Ημέρα μνήμης για ολόκληρη την ΠΑΟΚτσήδικη οικογένεια είναι η 31η Μαΐου. Ακριβώς πριν από 42 χρόνια ο Γκιούλα Λόραντ, προπονητής της πρωταθλήτριας ομάδας του 1976, προδόθηκε από την καρδιά του στον πάγκο του Δικεφάλου.
Το ντέρμπι της 31ης Μαΐου 1981 με τον Ολυμπιακό ήταν βαθμολογικά αδιάφορο και, ουσιαστικά, το μόνο κίνητρο που υπήρχε για τον ΠΑΟΚ ήταν να συνεχίσει τη 10ετη-τότε-παράδοση των εντός έδρας επιτυχιών επί των Πειραιωτών.
Στο 11΄ η κεφαλιά του Κούδα βρήκε την εξωτερική πλευρά των διχτυών του Σαργκάνη. Ο Λόραντ πετάχτηκε από τη θέση του για να πανηγυρίσει και αμέσως μετά σωριάστηκε στο έδαφος. Ο πρώτος που το αντιλήφθηκε ήταν ο Απόστολος Φίλης (αναπληρωματικός τερματοφύλακας), ο οποίος φώναξε αμέσως τον γιατρό Παναγιώτη Γιγή. Προς βοήθεια του έτρεξε και ο Αντώνης Βρεβίδης, ο τότε διευθυντής του 424 στρατιωτικού νοσοκομείου, που έβλεπε το ματς από την εξέδρα. Το τραγικό ήταν ότι δεν υπήρχε ασθενοφόρο στο γήπεδο, κατάσταση που θεωρούνταν συνηθισμένη (!) για τα ελληνικά γήπεδα σ’ εκείνα τα χρόνια. Ο Λόραντ μεταφέρθηκε στο ΑΧΕΠΑ, όπου οι γιατροί Βασίλης Χαλβατζούλης και Παναγιώτης Γιγής έδιναν επί μιάμιση ώρα μάταιο αγώνα για να τον επαναφέρουν στην ζωή. Στις 19.10 ανακοίνωσαν το θάνατο του. Και ήταν ο Πέτρος Καλαφάτης, που ανέλαβε να ενημερώσει στο νοσοκομείο τη σύζυγο του Λόραντ για το τραγικό νέο.
Ο ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ
Στο ημίχρονο του αγώνα της Τούμπας οι παίκτες αναζητούσαν τον προπονητή τους. «Μην ανησυχείτε. Λιποθύμησε στον πάγκο και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο. Δεν είναι κάτι το σοβαρό» προσπάθησαν να τους καθησυχάσουν οι Γιώργος Παντελάκης και Αρίσταρχος Φουντουκίδης (ο τελευταίος ενθάρρυνε τον Κωστίκο, που είχε αποτύχει να σκοράρει με πέναλτι). Στο τέλος του αγώνα (οι γηπεδούχοι είχαν επικρατήσει 1-0 με γκολ του Βασιλάκου) ο Παντελάκης τους ενημέρωσε για το θάνατο του 58χρονου Λόραντ. Άπαντες μέσα στα αποδυτήρια ξέσπασαν σε κλάματα. Η χαρά για τη νίκη επί του Ολυμπιακού είχε σβήσει στη στιγμή…
