Τα ψέματα τελείωσαν και έρχεται η ώρα της κρίσης και μάλιστα πολύ νωρίς για τον ΠΑΟΚ. Ο χρόνος πέρασε πολύ γρήγορα, όπως συμβαίνει συνήθως όταν έχεις πράγματα να κάνεις και δεν τα κάνεις, και την Πέμπτη ο ΠΑΟΚ πέφτει στα βαθιά.
Φυσικά, η Μπεϊτάρ δεν είναι κανένα μεγαθήριο και υπό διαφορετικές συνθήκες δύσκολα θα προβλημάτιζε τον ΠΑΟΚ.
Αυτή την εποχή τον προβληματίζει γιατί είναι μια ομάδα από ένα πρωτάθλημα που είναι σοβαρό και έχει ένα επίπεδο (σίγουρα δεν είναι Σαν Μαρίνο, Ανδόρα ή Μολδαβία) κι αυτό την κάνει αυτομάτως επικίνδυνη.
Και κυρίως προβληματίζει, γιατί ο ΠΑΟΚ άργησε πολύ φέτος, έχασε τον δρόμο και είτε έκανε αργά κάποια πράγματα, είτε δεν τα έκανε καθόλου.
Αυτή η λειψανδρία στα χαφ για παράδειγμα, όπου για την Πέμπτη υπάρχουν ουσιαστικά μόνο Σβαμπ και Τσιγγάρας, είναι από τα… άγραφα.
Και το κακό για τον ΠΑΟΚ είναι πως πέφτει στα επίσημα παιχνίδια χωρίς να έχει φτιάξει την ομάδα που ήθελε κι ο προπονητής του και ξεκινά ένα ταξίδι γνωρίζοντας πως πηγαίνει με την πλάτη στον τοίχο.
Αν ο ΠΑΟΚ άντεξε την περσινή “κατραπακιά” από τη Λέφσκι, φέτος δεν θα αντέξει κάτι ανάλογο. Οι ευρωπαϊκοί όμιλοι είναι το μίνιμουμ για τον ΠΑΟΚ, για να μπει με ηρεμία στη νέα σεζόν και φυσικά να συνεχίσει να ενισχύεται μέσα στον Αύγουστο.
Διότι πρέπει να έχει αντιληφθεί κι ο τελευταίος ότι αν γίνει καμιά στραβή αυτό το καλοκαίρι τα πράγματα θα είναι πολύ ζόρικα.
