Στις 8 Δεκεμβρίου 2002 ο ΠΑΟΚ υποδέχονταν τον Ιωνικό, εκτίοντας ποινή πέντε (!) αγωνιστικών της έδρας του για το επεισοδιακό ντέρμπι, που είχε προηγηθεί εναντίον του Ολυμπιακού.
Η ομάδα του Αγγελου Αναστασιάδη προέρχονταν από σερί επιτυχιών, με πιο σημαντικές αυτές της (περιπετειώδους) πρόκρισης επί της Γκρασχόπερ στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ, αλλά και της εντυπωσιακής εκτός έδρας νίκης επί της ΑΕΚ με 4-3.
Ο κόσμος ήθελε να βρεθεί όσο το δυνατό πιο κοντά στην ομάδα του, χωρίς φυσικά να έχει τη δυνατότητα παρουσίας στις εξέδρες. Ποια λύση επινόησαν; Τοποθέτησαν γιγαντοοθόνες έξω από το γήπεδο και, παρά το χειμωνιάτικο κρύο, συγκεντρώθηκαν 100άδες οπαδών για να δουν το ματς (έληξε 3-0 με τα γκολ των Οκκά, Φρούσου και Γιασεμάκη) και με τις φωνές τους να μετριάσουν τη μοναξιά των παικτών…
