Μάιος του 1976. Ο ΠΑΟΚ μόλις είχε κλείσει 50 χρόνια ζωής και βρίσκονταν μια ανάσα από την κατάκτηση του παρθενικού πρωταθλήματος στην ιστορία του. Και με νίκη επί της ΑΕΚ ματς της 2ας Μαΐου ουσιαστικά θα την εξασφάλιζε.
Τότε απέμεναν τέσσερις αγωνιστικές για την ολοκλήρωση του πρωταθλήματος, ο ΠΑΟΚ οδηγούσε την κούρσα με 43 βαθμούς και η μοναδική ομάδα που τον καταδίωκε ήταν η ΑΕΚ με δύο βαθμούς λιγότερους (ο Ολυμπιακός ακολουθούσε τρίτος και καταϊδρωμένος με 34).
ΠΡΟΦΗΤΙΚΑ ΛΟΓΙΑ
Αυτός που τους καθησύχαζε όλους ήταν ο Νέτο Γκουερίνο, ο οποίος με υπερβολική σιγουριά και αυτοπεποίθηση, τόνιζε: «Εδώ που έχουμε φθάσει, δεν υπάρχει περίπτωση να μην νικήσουμε την ΑΕΚ και να μην τερματίσουμε πρώτοι». Προφητικά αποδείχθηκαν και τα παρακάτω λόγια του: «Θα πρέπει ο κόσμος να δείξει υπομονή. Μπορεί το παιχνίδι να μην ευνοϊκή για εμάς εξέλιξη από την αρχή, αλλά αυτό που θα μετρήσει είναι το τελικό αποτέλεσμα».
Λες και ο Βραζιλιάνος είχε δει το… έργο νωρίτερα, γιατί κάπως έτσι κύλησε το παιχνίδι. Στο 18΄ της αναμέτρησης οι γηπεδούχοι είχαν τη μεγάλη ευκαιρία να ανοίξουν το σκορ, αλλά ο Σαράφης δεν κατάφερε να νικήσει τον αντίπαλο τερματοφύλακα από το σημείο του πέναλτι. Οι φιλοξενούμενοι πήραν τα πάνω τους από το χαμένο πέναλτι του ΠΑΟΚ, που είχε τους περισσότερους παίκτες του σε μέτρια ημέρα. Ο αγώνας πλησίαζε προς τη λήξη του, οι περισσότεροι είχαν συμβιβαστεί με την ιδέα της ισοπαλίας και στην παράταση της αγωνίας για την ανάδειξη του πρωταθλητή στις τρεις τελευταίες αγωνιστικές. Στο 89΄, όμως, μετά από εκτέλεση φάουλ του Κούδα και σύγχυση στην περιοχή της ΑΕΚ, πετάχτηκε ο Γκουερίνο και έσπρωξε την μπάλα στα αντίπαλα δίχτυα. Το τι ακολούθησε είναι αδύνατο να περιγραφεί με λέξεις. Ηταν η στιγμή, που ο ΠΑΟΚ αγκάλιαζε, όχι απλώς τη νίκη, αλλά ένα ολόκληρο πρωτάθλημα, το πρώτο στην ιστορία του.
ΟΛΟΝΥΚΤΙΟ ΓΛΕΝΤΙ
Κι όταν ο Πειραιώτης διαιτητής Παπαβασιλείου σφύριξε τη λήξη του αγώνα, εκατοντάδες ήταν οι φίλαθλοι, με επικεφαλής τον θρυλικό τρομπετίστα Λαυρέντη, που άφησαν τις θέσεις τους στις κερκίδες και μπήκαν στον αγωνιστικό χώρο για να κάνουν τον γύρο του θριάμβου.
Το μεγάλο γλέντι, βέβαια, ακολούθησε λίγες ώρες αργότερα στους δρόμους της Θεσσαλονίκης, στους οποίους ξεχύθηκαν χιλιάδες ΠΑΟΚτσήδες για να πανηγυρίσουν την ιστορική επιτυχία της ομάδας τους. Ήταν Κυριακή του Θωμά, αλλά για τους απανταχού φιλάθλους του ΠΑΟΚ ήταν μια δεύτερη Κυριακή του Πάσχα.
Ο Λόραντ είχε παρατάξει τους Φούρτουλα, Γούναρη, Ιωσηφίδη, Φουντουκίδη, Πέλλιο, Τερζανίδη (73΄ Αναστασιάδης), Κερμανίδη, Σαράφη, Αποστολίδη, Κούδα και Γκουερίνο.
Ο Φράντισεκ Φάντροκ, που ιπποτικά είχε δώσει συγχαρητήρια στους ανθρώπους του ΠΑΟΚ, αναγνωρίζοντας ότι η υπόθεση του πρωταθλήματος είχε οριστικά κριθεί, είχε χρησιμοποιήσει τους Σιδηρόπουλο, Σκρέκη, Τόσκα, Νικολάου, Ραβούση, Τσανλάιτερ, Τσάμη, Δέδε, Βάγκνερ (48΄ Παπαδόπουλος), Παπαϊωάννου και Τάσσο.
«ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΑ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ ΕΝΙΩΘΑ ΟΤΙ ΘΑ ΛΙΠΟΘΥΜΟΥΣΑ»
Στη δεύτερη μόλις χρονιά του στον ΠΑΟΚ, ο Νέτο Γκουερίνο ευτύχησε να στεφθεί πρωταθλητής, έχοντας μάλιστα καθοριστική συμβολή στην ιστορική επιτυχία.
Ο Βραζιλιάνος ήταν το πρόσωπο του ιστορικού αγώνα με την ΑΕΚ, όντας ο ‘χρυσός’ σκόρερ ελάχιστα πριν ακουστεί το σφύριγμα της λήξης. «Αφού πέτυχα το γκολ, για κάποια δευτερόλεπτα ένιωθα ότι θα λιποθυμούσα. Ή ότι θα τρελαινόμουν από τη μεγάλη μου χαρά» ήταν η αυθόρμητη δήλωση του μετά το ματς. Και συμπλήρωσε: «Μόλις είδα την μπάλα να περνάει την τελική γραμμή της αντίπαλης εστίας, ένιωσα την ανάγκη να τρέξω προς την κερκίδα και να πανηγυρίσω το γκολ μαζί με τον κόσμο». Μάταια οι αστυνομικοί προσπαθούσαν να κατεβάσουν από τα κάγκελα τον Γκουερίνο, που μαζί με τους συμπαίκτες του είχαν «μεθύσει» από τη χαρά της μεγάλης τους επιτυχίας.
Ο ΠΑΟΚ αναδείχτηκε και τυπικά πρωταθλητής μια αγωνιστική αργότερα. Η ομάδα του Λόραντ είχε επικρατήσει του Ηρακλή με 3-1 στο Καυτανζόγλειο, την ίδια ώρα που η ΑΕΚ έμενε στο 0-0 εκτός έδρας με τον Πανσερραϊκό. Η βαθμολογία έδειχνε τον ΠΑΟΚ στους 47 βαθμούς, πέντε περισσότερους από την Ένωση (το σύστημα βαθμολογίας ήταν 2-1-0).
