Ο ΠΑΟΚ επένδυσε πάνω από 3 εκατομμύρια ευρώ στον 23χρονο Πορτογάλο χαφ, ψάχνοντας τον επόμενο μεγάλο box to box μέσο του, όμως μετά από 15 μήνες εκείνος ακόμα παραμένει άφαντος.
Το ρολόι έδειχνε το 32ο λεπτό του επαναληπτικού κυπέλλου με την Καλαμάτα (10/1), που είχε πάρει ήδη διαδικαστικό χαρακτήρα μετά τα δύο γρήγορα γκολ του Μπράντον Τόμας. Το ματς δεν είχε υψηλές εντάσεις, ούτε επιβαρύνσεις, όταν σε μία ανύποπτη φάση ο Φιλίπε Σοάρες έπεσε κάτω, πιάνοντας τον προσαγωγό του. Ένιωσε ένα τσίμπημα, ζήτησε αμέσως αλλαγή και βγήκε με λυγμούς από τον αγωνιστικό χώρο! Μία ακόμα ευκαιρία να δείξει κάτι, είχε πάει στα σκουπίδια, όλοι πίστευαν ότι είχε υποστεί μία γερή θλάση.
Κι όμως, η μαγνητική απεικόνιση δύο μέρες αργότερα, δεν έδειξε τίποτα, ήταν πεντακάθαρη και μερικές ημέρες αργότερα, ο Πορτογάλος μπήκε κανονικά στην αποστολή για τον πρώτο προημιτελικό κυπέλλου με τον Παναθηναϊκό!
Αν επέλεγε κάποιος να παρουσιάσει τον Φιλίπε Σοάρες με ένα και μόνο σκηνικό, θα ήταν αυτό. Ένα παιδί με εύθραυστη ψυχολογία, σχεδόν φοβικό, που κάθε φορά που στην πρώτη του απόπειρα στο εξωτερικό, ψάχνει από κάπου να πιαστεί και δεν βρίσκει.
Ένα παράδειγμα: Σε αυτούς τους 15 μήνες που βρίσκεται στην Τούμπα, μόνο δύο φορές κατάφερε να κάνει δύο κολλητά παιχνίδια στην βασική ενδεκάδα, λίγο πριν το τέλος του πρώτου γύρου απέναντι σε Ιωνικό και Βόλο, όπου ήταν καλός. Ε, αμέσως μετά ήρθε η διακοπή για το Παγκόσμιο Κύπελλο που χάλασε όλο το μομέντουμ που πήγε να χτίσει, ακολούθησαν δύο ζητήματα με μυϊκές ενοχλήσεις στους προσαγωγούς, με αποτέλεσμα να εξαφανιστεί ξανά από την εξίσωση.
ΕΠΙΛΟΓΗ ΜΠΟΤΟ
Ο Πορτογάλος ήταν η πρώτη μεταγραφή του Ζοσέ Μπότο. Έβαζε το χέρι του στην φωτιά για αυτόν, τον ήξερε απ’ έξω και ανακατωτά από τις ακαδημίες της Μπενφίκα, όπου ο Φιλίπε Σοάρες ήταν μέλος από 12 ετών. Ο ΠΑΟΚ αποφάσισε τον περασμένο Ιανουάριο να επενδύσει 3 εκατομμύρια ευρώ, ψάχνοντας τον επόμενο μεγάλο box-to-box μέσο, όμως μέχρι σήμερα ο βαθμός του Πορτογάλου είναι σταθερά κάτω από την βάση.
Ήρθε «ψηλωμένος». Αρκετά «ψηλωμένος». Πίστευε ότι η ομάδα θα ξεκινάει από αυτόν, ζύγισε λάθος και το μέγεθος του ΠΑΟΚ και την δυσκολία του ελληνικού πρωταθλήματος. Παρότι ο αδερφός του, Άλεξ, ήταν παίκτης του Βόλου και τον βοήθησε στην προσαρμογή στα νέα δεδομένα, εντούτοις ο Φιλίπε ήρθε με «υφάκι», δεν έδεσε καλά με το περιβάλλον, ήταν εκτός κλίματος, πέφτοντας σε μία δεμένη ομάδα που ήταν ήδη στα προημιτελικά του Conference League και δεν είχε περιθώρια για πειράματα. Κάποια στιγμή μάλιστα εστάλη στον ΠΑΟΚ Β’ για να… ισιώσει και να παίξει λίγο. Άφησε περισσότερο κακές, παρά καλές εντυπώσεις με την παρουσία του στο δεύτερο μισό της σεζόν, όμως του αναγνωρίστηκαν πολλά ελαφρυντικά.
ΟΥΤΕ ΦΕΤΟΣ…
Όλοι περίμεναν να αποδειχθεί φέτος εσωτερική μεταγραφή, μα αυτό δεν συνέβη ποτέ, παρότι όλοι περίμεναν να δέσει με τον Τιάγκο Ντάντας στα χαφ, όπως στην εποχή της Μπενφίκα. Παρότι δοκιμάστηκε ως εξάρι, ως εκτάρι, αλλά και ως ψευτοδεκάρι, δεν βρήκε ποτέ ρόλο, δεν έδεσε με καμία τριάδα στα χαφ.
Παρότι έχει προσόντα, έχει τρεξίματα, έχει ένταση στο παιχνίδι του, δείχνει να υστερεί σε προσωπικότητα, σε αποφάσεις, σε αυτοπεποίθηση, δείχνει δυσκολία να κατανοήσει που πρέπει να βρίσκεται σε κάθε φάση και τι να κάνει.
Πήρε την ευκαιρία στα Γιάννενα στα τέλη Φεβρουαρίου και ήταν τόσο κακός, τόσο εκτός κλίματος που έγινε αλλαγή στο ημίχρονο. Πήρε μία ανέλπιστη ευκαιρία στο «Καραϊσκάκης» και συνδέθηκε με την χειρότερη φετινή εμφάνιση του ΠΑΟΚ.
Ο Φιλίπε Σοάρες δεν είναι καμένο χαρτί, αλλά οι ευκαιρίες σε ένα κλαμπ απαιτήσεων δεν είναι άπειρες. Πρέπει να δείξει κάτι. Οι δικαιολογίες αρχίζουν να στερεύουν. Δεν μπορεί να είναι αυτός που βλέπουμε μέχρι τώρα. Δεν γίνεται…
