούα, ο ΠΑΟΚ θα είχε εξασφαλίσει ικανό χώρο στο μπάτζετ, για να πάει να πάρει έναν καλό δανεικό παίκτη, χωρίς επιπλέον κόστος.
Κι ακόμα δεν καταλαβαίνω γιατί δεν κάνει αυτά που πρέπει…
