Η ομάδα πόλο γυναικών του ΠΑΟΚ ολοκλήρωσε τη δεύτερη της χρονιά στην Α1, καταλαμβάνοντας την έβδομη θέση μετά από έναν εκπληκτικό δεύτερο γύρο. Η φουνταριστή του Δικεφάλου, Δέσποινα Φραγκιά, μιλά στη FORZA για την πορεία της σεζόν που ολοκληρώθηκε, στέλνοντας μήνυμα πως τα…. καλύτερα δεν έχουν έρθει ακόμα!
Τι «γεύση» σας άφησε η σεζόν που ολοκληρώθηκε;
«Αρχικά, θέλω να πω συγχαρητήρια σε όλες τις παίκτριες. Δώσαμε όλες τον καλύτερο μας εαυτό και κάναμε πολύ καλή δουλειά μέσα στη σεζόν. Νομίζω ότι την ανοδική μας πορεία την χρωστάμε στον προπονητή μας, Πάνο Βέργο. Σταδιακά βάζει της βάσεις για να διεκδικήσουμε κάτι μεγαλύτερο, όπως ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο. Και φέτος μπορούσαμε, αλλά στον πρώτο γύρο είχαμε κάποιες απώλειες. Στον δεύτερο ήμασταν ανταγωνιστικές και φτάσαμε κοντά. Σίγουρα του χρόνου θα παλέψουμε για ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο»
Τι διαφορές εντοπίζεις σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά;
«Ήταν εντελώς διαφορετική η πορεία της φετινής σεζόν. Βελτιωθήκαμε αισθητά σε σχέση με την πρώτη μας χρονιά στην Α1, εξ ου και η καλή πορεία, σε αντίθεση με την πρώτη μας χρονιά, που παλεύαμε για την κατηγορία. Με τη δουλειά του κύριου Βέργου και τις προσθήκες που έγιναν, ήμασταν άλλη ομάδα».
Ήσουν μέλος του ΠΑΟΚ στην Α2, αλλά και στις δύο πρώτες σεζόν στη μεγάλη κατηγορία. Βλέπεις αλλαγές στον εαυτό σου;
«Προσωπικά βλέπω μια μεγάλη βελτίωση μέσα στα χρόνια, η οποία ήρθε μέσα από σκληρή δουλειά. Ο προπονητής μας έχει απίστευτες γνώσεις πάνω στο άθλημα και με βοήθησε πολύ, όπως και όλη την ομάδα. Από την Α2 μέχρι και σήμερα, χτίζει βήμα- βήμα για να φτάσουμε σε αυτό το επίπεδο. Όλα τα εύσημα πρέπει να πάνε σε αυτόν, τους συνεργάτες του αλλά και την ομάδα του ΠΑΟΚ που μας στηρίζει».
Έχει «ταβάνι» αυτή ομάδα;
«Δεν ξέρω αν η ΠΑΟΚ έχει ταβάνι, αλλά είμαι σίγουρη ότι αν έχει, δεν το άγγιξε ακόμα. Σε προσωπικό επίπεδο, είναι θέμα σκληρής δουλειάς και το πόσο θέλει να φτάσει ψηλά ο κάθε παίκτης».
Ποια είναι μεγαλύτερη δυσκολία που καλείστε να αντιμετωπίσετε;
«Στη μεγάλη κατηγορία, δυστυχώς για εμάς, είναι μόνο ο ΠΑΟΚ από τη Βόρεια Ελλάδα. Αυτό μας στερεί την επιλογή να έχουμε δυνατά φιλικά παιχνίδια και να βελτιωνόμαστε μέσα από αυτά, όπως οι ομάδες της Αθήνας».
Ποια τα μεγάλα σου όνειρα αναφορικά με το μέλλον;
«Όνειρα όλοι έχουμε, δεν σταματάμε ποτέ να ονειρευόμαστε. Ένα, που ίσως μείνει και ανεκπλήρωτο, είναι η Εθνική ομάδα. Υπάρχουν μεγάλα ονόματα στον χώρο, οπότε είναι δύσκολο. Αυτό που θέλω από τη μεριά μου, είναι να κάνω ότι καλύτερο μπορώ, να βοηθάω να πάμε ακόμα πιο ψηλά τον ΠΑΟΚ».
Τι περιλαμβάνει η καθημερινότητα σου, μέσα κι έξω από την πισίνα;
«Είμαι φοιτήτρια στο τμήμα Οικονομικών Επιστημών του ΑΠΘ. Οπότε τις ημέρες που δεν έχουμε διπλές προπονήσεις, το πρωινό γεμίζει με τη σχολή. Παράλληλα, αυτό το διάστημα κάνω και την πρακτική μου, οπότε το πρόγραμμα είναι πιο «πιεσμένο». Τα βράδια έχουμε καθημερινά προπονήσεις, παρόλο που η σεζόν τελείωσε για εμάς».
Μέσα σε ένα τέτοιο πρόγραμμα, υπάρχει ελεύθερος χρόνος;
«Η Α1 κατηγορία είναι απαιτητική από μόνη της, είναι πρωταθλητισμός. Οπότε πρέπει να είσαι αρκετά πειθαρχημένος στο πρόγραμμα σου, αν θες να ανταπεξέλθεις. Έτσι, ο ελεύθερος χρόνος είναι αρκετά περιορισμένος. Όταν υπάρχει, θέλω πρώτα να… κοιμάμαι. Επίσης θα χαλαρώσω με μια βόλτα στη Θεσσαλονίκη, για ένα καφέ με τους φίλους μου».
Τι υπάρχει για εσένα την επόμενη σεζόν;
«Είναι νωρίς ακόμα. Εννοείται ότι θα ήθελα να παραμείνω στον ΠΑΟΚ, δεν τον αλλάζω σαν ομάδα, αλλά ακόμα είναι ένα ερωτηματικό».
