Cookie Consent by Free Privacy Policy Generator
Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Πέτα ψηλά, ρε…

Δημοφιλή

Υπήρξε; Όντως συνέβη ή ήταν μία παραίσθηση; Η περίπτωση του Χρήστου Τζόλη είναι σαν αυτούς τους κεραυνοβόλους καλοκαιρινούς έρωτες που σβήνουν με το τελευταίο ηλιοβασίλεμα του Αυγούστου και αφήνουν ανεξίτηλο σημάδι στην καρδιά.

Μην λυπάσαι γιατί τελείωσε. Να είσαι χαρούμενος γιατί υπήρξε. Ήταν για λίγο, κράτησε ελάχιστα, κανείς δεν πρόλαβε να τον χαρεί. Κανείς δεν τον χόρτασε. Κανείς δεν τον χειροκρότησε από κοντά. Κανείς δεν ούρλιαξε στα γκολ του. Κανείς δεν τραγούδησε το όνομα του. Κανείς δεν στριμώχτηκε μετά το ματς για ένα του αυτόγραφο. Κανείς δεν τσαλαπατήθηκε για την φανέλα του. Κανείς δεν στριμώχτηκε για μία φωτογραφία μαζί του.

Κι εκείνος έφυγε γεμάτος, μα ανολοκλήρωτος συναισθηματικά. Δεν πανηγύρισε ποτέ ένα γκολ στο πέταλο. Δεν έζησε ποτέ το ηφαίστειο να κοχλάζει. Δεν βίωσε ποτέ το γήπεδο να πάλλεται και την αδρεναλίνη να βαράει κόκκινο. Ήταν ένας βουβός έρωτας, εξ’ αποστάσεως. Μία αποστειρωμένη σχέση, όπως σχεδόν όλες την εποχή της πανδημίας.

Ένας αυθεντικός αετός, που κατάλαβε το άνοιγμα που έχουν τα φτερά του, πέταξε ψηλά και χάθηκε από τα μάτια μας. Οι ουρανοί μας ήταν πολύ στενοί για να τον χωρέσουν, ακούγεται οξύμωρο ότι τις επόμενες του πτήσεις θα τις κάνει ως «καναρίνι».

Ο Χρήστος Τζόλης θα είναι για πάντα ο ανολοκλήρωτος έρωτας. Αυτός που δεν θα μάθεις που θα μπορούσε να φτάσει, αν υπήρχαν οι ιδανικές συνθήκες που θα μπορούσαν να τον κρατήσουν. Η ποδοσφαιρική έκφραση του brain drain που πήρε τα καλύτερα και πιο παραγωγικά μυαλά από την χώρα την περίοδο της ύφεσης και άφησε πίσω μία υπέργηρη χώρα, που ζει μεροδούλι – μεροφάι.

Κοιτάζοντας κανείς το χαρτί με τις συνθέσεις στον επαναληπτικό με την Μποέμιαν θα έβλεπε έναν ΠΑΟΚ, όπου οι 8 στους 11 ανήκαν στο ηλικιακό γκρουπ 30+, οι Ιρλανδοί δεν είχαν ούτε έναν! Μπορεί να ήταν και 9 στους 11 αν στο κέντρο της άμυνας ξεκινούσε ο λαβωμένος 34άρης Κρέσπο, την ώρα που ο βασικός μεταγραφικός στόχος του ΠΑΟΚ, ο Σεμπαστιάν Τζιοβίνκο είναι ο γεννημένος την 26η Ιανουαρίου του 1987, Σεμπαστιάν Τζιοβίνκο!

Τα «παιδιά» έχουν την σπίθα, την σπίντα, την έκρηξη, την όρεξη, την φόρα, την ζωντάνια. Τα «μεγάλα παιδιά» έχουν την εμπειρία, την κλάση, την αυτοπεποίθηση, την σοβαρότητα, τον επαγγελματισμό, το know-how.

Υπάρχει μία εξήγηση σε όλο αυτό, μία κεντρική φιλοσοφία. δεν είναι κάτι που έτυχε, ούτε κάτι που προέκυψε συμπτωματικά. Ο ΠΑΟΚ βρίσκεται σε μία ιστορική καμπή που θέλει να κεφαλαιοποιήσει την δυναμική του, αλλά και την προβληματική εικόνα παραδοσιακών δυνάμεων εντός συνόρων, με διακρίσεις, τίτλους, αποτελέσματα. Το νταμπλ του 2019 τον έπεισε ότι όλα αυτά μπορούν να έρθουν άμεσα, μόνο με τα «μεγάλα παιδιά».

Η πρόσληψη Λουτσέσκου έγινε μόνο με αυτό το κριτήριο: «Έλα, για να δημιουργήσεις μία ομάδα που θα κερδίσει τώρα, σήμερα, άμεσα. Καν’ το με όποιον τρόπο νομίζεις, με όποιον τρόπο ξέρεις».

Η μικρή εικόνα λέει ότι ο Δικέφαλος χτίζει προσεκτικά (ίσως λίγο με πιο αργούς ρυθμούς από το προβλεπόμενο) ένα πρωταθληματικό ρόστερ που θα διεκδικήσει στο όριο κάθε εγχώριο τίτλο. Δεν είναι τυχαίο που η λέξη «νταμπλ» είναι αυτή που βγαίνει πιο συχνά από κάθε άλλη από το στόμα του Λουτσέσκου, ο οποίος ξέρει καλά τον στόχο, το ζητούμενο, την αποστολή του.

Η μεγάλη εικόνα λέει ότι ο ΠΑΟΚ αδειάζει αργά, αλλά σταθερά από περιουσιακά στοιχεία. Οι 30άρηδες+ δεν έχουν την παραμικρή μεταπωλητική αξία, ο μέσος όρος ηλικίας ολοένα και αυξάνει (με ότι συνεπάγεται αυτό σε αθλητικότητα, τρεξίματα, αντοχές που απαιτεί το σύγχρονο ποδόσφαιρο), συμβόλαια κομβικών παικτών σε γόνιμες ηλικίες όπως αυτά του Ίνγκασον και του Αντρίγια Ζίβκοβιτς λήγουν το επόμενο καλοκαίρι, ενώ όσο εξαιρετική δουλειά κι αν γίνεται στις ακαδημίες, «Τζόληδες» δεν φυτρώνουν κάθε μέρα στα δέντρα.

Αυτό που ψάχνει ο ΠΑΟΚ σε δομικό επίπεδο είναι μία από τις αγαπημένες λέξεις του Ράζβαν Λουτσέσκου, μπάλανς. Ισορροπία. Ισορροπία ανάμεσα στο σήμερα και στο αύριο. Στο τώρα και στο μετά. O αρτίστας Ντιέγκο Μπίσεσβαρ, ακόμα και με βάδην, αρκεί για να σε βοηθήσει να περάσεις την Μποέμιαν. Παραμένει όμως μία ντεμοντέ, καλτ φιγούρα στο σύγχρονο ποδόσφαιρο υψηλού επιπέδου…

ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΟ CASTING

Σε όλη την ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου δεν υπήρξε ποτέ κάποιος ιδιοκτήτης που να χαρακτηρίστηκε από την λαϊκή ετυμηγορία ως γαλαντόμος από την αρχή έως το τέλος της θητείας του. Από τον Βαρδινογιάννη και τον Κόκκαλη, ως τον Μαρινάκη και τον Μελισσανίδη. Από τον Αλαφούζο και τον Σπανό, ως τον Κοντομηνά και τον Μυτιληναίο, όλοι κάποια στιγμή αντιμετώπισαν (σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό) την λαϊκή κατακραυγή ότι δεν βάζουν λεφτά. Κι ας έβαζαν. Κι ας έριχναν περισσότερα από όσα μπορούσαν ή έπρεπε.

Ο ΠΑΟΚ για πρώτη φορά φτάνει σε ένα σημείο, που νιώθει κανείς μία περιρρέουσα πίεση, μία αίσθηση του ανικανοποίητου για το ύψος των μεταγραφικών του εξόδων, που πηγάζει από ένα και μόνο πράγμα: Τα σχεδόν 20 εκατομμύρια ευρώ που ήρθαν από τις πωλήσεις του Γιαννούλη και του Τζόλη.

Μόνο που αυτά ήρθαν για να ισοσκελίσουν το άνοιγμα των παρελθόντων ετών. Μόνο που αυτά θα έρθουν τμηματικά και όχι… κασέρι. Το να βγεις στην αγορά και να τα ξοδέψεις όλα με μιας  δίχως να μείνει σάλιο δεν είναι και η πιο σοφή επιλογή. Το να τα κάνεις κάβα πάλι δεν ωφελεί.

Η πρόσφατη ιστορία έδειξε ότι οι πιο ακριβές μεταγραφές του ΠΑΟΚ ήταν και οι πιο αποτυχημένες. Το σωστό casting στις θέσεις που αποδεδειγμένα πονάει η ομάδα είναι απείρως πιο σημαντικό από το κόστος των παικτών που θα έρθουν…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ


Τελευταία νέα

Πισπιρίγκου: Ποινή ισόβιας κάθειρξης για τον θάνατο της Τζωρτζίνας

Το δικαστήριο ομόφωνα επέβαλε την ομόφωνα ποινή ισόβιας κάθειρξης στη Ρούλα Πισπιρίγκου για τον θάνατο της 9χρονης κόρης της,...

Στην ίδια κατηγορία