Σήμερα φαντάζει σχεδόν αδιανόητο, αλλά τις δεκαετίες του 1960 και του 1970 οι ποδοσφαιριστές των ομάδων της Α΄ εθνικής έδιναν ραντεβού, τη Δευτέρα του Πάσχα, στα γήπεδα για τα παιχνίδια της αγωνιστικής
Εχοντας την υποχρέωση να παίξουν μπάλα έστω τη δεύτερη μέρα, ανήμερα της Πασχαλιάς είτε θα έπρεπε να κάνουν προπόνηση για να ολοκληρώσουν την προετοιμασία για το παιχνίδι που τους περίμενε, είτε-αν αγωνίζονταν εκτός έδρας και σε άλλη πόλη-να ταξιδεύουν για να φθάσουν στον τόπο διεξαγωγής των παιχνιδιών.
Κοινώς, ελάχιστα ή και καθόλου καταλάβαιναν το διαφορετικό των ημερών, με μόνους κερδισμένους τους φιλάθλους, που δεν στερούνταν της αγαπημένης τους συνήθειας να βρίσκονταν στις εξέδρες των γηπέδων ακόμη και σε μια ημέρα, που όλη η υπόλοιπη χώρα δεν είχε προλάβει να σηκωθεί από το γιορτινό τραπέζι.
Για τον ΠΑΟΚ υπήρξαν μερικές σημαδιακές… Πασχαλιές, όπως εκείνη του 1976.
Το εντός έδρας ντέρμπι με τον Ολυμπιακό τη δεύτερη μέρα του Πάσχα του 1976 (στο ματς της 26ης Απριλίου 1976 είχαν διατεθεί 33.378 εισιτήρια) είχε μονόπλευρο βαθμολογικό ενδιαφέρον. Ο ΠΑΟΚ οδηγούσε την κούρσα του πρωταθλήματος, έχοντας διαφορά δύο βαθμών από την ΑΕΚ, ενώ ο Ολυμπιακός ακολούθησε από απόσταση στην 3η θέση.
Οι φιλοξενούμενοι άνοιξαν το σκορ από το… πουθενά, στο 11΄ με αυτογκόλ του Αποστολίδη, αλλά οι παίκτες του Γκιούλα Λόραντ αποκατέστησαν γρήγορα την τάξη. Και πριν καν ολοκληρωθεί το πρώτο ημίχρονο, είχαν διαμορφώσει το τελικό 3-1, χάρη στα τέρματα των Κερμανίδη (27΄), Σαράφη (35΄) και Γκουερίνο (44΄).
