Δύσκολη και επίπονη χρονιά για τον Ραζβάν Λουτσέσκου. Ήταν έξω από τα νερά του από την αρχή και όσο κι αν τα έστρωσε, αυτή η πίεση και όλες οι προσωπικές επιθέσεις που δέχθηκε στην πορεία, του έχουν δημιουργήσει μια αναστάτωση.
Πολλές φορές μέσα στη χρονιά ο προπονητής του ΠΑΟΚ έδειξε να χάνει τη ψυχραιμία του. Πολλές φορές τον οδήγησαν σε ξεσπάσματα που δεν χρειάζονταν. Ήταν κακό παράδειγμα για την ομάδα και τους παίκτες του που έπρεπε να παραμένουν ψύχραιμοι και συγκεντρωμένοι. Έγινε ό,τι έγινε στα Γιάννινα, στην Τρίπολη, στο Χαριλάου. Πολλά γεγονότα, πολλά ξεσπάσματα και δηλώσεις.
Τώρα τελευταία ο εκνευρισμός μεγάλωσε και έχουμε ένα άλλο φαινόμενο. Στα ντέρμπι της κανονικής περιόδου ο ΠΑΟΚ έμπαινε καλά. Παντού και πάντα. Ακόμη και στη Φιλαδέλφεια. Τώρα τελευταία, ο ΠΑΟΚ μπαίνει σε όλα αυτά τα παιχνίδια και υποφέρει! Είναι αλλού. Ακόμη και μέσα στο γήπεδό του όπου η ΑΕΚ τον εξέθεσε, τότε που χρειάστηκαν 10-15 αγωνιστικά λεπτά για να συνέλθει.
Η ομάδα παίρνει πράγματα από το χαρακτήρα και τη συμπεριφορά του προπονητή της και τώρα τελευταία αυτός ο εκνευρισμός και η αγωνιστική ανετοιμότητα στο ξεκίνημα των αγώνων, ίσως και να δείχνει μία κακή πνευματική προετοιμασία. Για την οποία φυσικά έχει την ευθύνη ο προπονητής. Ο Λουτσέσκου πρέπει να ηρεμήσει, οφείλει να βρει λύσεις για την ομάδα του, πρέπει να ηρεμήσει και τους παίκτες του και μέσα από τη δουλειά του να κερδίσει πράγματα, όπως πάντα τα καταφέρνει.
