Έγιναν πολλά τους τελευταίους μήνες. Δυστυχώς πολλοί ξέφυγαν στις κρίσεις τους για τους ανθρώπους και τους επαγγελματίες. Αναφέρομαι στον Μπίσεσβαρ και τον Ελ Καντουρί που αλήθεια είναι ότι και πέρσι δεν κατάφεραν να προσφέρουν όσο θα έπρεπε και θα χρειάζονταν ο ΠΑΟΚ. Τώρα όμως και οι δύο είναι παρελθόν.
Το σίγουρο είναι ότι όταν απομακρύνεσαι από μία κατάσταση και κάνεις απολογισμό, τότε εκείνα που μένουν είναι κυρίως τα καλά. Πόσα και πόσα τέτοια δεν πρόσφεραν οι δύο συγκεκριμένοι; Αν πρέπει να τους δούμε ως μονάδες, αρχικά ο Μπίσεσβαρ, ο αρτίστας την μπάλα με τον εκπληκτικό χαρακτήρα και μετά ο πολύ ποιοτικός αλλά και άτυχος Μαροκινός.
Δυστυχώς όμως έφυγαν από τον ΠΑΟΚ και δεν αποθεώθηκαν. Δεν τους αποχαιρέτησε ο κόσμος και η Τούμπα. Άσχημο αυτό για δύο από τη χρυσή φουρνιά των αήττητων πρωταθλητών. Θυμάστε τι είχε γίνει πέρσι με τον Βαρέλα σε εκείνο το συγκλονιστικό αντίο, ενώ ο ίδιος δεν πίστευε ότι θα τον θυμηθούν λόγω της ιστορίας με τον γιο του; Ένα τέτοιο σκηνικό (και καλύτερο) άξιζε ή αξίζει για Μπίσεσβαρ και Ελ Καντουρί.
Κάποιος θα μπορούσε να βάλει στην ίδια μοίρα και τον Ίνγκασον, έστω και αν ο Ισλανδός επέλεξε και πίεσε να φύγει από την ομάδα…
