Για ένα πράγμα είμαι σίγουρος. Δεν υπάρχει ΠΑΟΚτσής που δεν θα νιώσει ντροπή, δε θα αισθανθεί την ξεφτίλα, αν δει ανθρώπους της ομάδας του να παίρνουν μια μεζούρα και να βάζουν τον διαιτητή να μετρήσει τα δοκάρι ή τις γραμμές, για να “κλέψουν” στα χαρτιά ένα παιχνίδι, προκειμένου να πάρουν έναν τίτλο.
Και γι΄ αυτό οι ΠΑΟΚτσήδες θα ήταν οι πρώτοι που θα στρέφονταν κατά της διοίκησης της ομάδας τους, αν έβλεπαν ότι πάει να πάρει με τέτοιον επαίσχυντο τρόπο ένα παιχνίδι στα χαρτιά.
Και πραγματικά, είναι μεγάλη τύχη για τον ΠΑΟΚ και τους φίλους του, που δεν πρόκειται να μπουν ποτέ σε μια τέτοια ιστορία, να πάνε σε ένα γήπεδο με στόχο όχι να παίξουν, αλλά να πάρουν τους βαθμούς χωρίς να παίξουν.
Κι επειδή εγώ θέλω να είμαι δίκαιος, κι επειδή ήμουν εκείνο το βράδυ στη Λεωφόρο και μάλιστα κοντά στον Ίβιτς, το κουτάκι στο κεφάλι το έφαγε και μάλιστα ακούστηκε. Παρόλα αυτά, οι περισσότεροι είχαν καταστήσει σαφές ότι ο ΠΑΟΚ θα έπρεπε να παίξει το παιχνίδι, έστω και με τον βοηθό προπονητή στον ΠΑΟΚ, γιατί ο Ίβιτς πήγε για ράμματα. Κανείς δεν είπε ότι ο ΠΑΟΚ έπρεπε να φύγει για να πάρει το ματς στα χαρτιά.
