Η αναμέτρηση του ΠΑΟΚ με τον ΟΦΗ στις 7 Νοεμβρίου 1993 είχε γίνει στη σκιά της αντιδικίας του Θωμά Βουλινού με τον Ολεγκ Μπλαχίν, που βρίσκονταν στον πάγκο του Δικεφάλου.
Ο πρόεδρος του Δικεφάλου και ο Ουκρανός τεχνικός είχαν ανοίξει διάλογο, εκτοξεύοντας κατηγορίες ο ένας στον άλλον για την κατάσταση, που επικρατούσε στην ομάδα. «Φέρεσαι στους ποδοσφαιριστές με ψυχρότητα. Δηλώνεις ότι δεν έχει παίκτες, αλλά αυτό που πραγματικά επιδιώκεις, είναι να δικαιολογηθείς για τα αρνητικά αποτελέσματα της ομάδας» καταλόγιζε ο Βουλινός στον Μπλαχίν, ο οποίος απαντούσε: «Αν δεν σας αρέσει η συμπεριφορά μου, μπορείτε να με διώξετε».
«Εμείς δεν διώχνουμε κανέναν. Αν ένας προπονητής δεν ικανοποιείται από το υλικό, που έχει στα χέρια του, και θεωρεί ότι η θέση του υποβαθμίζεται, τότε επιλέγει τη λύση της παραίτησης» ανταπαντούσε ο Βουλινός, που εκείνη την εποχή διαπραγματεύονταν και με τους Αλέξη Αλεξίου και Γιάννη Αναστασιάδη για την ανανέωση των συμβολαίων τους.
ΟΙ ΕΝΤΕΚΑ ΚΑΡΤΕΣ ΤΟΥ ΜΠΑΖΑ
Κόντρα στον ΟΦΗ, πάντως, που προέρχονταν από την ιστορική πρόκριση επί της Ατλέτικο Μαδρίτης στο γ΄ γύρο του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, ο Δικέφαλος είχε επικρατήσει 2-1 με τα γκολ των Λούχοβι (8΄) και Χάβου (20΄). Από τους «πρωταγωνιστές» του αγώνα, παρουσία μόλις πέντε χιλιάδων φιλάθλων, ήταν και ο διαιτητής Σωτήρης Μπάζας του συνδέσμου Φθιώτιδος, που είχε δείξει συνολικά έντεκα κάρτες. Μεταξύ αυτών και δύο κόκκινες, αφού στο 89΄ είχε αποβάλλει τους Παναγιωτίδη και Λούπου.
«ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΜΕ ΣΕ ΤΡΟΧΙΑ ΤΙΤΛΟΥ»
Η νίκη με 2-0 στο ματς της 22ας Απριλίου 1990 (Κυριακή του Θωμά) ανέβαζε τον ΠΑΟΚ στη δεύτερη θέση της βαθμολογίας, τρεις βαθμούς πίσω από τον πρωτοπόρο Παναθηναϊκό (46 έναντι 43), κι ενώ απέμεναν πέντε αγωνιστικές για την ολοκλήρωση του πρωταθλήματος. «Παραμένουμε σε τροχιά τίτλου» έλεγε μετά το παιχνίδι ο Ρομπ Γιάκομπς, που ξεχώριζε ως καλύτερο παίκτη του αγώνα τ ον Γιώργο Τουρσουνίδη, σκόρερ στο 74΄ του δεύτερου τέρματος (το σκορ είχε ανοίξει στο 32΄ ο Αναστασιάδης). Οι Κρητικοί είχαν περισσότερο το μυαλό τους στο κύπελλο, έχοντας ήδη προκριθεί στον τελικό απέναντι στον Ολυμπιακό. Οσο για το Δικέφαλο, μια αγωνιστική αργότερα θα έφερνε ισοπαλία χωρίς σκορ στις Σέρρες, αποτέλεσμα που, ουσιαστικά, του έκοψε τις ελπίδες για τον τίτλο.
ΗΘΕΛΕ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥΣ ΠΑΙΚΤΕΣ
Η σεζόν πλησίαζε στο τέλος της και τα μεταγραφικά θέματα έρχονταν στην πρώτη γραμμή ενδιαφέροντος. Ηδη είχαν αρχίσει συζητήσεις με τους Γκιτσιούδη και Μαλιούφα, που συμπλήρωναν πενταετία. Από την πλευρά του, ο Γιάκομπς έβαζε σε προτεραιότητα την απόκτηση ενός φορ, αλλά κι ενός παίκτη, που θα κάλυπτε την αριστερή πλευρά. Κι όταν… προκλήθηκε στη συνέντευξη Τύπου ν΄ αναφερθεί σε συγκεκριμένους παίκτες, καθόλου δεν δίστασε να μιλήσει συγκεκριμένα για τους Κωφίδη, Καραπιάλη και Κολομητρούση.
* Όταν ο ΠΑΟΚ υποδέχτηκε τον ΟΦΗ στις 18 Μαΐου 1996 (3.682 εισιτήρια) μετρούσε δυόμισι μήνες χωρίς εντός έδρας νίκη (στις 3 Μαρτίου 1996 είχε επικρατήσει της Παναχαϊκής με 2-1). Η ομάδα του Γκίντερ Μπένγκτσον είχε δώσει τέλος σ΄ εκείνο το αρνητικό σερί, νικώντας τους Κρητικούς με 3-0, χάρη στα γκολ των Γιόβιτς, Αναστασιάδη και Χάβου (όλα στο τελευταίο ημίωρο).
Απέμεναν δύο αγωνιστικές για τη λήξη του πρωταθλήματος και ο ΠΑΟΚ βρίσκονταν μόλις στη 12η θέση της βαθμολογίας. Η προσοχή όλων βρίσκονταν στις μεταγραφές (πρώτο καλοκαίρι με μεγαλομέτοχο τον Γιώργο Μπατατούδη) και ήδη ακούγονταν έντονα το όνομα του Ζήση Βρύζα…
OΤΑΝ Ο ΚΟΥΔΑΣ ΓΥΡΙΣΕ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ
Από τα ματς, που σίγουρα θα θυμάται ο Γιώργος Κούδας στην καριέρα του, ήταν και εκείνο της 22ας Σεπτεμβρίου 1968 εναντίον του ΟΦΗ.
Όχι τόσο γιατί ήταν η πρεμιέρα του πρωταθλήματος (18.960 εισιτήρια), αλλά γιατί ήταν το πρώτο του επίσημο παιχνίδι μετά από δύο χρόνια, διάστημα στο οποίο βρίσκονταν στον Πειραιά, διεκδικούμενος από τον Ολυμπιακό. Η επιστροφή του στην Τούμπα ήταν ιδανική, πετυχαίνοντας τα δύο πρώτα γκολ του ΠΑΟΚ (33΄, 36΄) στην τελική επικράτηση με 4-1. «Ηθελα να καθιερωθώ και πάλι στην ψυχή των φιλάθλων μας» τόνιζε πολλά χρόνια μετά σε συνέντευξη του (24 Ιανουαρίου 1998, εφημερίδα «Αγγελιοφόρος») για εκείνο το παιχνίδι. Και συμπλήρωνε: «Ηταν παράξενο ματς. Αλλά ένιωσα καλύτερα όταν αρκετοί φίλαθλοι άρχισαν να φωνάζουν το όνομά μου. Και, τελικά, τα είχα πάει καλά μέσα στον αγώνα». Ουσιαστικά, από τότε άρχισαν να μπαίνουν οι βάσεις για το μεγάλο ΠΑΟΚ της δεκαετίας του 1970. Αρκεί να σκεφθεί κανείς ότι, μαζί με τον Κούδα, έμπαινε στην ομάδα και η τριάδα των Τερζανίδη-Ασλανίδη-Παρίδη.
ΕΝΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ… ΓΑΛΑΚΤΕΡΟ
Ο αγώνας της 28ης Μαΐου 1995, στο πλαίσιο της προτελευταίας αγωνιστικής, είχε μεγάλη βαθμολογική σημασία για τον ΠΑΟΚ, που μάχονταν για μια θέση στην πρώτη τετράδα, προκειμένου να «σβήσει» την ποινή αποκλεισμού από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, που «κουβαλούσε» από την καταστροφική ρεβάνς με την Παρί Σεν Ζερμέν. Και τελικά η ομάδα του Αρι Χάαν τα είχε καταφέρει, αφού έκανε τέσσερις νίκες στις ισάριθμες τελευταίες αγωνιστικές, τερματίζοντας στην τρίτη θέση. To γκολ, που είχε κρίνει το ματς με τον ΟΦΗ (8.727 εισιτήρια), είχε πετύχει ο Φαν Ρόι με πέναλτι στο 55΄.
Μεταξύ των θεατών ήταν και ο Απόστολος Οικονομίδης, τότε πρόεδρος του ΑΣ ΠΑΟΚ. Στη λήξη του αγώνα προπηλακίστηκε από οπαδούς, που δεν δέχονταν την παραχώρηση του Νάσου Γαλακτερού στον Ολυμπιακό. Και χρειάστηκε η επέμβαση του Βουλινού (έβλεπαν το ματς μαζί και με τον Γιάννη Παπαματθαιάκη, πρόεδρο του ΟΦΗ), προκειμένου να αποφευχθούν χειρότερες καταστάσεις.
ΜΕΝΟΝΤΑΣ ΕΚΤΟΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
Λιγότεροι από δέκα χιλιάδες είχαν βρεθεί στην Τούμπα για το ματς της 27ης Μαΐου 1979. Ηταν η προτελευταία αγωνιστική και ο ΠΑΟΚ ολοκλήρωνε μια κακή σεζόν, που τον έβρισκε τέταρτο στη βαθμολογία και εκτός ευρωπαϊκών διοργανώσεων. Απέναντι στον ΟΦΗ είχε πάρει απλώς μια νίκη γοήτρου με 3-1 (Γκουερίνο 2΄, 41΄, Ορφανός 72΄).
Μικρή (7.466 εισιτήρια) ήταν και η προσέλευση του κόσμου και στο ματς της 9ης Οκτωβρίου 1983, που είχε κριθεί με το γκολ του Κωστίκου στο 20΄ (ο ίδιος παίκτης είχε κεφαλιά στο δοκάρι στο 35΄).
Η ΠΡΩΤΗ ΤΟΥ ΤΖΟΥΡΤΖΕΒΙΤΣ
Στο παιχνίδι της 3ης Νοεμβρίου 1991 έκανε την πρώτη του εμφάνιση στην Τούμπα ο Μίλαν Τζούρτζεβιτς. Ο Σέρβος φορ, απόκτημα από την Παρτιζάν, άργησε να ενσωματωθεί στην ομάδα, αφενός γιατί έπρεπε ν’ αναρρώσει σε νοσοκομείο του Βελιγραδίου μετά από πυροβολισμούς (!) από δύο μασκοφόρους και αφετέρου για διαδικαστικούς λόγους, μια και υπήρχε κανονισμός στην ομοσπονδία της Γιουγκοσλαβίας, που δεν επέτρεπε σε παίκτες κάτω των 25 ετών να παίρνουν μεταγραφή για ομάδα του εξωτερικού. «Ο κόσμος δεν έχει δει τίποτα, απ’ αυτά, που μπορεί να δείξει στο γήπεδο» σχολίαζε στις δηλώσεις του μετά το ματς με τον ΟΦΗ ο Μίροσλαβ Μπλάζεβιτς. Στη διετή θητεία του στην Τούμπα ο Τζούρτζεβιτς έπαιξε σε 47 ματς πρωταθλήματος, σκοράροντας δεκαεφτά φορές. Μοναδικός σκόρερ του αγώνα με τους Κρητικούς, που είχε διεξαχθεί μεταξύ των δύο αγώνων με την Τιρόλ Ινσμπρουγκ (0-2, 2-0) για το β΄ γύρο του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, ήταν ο Αλεξίου στο 50΄.
Ο ΝΑΓΚΜΠΕ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ
Το θεαματικό γκολ του Τζο Νάγκμπε στο 55΄ είχε κρίνει την αναμέτρηση με τον ΟΦΗ στις 25 Ιανουαρίου 1998 (8.274 εισιτήρια). Ο Αγγελος Αναστασιάδης δεν είχε στη διάθεση του τον Θόδωρο Ζαγοράκη, που εκείνες τις ημέρες ολοκλήρωνε τη μεταπήδηση του στη Λέστερ. Aλλά και στα διοικητικά υπήρχαν εξελίξεις, αφού αποχωρούσε ο Κώστας Ορφανός.
