Φτάσαμε στην τελευταία διακοπή για το 2023, πριν οι ομάδες πάρουν τη στροφή, για να βγουν στην ευθεία με το ξεκίνημα του 2024…
Σ΄ αυτό το διάστημα των 4 εβδομάδων μέχρι τη διακοπή των Χριστουγέννων, τον ΠΑΟΚ τον περιμένουν 8 αγώνες, στους οποίους θα παιχτούν τα εξής:
*Αν θα περάσει πρώτος στην Ευρώπη και θα γλιτώσει έναν επιπλέον γύρο ή ως δεύτερος και θα φορτωθεί άλλα δύο απαιτητικά ευρωπαϊκά παιχνίδια τον Φεβρουάριο.
* Αν θα καθαρίσει την πρόκριση στους 8 στο κύπελλο με το Βόλο στην Τούμπα ή θα βάλει ακόμη μια υποχρέωση στο φορτωμένο πρόγραμμά του τον Ιανουάριο και,
* Αν θα μπει από καλή θέση στην ευθεία του πρωταθλήματος, έχοντας να παίξει με Πανσερραϊκό, Λαμία και ΟΦΗ μέσα, και Κηφισιά και Αστέρα Τρίπολης εκτός.
Οι προϋποθέσεις για τον ΠΑΟΚ, σ΄ αυτή τη φάση της χρονιάς, είναι πραγματικά καλές.
Ο Λουτσέσκου άρχισε να δίνει σιγά σιγά στην ομάδα τον χαρακτήρα που θέλει. Η δεξαμενή των ποδοσφαιριστών από τους οποίους έχει να διαλέξει, έχει μεγαλώσει τόσο πολύ, που ουσιαστικά “αναγκάζεται” σε κάθε παιχνίδι να κάνει 4-5-6 αλλαγές για να τους έχει όλους ζεστούς. Αυτό είναι και η διαφορά σε σχέση με πέρσι, όταν έγιναν τα περισσότερα καλά μέχρι τον Φεβρουάριο και μετά ο ΠΑΟΚ κατέρρευσε γιατί ουσιαστικά έμεινε από παίκτες.
Στα μεγάλα “συν”, είναι και το γεγονός ότι ο κόσμος έχει αρχίσει να πιστεύει ότι αυτή η ομάδα αξίζει και η αύρα στην Τούμπα είναι υπέροχη φέτος. Είναι σημαντικό να υπάρχει αυτή η αίσθηση στον κόσμο, γιατί αυτό τον κάνει και… στοργικό σε κακές βραδιές.
Από τον ΠΑΟΚ λείπουν λίγα πραγματάκια σε ότι αφορά την ποδοσφαιρική συζήτηση, τα οποία σιγά σιγά θα τα λύσει ο προπονητής.
Ο ΠΑΟΚ έχει πια πολύ μεγάλη ποιότητα κι αυτή η ποιότητα του αρκεί για να καθαρίζει παιχνίδια, έστω και με 15-20 λεπτά απόδοσης σε υψηλό επίπεδο. Όπως έγινε και την προπερασμένη Κυριακή με τον Παναιτωλικό.
Αυτό που μου φαίνεται ως προβληματάκι αυτή την εποχή είναι ότι στα παιχνίδια χαμηλού κινήτρου, με ομάδες που δεν έχουν πολλά να χάσουν, ο ΠΑΟΚ αφήνει τα παιχνίδια να του φύγουν.
Στο επίπεδο αυτό, μια ομάδα που κάνει δυνατά πρωταθλητισμό, πρέπει να έχει την συγκέντρωση σε πολύ υψηλά επίπεδα και να μπαίνει κάθε μέρα στο γήπεδο για να πολεμήσει, σα να είναι η τελευταία μάχη του πολέμου.
Στα μεγάλα παιχνίδια, το κίνητρο δεν είναι δύσκολο να το βρεις.
Κόντρα στον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη και την άλλη βδομάδα στη Φρανκφούρτη, το κίνητρο υπάρχει από μόνο του.
Το πρόβλημα είναι στα παιχνίδια όπως με τον Παναιτωλικό, την Κηφισιά ή την Αμπερντίν στην Τούμπα, που υπάρχει μεγάλη διαφορά ποιότητας. Σ΄ αυτά τα παιχνίδια ο ΠΑΟΚ δεν μπήκε “με το μαχαίρι στα δόντια”, είχε μόνο διαστήματα και έδωσε την δυνατότητα στους αντιπάλους του να πιστέψουν ότι μπορεί να πάρουν κάτι. Η Αμπερντίν το πήρε, η Κηφισιά το έχασε στο παρά πέντε, ο Παναιτωλικός δεν είχε την καλή τελική για να το διεκδικήσει στο τέλος.
Σ΄ αυτά τα παιχνίδια μπαίνεις μέσα με τη σωστή πνευματική προετοιμασία, να πολεμήσεις από το πρώτο δευτερόλεπτο, μέχρι να τα καθαρίσεις και να συμβιβαστεί ο αντίπαλος με την ήττα, χωρίς να πάρει θάρρος.
Αυτά τα παιχνίδια κρίνουν τους πρωταθλητές.
Και αυτά τα παιχνίδια που έρχονται μέχρι την επόμενη διακοπή είναι όλα, πλην την Φρανκφούρτης, τέτοια…
