Η μία ανάγνωση είναι πως σε μία χώρα με πρωτάθλημα δύο ομάδων έρχεται δεύτερη, πίσω από την Ντινάμο Ζάγκρεμπ. Πρόπερσι ήταν στο -8 από την κορυφή, πέρσι στο -10. Η άλλη ανάγνωση είναι πως η Χάιντουκ έχει πάρει δύο σερί κύπελλα, αναβαθμίζει το ρόστερ της και είναι πιο ανταγωνιστική από ποτέ, όπως έδειξε το 1-2 της πρεμιέρας του πρωταθλήματος μέσα στο Ζάγκρεμπ επί της ισόβιας πρωταθλήτριας.
Φέτος το καλοκαίρι οι κινήσεις της ήταν πολύ προσεκτικές, μόνο από την αγορά των ελεύθερων και αρκετά στοχευμένες. Πήρε δύο Αφρικανούς μπακ (Μουφί, Ντιαλό) με θητεία σε Πορτιμονένσε και Αζαξιό, τους γνωστούς μας από τον Παναθηναϊκό (Ζβόνιμιρ Σάρλια) και Ολυμπιακό (Βάντις Οντζίτζα-Οφόε) και τον Κοσοβάρο εξτρέμ Νταγιάκου από την Σάντερλαντ, σε μία προσπάθεια να αυξήσει το ποιοτικό της βάθος.
Έχει τον καλύτερο παίκτη της χώρας στο πρόσωπο του Μάρκο Λιβάγια, παίκτες με θητεία στην Μπενφίκα, όπως τον στόπερ Φέρο και τον κεντρικό μέσο Κροβίνοβιτς (παλιός έρωτας του ΠΑΟΚ, όσο έπαιζε στην Γουέστ Μπρομ) και ξένους στην καλύτερη ηλικία τους όπως τον Μαροκινό εξτρέμ Μπενραχού και στον Σλοβάκο επιθετικό Μλακαρ. Τακτική της βάση είναι το 4-2-3-1, με τον Λιβάγια να έχει απόλυτα ελεύθερο ρόλο και τον Ιβάν Λέκο να κάνει ελάχιστες αλλαγές στον βασικό του κορμό σε σχέση με την περσινή ομάδα.
