Αφήνοντας πίσω του μια χρονιά, στη διάρκεια της οποίας συνάντησε αρκετές δυσκολίες, ο 19χρονος μεσοεπιθετικός της δεύτερης ομάδας του Δικεφάλου, Γιώργος Κουλούρης, δηλώνει αισιόδοξος και αποφασισμένος να επιστρέψει πιο δυνατός στην ερχόμενη σεζόν.
Προερχόμενος από το νησί της Κέρκυρα, εγκαταστάθηκε πολύ μικρός στη Θεσσαλονίκη, σε ηλικία δώδεκα ετών, μαζί με τη μητέρα μου. «Ουσιαστικά άφησα πίσω μου όλη την οικογένεια, κι αυτό ήταν το δύσκολο κομμάτι της μετακίνησης από την Κέρκυρα κι αυτό επίσης, που με δυσκόλεψε στην προσαρμογή μου, κι όχι οι συμπαίκτες μου, οι προπονητές μου και, γενικότερα, οι προπονήσεις» σημειώνει αρχικά, και συνεχίζει: «Από μικρός έπαιζα στο κέντρο, σαν «10άρι» πίσω από τον επιθετικό, κάποιες φορές και πιο πίσω, αλλά πάντα μου άρεζε να κάνω πιο πολύ επίθεση, οπότε ήμουν ο επιτελικός μεσοεπιθετικός. Όταν ήρθα στον ΠΑΟΚ, είχα προπονητή τον κ. Παπαβασιλείου, ο οποίος με χρησιμοποιούσε πολύ και ως εξτρέμ, είτε στη δεξιά είτε στην αριστερή πλευρά. Στη συνέχεια, υπό τις οδηγίες του Πάμπλο Γκαρσία, έπαιζα είτε πίσω από το φορ, είτε στα πλάγια της επίθεσης. Αγωνιζόμουν, δηλαδή, εκεί που ο προπονητής θεωρούσε ότι θα βοηθούσα περισσότερο την ομάδα, χωρίς να έχω εγώ κανένα θέμα. Μ΄ αρέσει, πάντως, να παίζω περισσότερο στον άξονα και να είμαι πιο κοντά στο φορ».
Τη σεζόν 2021-22 κατέγραψε δώδεκα συμμετοχές με τον ΠΑΟΚ Β΄, στην περίοδο, ωστόσο, που ολοκληρώθηκε, περιορίστηκε στις τέσσερις συμμετοχές. Ο ίδιος εξηγεί: «Ηταν μια θλάση, που είχε αρχίσει από το Μάιο του 2022, με ταλαιπώρησε για περίπου ένα μήνα, μετά έγινε καλά, συμμετέχοντας κανονικά και στα φιλικά παιχνίδια του ΠΑΟΚ Β΄ κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Στο ματς, όμως, του περασμένου Νοεμβρίου με την Κ-19 κόντρα στον ΠΑΣ Γιάννινα ένιωσα μια ενόχληση, κι αυτό με κράτησε πίσω. Ηταν μια δύσκολη χρονιά για μένα, κυρίως στο κομμάτι της ψυχολογίας. Επρεπε ν’ αφήσω κάποια πράγματα πίσω μου, έπρεπε να μη σκέφτομαι το πόδι μου και το πώς είμαι. Παράλληλα, όμως, έμαθα και πολλά από αυτή τη χρονιά και πιστεύω να είμαι υγιής στη νέα χρονιά, προκειμένου να έρθει κάτι καλύτερο από μένα. Εμένα αυτό που κυρίως μ΄ ενδιέφερε ήταν να παίζω και να παίρνω ρυθμό στα πόδια μου, έτσι ώστε να φύγει από το μυαλό μου ότι είχα τον τραυματισμό. Σ’ αυτό με βοήθησε πολύ και η Κ-19 (σ. σ. έπαιξε σε τέσσερα ματς), να πάρω δηλαδή το ρυθμό, που είχα χάσει. Θα μπορούσα να είχα παίξει φέτος περισσότερα παιχνίδια με τον ΠΑΟΚ Β΄, αλλά πλέον δεν το κοιτάζω αυτό, η σεζόν έχει τελειώσει»,
Ο Κουλούρης αναγνωρίζει ότι οι διαφορές μεταξύ της Σούπερ Λιγκ 2 και του πρωταθλήματος νέων Κ-19 είναι πολύ μεγάλες: «Στη Σούπερ Λιγκ 2 παίζουμε κόντρα σε ώριμους παίκτες, παίζουμε με άντρες, που έχουν τεράστια εμπειρία, ακόμη και από τη Σούπερ Λιγκ, κι εμείς καλούμαστε από μικρή ηλικία ν’ ανταποκριθούμε σ’ αυτές τις συνθήκες. Στο πρωτάθλημα νέων Κ-19 παίζεις με συνομήλικους σου, με παιδιά, που υστερούν σε σχέση με τους άνδρες, συνεπώς μπορείς ν΄ ανταπεξέλθεις και πιο εύκολα. Είναι δύσκολη, λοιπόν, η προσαρμογή στη Σούπερ Λιγκ 2, γιατί χρειάζεσαι να έχεις μια εμπειρία, έτσι ώστε ν΄ ανταποκριθείς σε πιο υψηλό επίπεδο».
Καταλήγοντας, θέλησε να πει στον Πάμπλο Γκαρσία και σ΄ όλα τα μέλη του προπονητικού επιτελείου «ένα μεγάλο ‘ευχαριστώ’ για τα τρία χρόνια, που περάσαμε μαζί. Εκείνοι μ’ ανέβαζαν σε κάθε ηλικιακό επίπεδο μια κατηγορία πάνω, από την Κ-17 στην Κ-19 και από εκεί στη δεύτερη ομάδα. Μου έδειξαν εμπιστοσύνη και γι’ αυτό τους ευχαριστώ. Πρόκειται για ένα προπονητικό επιτελείο, που νοιάζεται πολύ για τους παίκτες του, τους βοηθάει πολύ, τους στηρίζει και τους κάνει να νιώθουν οικεία. Ο Γκαρσία κι οι συνεργάτες του έχουν μια πολύ… δυνατή νοοτροπία, και για αυτό ο ΠΑΟΚ Β΄, τόσο πέρσι, όσο και φέτος, έκανε καλή πορεία στο πρωτάθλημα».
