O τελικός κυπέλλου του 1973 μεταξύ του Ολυμπιακού και του ΠΑΟΚ είχε «αρχίσει» πολλές ημέρες πριν τις 17 Ιουνίου, όταν οι δύο ομάδες αναμετρήθηκαν στο… ουδέτερο «Γ. Καραϊσκάκης».
Το πρωτάθλημα εκείνης της σεζόν είχε ολοκληρωθεί δύο εβδομάδες νωρίτερα (στο φινάλε ο ΠΑΟΚ είχε νικήσει εκτός έδρας τον Αρη με 2-1), με τον Ολυμπιακό να φθάνει τους 94 βαθμούς και τον ΠΑΟΚ να συγκεντρώνει δύο λιγότερους.
Μια ημέρα μετά το τέλος του πρωταθλήματος η διοίκηση του Δικεφάλου είχε αποφασίσει την αποχή από τον τελικό, διαμαρτυρόμενη για τον τρόπο, με τον οποίο είχε κριθεί ο τίτλος και της εύνοιας, που είχαν τύχει οι «ερυθρόλευκοι» στη διάρκεια της σεζόν. Πιο συγκεκριμένα, οι σαφείς αναφορές ήταν για τα όσα είχαν συμβεί στο αντίστοιχο παιχνίδι της 25ης Φεβρουαρίου 1973 για την 20η αγωνιστική του πρωταθλήματος. Τι ακριβώς; Ο ΠΑΟΚ τότε προπορεύονταν με τρεις βαθμούς διαφορά από το δεύτερο Ολυμπιακό. Αν ο Δικέφαλος περνούσε και από την έδρα των Πειραιωτών, δεν θα μπορούσε να χάσει την πρωτιά. Αυτό, φυσικά, το γνώριζαν καλά και οι «ερυθρόλευκοι», που από τα πρώτα λεπτά του αγώνα επιδόθηκαν σε αντιαθλητικό παιχνίδι, έχοντας την ανοχή του διαιτητή Νίκου Φακή. Το αποτέλεσμα ήταν, κι ενώ είχε συμπληρωθεί μόλις το πρώτο 25λεπτο του αγώνα, να έχουν αποχωρήσει τραυματίες και ο Ασλανίδης και ο Ιωσηφίδης, χωρίς οι αντίπαλοι τους να τιμωρηθούν καν με κίτρινη κάρτα. Το τελικό 1-0 διαμορφώθηκε στο 74΄ με γκολ του Λοσάντα. Παραμονές του ντέρμπι τίτλου o Ολυμπιακός είχε ζητήσει την εξαίρεση του Νίκου Φακή, επικαλούμενος την απειρία του ως διαιτητή, ειδικά σε αγώνες ντέρμπι. Ο Αθηναίος ήταν όντως ένας άπειρος διαιτητής, μόνο που την απειρία του την είχε «πληρώσει» αποκλειστικά ο ΠΑΟΚ. Την επομένη εκείνου του αγώνα, μετά από συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου του ΠΑΟΚ, αποφασίστηκε, στα παιχνίδια που απέμεναν μέχρι την ολοκλήρωση του πρωταθλήματος, να παρατάσσονταν η αναπληρωματική ομάδα. Επιπλέον, οι διεθνείς παίκτες δεν θα πήγαιναν στην εθνική ομάδα, όσο τουλάχιστον θα καλούνταν μαζί τους και παίκτες του Ολυμπιακού. Ακόμη, ο ΠΑΟΚ ζητούσε τη διαγραφή του Φακή και την αντικατάσταση της διοίκησης της ομοσπονδίας διαιτητών.
Η ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΣΕΡΓΙΑΝΝΙΔΗ
Η απόφαση της διοίκησης του ΠΑΟΚ για αποχή από τον τελικό κυπέλλου είχε ληφθεί με ψήφους 9-5 (ο έφορος της ομάδας Σοφοκλής Μαρτινίδης απουσίαζε στη Γερμανία). Με την απόφαση είχε διαφωνήσει ο Βασίλης Σεργιαννίδης, ο οποίος είχε υποβάλλει παραίτηση από τη θέση του γενικού γραμματέα (διάδοχός του ήταν ο Αρθούρος Μαρδικιάν).
Ποια ήταν η πρώτη αντίδραση της ΕΠΟ στο άκουσμα της αρχικής απόφασης του ΠΑΟΚ περί αποχής από τον τελικό; Είχε απειλήσει ότι η ΟΥΕΦΑ θ’ απέκλειε το Δικέφαλο, τόσο από το κύπελλο κυπελλούχων (ακόμη και σε περίπτωση ήττας στον τελικό, θα έπαιζε στη συγκεκριμένη διοργάνωση ως φιναλίστ, μια που ο Ολυμπιακός θα έπαιρνε μέρος στο κύπελλο πρωταθλητριών), όσο και από το κύπελλο ΟΥΕΦΑ, διοργάνωση στην οποία επίσης θα μπορούσε να παίξει ο ΠΑΟΚ ως η δεύτερη ομάδα του πρωταθλήματος.
Την Τετάρτη 6 Ιουνίου 1973 ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ, Στράτος Σιμιτζής, μαζί με άλλα τρία μέλη της διοίκησης (Μαρδικιάν, Γουλιάς, Κουλουρής), συμμετείχαν σε σύσκεψη, την οποία συγκάλεσε ο τότε Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού, Γιώργος Βλαδίμηρος, παρουσία και του Γιώργου Δέδε, προέδρου της ΕΠΟ.
Στους ανθρώπους του ΠΑΟΚ είχαν δοθεί διαβεβαιώσεις ότι δεν θα επαναλαμβάνονταν όσα είχαν γίνει στο αντίστοιχο ματς πρωταθλήματος κι ότι ο τελικός θα διεξάγονταν επί ίσοις όροις. Στην πράξη οι απεσταλμένοι του Δικεφάλου είχαν εξασφαλίσει τη μετάκληση ξένων διαιτητών, τα ονόματα των οποίων δεν θα γίνονταν γνωστά παρά μόνο την ημέρα του τελικού.
Ο ΓΓΑ της εποχής είχε ανακοινώσει επίσης τη μετάθεση του τελικού για τις 17 Ιουνίου 1973 «για να προετοιμαστούν καλύτερα οι ομάδες». Πάντως, η έδρα δεν άλλαξε, μια και ο κανονισμός της ΕΠΟ δεν το προέβλεπε…
ΑΝΤΕΓΚΛΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΑΞΙΦΙΣΜΟΙ
Η μετάθεση του τελικού κατά μια εβδομάδα αργότερα ήταν επιβεβλημένη και για έναν ακόμη ουσιαστικό λόγο. Τη Δευτέρα 11 Ιουνίου 1973 σε κεντρικό ξενοδοχείο της Θεσσαλονίκης είχε προγραμματιστεί η γενική συνέλευση των μελών του ΠΑΟΚ, προκειμένου να πάρουν την οριστική απόφαση: συμμετοχή ή αποχή από τον τελικό κυπέλλου;
Η τελική απόφαση ελήφθη στο τέλος της 4ωρης έκτακτης συνέλευσης των μελών του ΠΑΟΚ και ήταν υπό το βάρος των κυρώσεων, με τις οποίες απειλούνταν ο σύλλογος. Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας; 199 «ναι», 50 «όχι» και 26 λευκά (παρουσία 275 από 394 μέλη).
Στη διάρκεια της συνέλευσης υπήρξα αντεγκλήσεις και διαξιφισμοί, ακούστηκε ακόμη και η άποψη να παραταχθεί η ερασιτεχνική ομάδα του ΠΑΟΚ στον τελικό, ωστόσο στο τέλος η λογική παραμέρισε το συναισθηματισμό.
*Στο διάστημα των δύο εβδομάδων, που μεσολάβησε από την ολοκλήρωση του πρωταθλήματος μέχρι τη διεξαγωγή του τελικού, ο Λες Σάνον προσπάθησε να διατηρήσει τους παίκτες του σε καλή αγωνιστική κατάσταση μέσω της διεξαγωγής εντός έδρας φιλικών αγώνων. Ετσι, ο ΠΑΟΚ είχε υποδεχθεί κατά σειρά την αγγλική Ολντεν (1-1), την εθνική ενόπλων (5-3), την ΑΕΚ (1-0) και τη Βέροια (4-0). «Ο ΠΑΟΚ ήταν η ομάδα, που έπρεπε να κατακτήσει το πρωτάθλημα» ήταν η δήλωση του Ιωάννη Θεοδωρακόπουλου, ο οποίος είχε αναλάβει εκείνη την εποχή την προεδρία της ΑΕΚ.
«ΠΛΗΡΩΣΕ» ΤΗΝ ΚΑΚΗ ΗΜΕΡΑ
Οι εξέδρες στο «Καραϊσκάκης» το βράδυ της 17ης Ιουνίου 1973 ήταν γεμάτες από 40 χιλιάδες φιλάθλους, όμως μόνο πέντε χιλιάδες από αυτούς ήταν οπαδοί του ΠΑΟΚ, μια και η πλειοψηφία του κόσμου του Δικεφάλου προτίμησε ν’ απέχει από τον τελικό, που είχε μεταδοθεί απευθείας από την ΥΕΝΕΔ.
Ο αγώνας-με διαιτητή τον Βέλγο Βιτάλ Λορό-ήταν αμφίρροπος και τελικά κρίθηκε υπέρ του Ολυμπιακού με το γκολ του Αγγελή (46΄), που εκμεταλλεύτηκε λάθος του Στέφα. Η ομάδα του Σάνον δεν είχε πιάσει τα γνώριμα –και υψηλά-στάνταρ απόδοσης (στην κριτική των εφημερίδων γίνονταν λόγος για έναν άτολμο, αναποφάσιστο, σχεδόν λιπόψυχο ΠΑΟΚ), παρ’ όλα αυτά ο Ασλανίδης στο 88΄ είχε χάσει μοναδική ευκαιρία για να στείλει το ματς στην παράταση. Δέκα λεπτά νωρίτερα είχε αποχωρήσει τραυματίας ο Κούδας, ο οποίος χρειάστηκε, μάλιστα, να μεταφερθεί στο νοσοκομείο του Πειραιά, έχοντας υποστεί θλάση στην κοιλιακή χώρα και στο αριστερό πόδι.
Ολυμπιακός: Κελεσίδης, Γκαϊτατζής, Γκλέζος, Σιώκος, Αγγελής, Περσίδης, Γιούτσος, Βιέρα (90′ Βασιλόπουλος), Αργυρούδης, Τριαντάφυλλος, Δεληκάρης (89′ Λοσάντα).
ΠΑΟΚ: Στέφας, Γούναρης, Πέλλιος, Φουντουκίδης, Ιωσηφίδης, Τερζανίδης, Σαράφης, Κούδας (81′ Παναγής), Παρίδης, Αποστολίδης, Λάζος (73′ Ασλανίδης).
«Δεν ήταν σπουδαίο ματς. Δεν έγιναν φάσεις, μόνο δύο-τρεις. Κι εμείς δεν εκμεταλλευτήκαμε καμία» έλεγε ο Σάνον στους δημοσιογράφους. Απευθυνόμενος στους παίκτες του είχε πει: «Μπράβο, είχατε το κουράγιο να παίξετε σ’ ένα γήπεδο, που πριν λίγους μήνες, κόντρα στον ίδιο αντίπαλο, ήταν μια αρένα. Τώρα πρέπει να ξεχάσετε αυτήν την κακή μέρα».
*«Φταίω για το γκολ. Βιάστηκα στην έξοδο από την εστία» παραδέχονταν μετά το παιχνίδι ο Γιάννης Στέφας.
*Ο Μιχάλης Μπέλλης (δεν είχε αγωνιστεί στον τελικό) τερμάτισε εκείνη τη σεζόν την ποδοσφαιρική καριέρα του, έχοντας φορέσει τη φανέλα του ΠΑΟΚ για τρία χρόνια. Παρέμεινε, ωστόσο, στο Δικέφαλο αναλαμβάνοντας τη θέση του βοηθού προπονητή δίπλα στον Λες Σάνον.
ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ ΣΤΟ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ
Τρεις ημέρες πριν τον τελικό κυπέλλου εναντίον του Ολυμπιακού ο Λες Σάνον, παρουσία του προέδρου Στράτου Σιμιτζή και του γενικού γραμματέα Αρθούρου Μαρδικιάν, είχε υπογράψει στο αγγλικό προξενείο της Θεσσαλονίκης το νέο διετές συμβόλαιο συνεργασίας του με τον ΠΑΟΚ. Ο Αγγλος προπονητής, πάντως, δεν εξάντλησε το συμβόλαιο του με το Δικέφαλο, μια που το Νοέμβριο του 1974 οι δρόμοι των δύο πλευρών χώρισαν οριστικά.
