Κακά τα ψέματα, αυτό που συμβαίνει με τον Κωνσταντέλια δεν θυμάμαι να έχει επαναληφθεί για Ελληνα ποδοσφαιριστή. Η αποδοχή που έχει από τους οπαδούς όλων των ομάδων, ο τρόπος που ανυπομονούν όλοι να τον δούνε από κοντά, ο τρόπος που αντιδράνε μετά τις λήξεις των αγώνων, είναι κάτι πρωτοφανές όταν μιλάμε για όλες τις έδρες.
Είναι η προσωποποίηση της χαράς του παιχνιδιού. Η ανάγκη που είχε για μία τέτοια μορφή η ελληνική ποδοσφαιρική κοινή γνώμη, αποδεικνύεται καθημερινά τεράστια.
Και εδώ κάπου επεμβαίνει ο ΠΑΟΚ. Ο οποίος προφανώς με τη δουλειά που έχει κάνει εισπράττει τη συμπάθεια της κοινής γνώμης χάρις στον μικρό, αλλά παράλληλα έχει και την ιερή υποχρέωση να τον εξελίξει και να τον βοηθήσει να φτάσει στο ταβάνι που επιβάλει αυτό το ταλέντο.
