Η τελευταία γεύση ήταν πικρή. Την τελευταία ημέρα των χειμερινών μεταγραφών ο ΠΑΟΚ δεν κατάφερε να πάρει τον συμπληρωματικό επιθετικό που έψαχνε. Το πρόσημο όμως από το παζάρι του Ιανουαρίου δεν είναι αρνητικό.
Για είναι κάποιος απόλυτα δίκαιος στην κρίση του θα πρέπει να γυρίσει το ρολόι λίγο πριν μπει το 2023. Τότε, η βασική ανάγκη του ΠΑΟΚ, η θέση που «καιγόταν» για ενίσχυση ήταν αυτή στην θέση του επιτελικού μέσου. Και η γενική αίσθηση που υπήρχε με βάση την (αρνητική) οικονομική θέση της ΠΑΕ για την τρέχουσα σεζόν ήταν πως ο αριθμός των προσθηκών θα ήταν από… καμία έως μία (το πολύ).
Τι προέκυψε και άλλαξε όλο αυτό; Στην πραγματικότητα, η ίδια η ομάδα ήταν αυτή που «έψησε» τον Ιβάν Σαββίδη πως αξίζει μία ακόμα οικονομική υπέρβαση. Η ίδια η ομάδα και τα αποτελέσματα της ήταν αυτή που κέρδισε την ενίσχυση της.
Η ίδια η ομάδα ήταν αυτή που έπεισε πως με δύο-τρεις επιπλέον προσθήκες είναι σε θέση να διεκδικήσει μέχρι τέλους, τόσο το πρωτάθλημα, όσο και το κύπελλο.
Μόνο που δεν θα έπρεπε να διαταραχθούν και οι υπάρχουσες ισορροπίες. Για κανέναν ρόλο δεν έπρεπε το υπάρχον πρότζεκτ να μείνει στην άκρη και να αλλοιωθεί η συνοχή στο γκρουπ που τόσο προσεκτικά χτίζει ο Ραζβάν Λουτσέσκου.
Αυτό που είχε ζητήσει ο Ρουμάνος στρατηγός ήταν μεγαλύτερο ποιοτικό βάθος. Περισσότερες λύσεις πρώτης γραμμής. Παίκτες έτοιμους που θα μπορούσαν να μπουν από την πρώτη μέρα στην λογική της ομάδας και να προσφέρουν.
Τόσο, ο Τάισον, όσο και ο Κεντζιόρα είναι αυτό το πράγμα. Παίκτες «παιγμένοι», «ψημένοι», με παραστάσεις και εικόνες πρωταθλητισμού. Ο ΠΑΟΚ δεν έψαχνε για νέους βασικούς πρωταγωνιστές, αλλά για συμπληρωματικούς δεύτερους ρόλους για να πλαισιώσει το καστ του.
Ήδη ο Βραζιλιάνος δείχνει πως έχει μπει στο κλίμα και στην λογική του ρόλου του. Μπορεί να προσφέρει ποιοτικά λεπτά και να δώσει βάθος στην τριάδα μπετόν που έχουν φτιάξει ο Νάρεϊ, ο Κωνσταντέλιας και ο Ζίβκοβιτς.
Ακριβώς το ίδιο μπορεί να κάνει και ο Πολωνός, ο οποίος έχει χαρακτηριστικά που δεν έχουν οι υπόλοιποι μπακ στο ρόστερ. Είναι σκληρός, εξαιρετικός στον αέρα, πολύ δυνατός ανασταλτικά, ένα εργαλείο που θα χρειαστεί σε συνθήκες που ο ΠΑΟΚ θα κληθεί να παίξει πίσω από την μπάλα και να αναχαιτίσει δύσκολους εξτρέμ. Δύο στοχευμένες λύσεις, που εκτός από βραχυπρόθεσμες μπορούν να αποδειχθούν και μακροπρόθεσμες λύσεις.
Και ο φορ; Δεν έχει κενό το ρόστερ στην συγκεκριμένη θέση; Αν μιλάμε για τον ΠΑΟΚ που χτίζει για το μέλλον, η απάντηση είναι όχι. Αν μιλάμε για τον ΠΑΟΚ που πάει να πάρει τα πάντα, η απάντηση είναι ναι.
Όσο ο Νέλσον Ολιβέιρα είναι καλά στα πόδια του και εντάξει στις δυνάμεις του, ο Δικέφαλος δεν έχει κανένα θέμα μπροστά. Η ανάγκη απόκτησης ενός συμπληρωματικού επιθετικού πήγαζε από το βεβαρημένο ιατρικό παρελθόν του Πορτογάλου και την φτωχή εικόνα του Μπράντον Τόμας στα μεγάλα παιχνίδια μέχρι στιγμής.
Κανείς δεν μπορεί να πει ότι ο ΠΑΟΚ δεν το κυνήγησε ή δεν το έψαξε. Η προσπάθεια απόκτησης του πολύ ποιοτικού Φεντερίκο Μπονατσόλι ήταν ειλικρινής και γενναιόδωρη (θα κόστιζε ως το καλοκαίρι περί το ένα εκατομμύριο ευρώ), όμως η Ελλάδα δεν αποτελούσε ελκυστικό προορισμό για εκείνον. Τα εναλλακτικά πλάνα ήταν σχεδόν όλα από το πάνω ράφι (Κάιλ Λάριν, Λόρεν Μορόν, Πέταρ Μούσα), όμως οι μεταγραφές είναι απρόβλεπτο σπορ. Μπορούν να χαλάσουν ανά πάσα ώρα και στιγμή για κάθε πιθανό και απίθανο λόγο, ακόμα και όταν το οικονομικό δεν αποτελεί πρόβλημα. Δεν αρκεί να θες μόνο εσύ.
Ο ΠΑΟΚ πήρε την επιλογή να πορευτεί ως έχει, να μην πάρει κάποιον επιθετικό, απλά για να λέει ότι πήρε κάποιον. Θα κριθεί για αυτή στο τέλος της σεζόν, όχι όμως νωρίτερα.
