Το καλοκαίρι ο Ίνγκασον σηκώθηκε και πήγε στην άγονη γραμμή της Ευρώπης, σε ένα χωριό της Δανίας, ο Αουγκούστο περίμενε πως και πως μια πρόταση να φύγει, όπως και ο Νάρεϊ που στην πρώτη ευκαιρία “την έκανε”.
Γενικώς το καλοκαίρι υπήρχε μια αίσθηση ότι όποιος είχε πρόταση, ήθελε να φύγει, ίσως δεν έβλεπαν προοπτική, αγωνιστική και οικονομική.
Πολύ γρήγορα αυτή η “αίσθηση” άλλαξε. Σήμερα οι περισσότεροι βλέπουν προοπτική και δεν βλέπεις τάσεις φυγής. Ο Ζίβκοβιτς ανανέωσε με συνοπτικές διαδικασίες, ενώ θα μπορούσε να περιμένει μήπως με τις εμφανίσεις του βρει καλύτερη πρόταση, ο Κοτάρσκι δέχτηκε την επέκταση, με περισσότερα χρήματα, αλλά με μικρότερη δυνατότητα να “πιέσει” να φύγει με μια καλή πρόταση, έχοντας μακροχρόνιο συμβόλαιο.
Γενικά, φαίνεται πως κάτι άλλαξε…
