Ξεχωριστή θέση στη νεότερη ευρωπαϊκή ιστορία του ΠΑΟΚ κατέχει η πρόκριση επί της Γκρασχόπερ τη σεζόν 2002-03 (σαν σήμερα πριν από 21 χρόνια), τόσο για το γεγονός ότι εκείνη είχε επιτευχθεί στο φινάλε του αγώνα ρεβάνς, όσο και της πολυπληθούς παρουσίας των οπαδών τους στις εξέδρες της αντίπαλης έδρας.
Στον πρώτο γύρο του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ ο Δικέφαλος είχε αποκλείσει την άσημη Λεϊσόες, έστω κι αν στη ρεβάνς της Τούμπας χρειάστηκε να φορτσάρει και να επιβληθεί με 4-1 των Πορτογάλων, που είχαν κάνει την έκπληξη στο πρώτο παιχνίδι, νικώντας με 2-1. Από την άλλη, η Γκρασχόπερ είχε αποκλείσει στον πρώτο γύρο της διοργάνωσης τη Ζενίτ, και μάλιστα με δύο νίκες, 3-1 στη Ζυρίχη και 2-1 στην Αγία Πετρούπολη.
Όλα παρέμεναν ανοιχτά ενόψει της ρεβάνς της 14ης Νοεμβρίου 2002 στο γήπεδο Χάρντουρμ μετά το 2-1 της Τούμπας. Στην τελευταία υποχρέωση του για το ελληνικό πρωτάθλημα, πριν αναχωρήσει για την Ελβετία, ο ΠΑΟΚ είχε φέρει εκτός έδρας ισοπαλία 1-1 με τον Ηρακλή, σε παιχνίδι που είχε διεξαχθεί στο γήπεδο του Μακεδονικού. Μετά από επτά αγωνιστικές, ο Δικέφαλος ήταν 6ος με δώδεκα βαθμούς (όσους και ο Παναθηναϊκός), αλλά σε απόσταση μόνο δύο βαθμών από την κορυφή της βαθμολογίας, την οποία μοιράζονταν ο Ηρακλής και η ΑΕΚ.
«Σεβόμαστε τον αντίπαλο, η δουλειά μας δεν θα είναι εύκολη, όμως ο καλός ΠΑΟΚ δεν έχει να φοβηθεί τίποτα» δήλωνε με αυτοπεποίθηση πριν τη ρεβάνς της Ζυρίχης ο Αγγελος Αναστασιάδης, ο οποίος περίμενε μέχρι τελευταία στιγμή τον Ουντέζε, που ταλαιπωρούνταν από ίωση (τελικά ο Νιγηριανός αμυντικός έβγαλε όλον τον αγώνα κόντρα στους Ελβετούς).
Το παιχνίδι στην έδρα της Γκρασχόπερ είχε αγωνιώδη εξέλιξη. Οι γηπεδούχοι βρίσκονταν μπροστά στο σκορ από το 44΄ με το γκολ του Καμπάνας, που τους έδινε την πρόκριση, ενώ στο 67΄ λίγο έλειψε να διπλασιάσουν τα τέρματά τους, όταν η προσπάθεια του Εντουάρντο σταμάτησε στο δοκάρι του πολύ καλού, εκείνη τη μέρα, Τοχούρογλου. Στο τελευταίο τέταρτο της αναμέτρησης ο Αναστασιάδης τα έπαιξε για όλα με τη χρησιμοποίηση και τρίτου επιθετικού (πέρασε στο παιχνίδι τον Φρούσο, κρατώντας μέσα στον αγώνα και τον Γιασεμάκη και τον Οκκά), μέχρι που ο Μάρκος πέτυχε το «χρυσό» γκολ της ισοφάρισης στο τρίτο λεπτό των καθυστερήσεων, ελάχιστα πριν το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή (πριν το 1-1 οι φιλοξενούμενοι, που πίεσαν πολύ τους Ελβετούς από το 75΄ και μετά, είχαν χάσει μεγάλες ευκαιρίες με τους Γιασεμάκη και Φρούσο).
«Είχαμε πει με τους παίκτες μου να περάσουμε το πρώτο ημίχρονο για να μπορέσουμε να χτυπήσουμε τον αντίπαλο στο β΄ μέρος. Είναι πολύ μεγάλη αυτή η πρόκριση, πιστεύω ότι είναι η μεγαλύτερη στην ιστορία του ΠΑΟΚ» είχε τονίσει στις δηλώσεις του ο προπονητής του Δικεφάλου, προσθέτοντας: «Είμαι τόσα χρόνια στον ΠΑΟΚ και δύσκολα μιλάω για τους φιλάθλους. Δεν χρειάζεται να πω τίποτα για τον κόσμο, που με ξέρει και τον ξέρω».
Για τον ΠΑΟΚ είχαν αγωνιστεί οι Τοχούρογλου, Αμπονσά, Ουντέζε, Μάρκος, Φουτσίνι (75΄ Φρούσος), Κουκιέλκα (46΄ Χασιώτης), Καφές, Κούτσης (69΄ Κουτσόπουλος), Γεωργιάδης, Γιασεμάκης και Οκκάς. Την αποστολή στην Ελβετία είχαν ακολουθήσει κι οι Μάινταν, Νάστος, Βοσκαρίδης, Ζαβαντίας, Καραδήμος, Κοζμίνσκι και Σαλπιγγίδης.
Για την Γκρασχόπερς έπαιξαν οι Μπορέρ, Γιάγκι, Γκέρμπερ, Σβέγκλερ, Σμίλιανιτς, Καμπάνας, Ταραράτσε, Σπίτσερ (71΄ Μιτρέσκι), Εντουάρντο (85΄ Λιχστάινερ), Μπαρίχο (90΄+ Πέτριτς) και Νούνιεζ.
ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΤΟΥΜΠΑ
Περίπου έξι χιλιάδες Έλληνες είχαν μετατρέψει την αντίπαλη έδρα σε μια μικρή Τούμπα, κάνοντας τον προπονητή της ελβετικής ομάδας Μαρσέλ Κόλερ (στο τέλος εκείνης της σεζόν η Γκρασχόπερ αναδείχτηκε πρωταθλήτρια Ελβετίας, συγκεντρώνοντας 57 βαθμούς έναντι 56 της δεύτερης Βασιλείας) να δηλώσει μετά το τέλος του αγώνα: «Ζηλεύω τον κόσμο του ΠΑΟΚ. Μακάρι να είχαμε και εμείς τέτοια συμπαράσταση σε εντός και εκτός έδρας ματς».
Οι φίλαθλοι των γηπεδούχων αποτελούσαν τη μειοψηφία των θεατών εκείνης της αναμέτρησης, κάτι που πολύ σπάνια συναντά κανείς, ειδικά σε παιχνίδια ευρωπαϊκών διοργανώσεων. Μάλιστα, πριν αρχίσει ο αγώνας, από τα μεγάφωνα του γηπέδου ακούγονταν μουσική του Μίκη Θεοδωράκη.
