Αποτελεί ένα από τα πρόσωπα με μέλλον για την ΠΑΟΚ και την ελληνική πυγμαχία γενικότερα. Ο Θωμάς Μποδιτσόπουλος, που πρόσφατα αναδείχθηκε τρίτος στο Παγκόσμιο Κύπελλο Νέων στο Μαυροβούνιο, μιλά στη FORZA για τη σπουδαία αυτή διάκριση, τον πρωταθλητισμό σε συνδυασμό με το σχολείο, αλλά και τα μεγάλα όνειρα του!
Τι συναίσθημα είναι να ανεβαίνεις στο βάθρο, όντας μέσα στους τρεις καλύτερους αθλητές του κόσμου;
«Ήταν τρομερό συναίσθημα όλο αυτό, να φτάνεις στην τρίτη θέση του κόσμου. Φυσικά όλο αυτό δεν έρχεται τυχαία. Χρειάστηκε μεγάλη προσπάθεια, σκληρή προπόνηση και διατροφή, πριν πάω στο Παγκόσμιο Κύπελλο στο Μαυροβούνιο. Το συναίσθημα όταν ανέβηκα στο βάθρο ήταν πραγματικά απίστευτο. Η νίκη και το μετάλλιο είναι αφιερωμένα στον Βασίλη, που έφυγε από τη ζωή».
Πως ξεκίνησε η ενασχόληση σου με τον αθλητισμό και την πυγμαχία;
«Στα πέντε μου χρόνια ξεκίνησα με το άθλημα του Kick Boxing. Με τα χρόνια ήρθαν και οι διακρίσεις, και ο προπονητής μου, ο Νίκος Χατζόγλου, μου πρότεινε να δοκιμάσω την πυγμαχία στον ΠΑΟΚ, καθώς ήταν στο παρελθόν αθλητής της ομάδας, το 2020. Συναντήθηκα με τον κ. Γιώργο και τον κ. Λευτέρη Ελευθεριάδη και ξεκίνησα τελικά την πυγμαχία».
Ήταν εύκολη η μετάβαση από το ένα άθλημα στο άλλο;
«Συνάντησα κάποιες δυσκολίες στην αρχή, αφού έπρεπε να μάθω να μην χρησιμοποιώ τα πόδια μου, όπως έκανα στο Kick Boxing. Μετά το πρώτο εξάμηνο βελτιώθηκα, και αφού είχα βγάλει δελτίο, κατέβηκα και στους πρώτους μου αγώνες. Κάπως έτσι ξεκίνησε η «σχέση» μου με την πυγμαχία και τον ΠΑΟΚ».
Πως εισπράττεις τη δουλειά και τις επιτυχίες του ΠΑΟΚ τα τελευταία χρόνια;
«Πρώτα από όλα, τα εύσημα ανήκουν στον έφορο του τμήματος, ο κ. Χάρης Μάλλιος. Δουλεύει σκληρά για την ομάδα και είναι πάντα δίπλα μας. Έπειτα, τόσο ο γενικός αρχηγός, ο κ. Βαρουσιάδης, , αλλά και οι προπονητές κ. Γιώργος και τον κ. Λευτέρης Ελευθεριάδης, που είναι πάντα από πάνω μας, και μας συμβουλεύουν. Η συμβουλή που έχω κρατήσει, είναι να βάζω μικρούς στόχους».
Ποια είναι η σχέση σου με τους εμπειρότερους αθλητές του τμήματος;
«Μαθαίνω πάρα πολλά από όλα τα παιδιά. Ειδικά από τον Βαγγέλη Νανιτζανιάν. Με βοηθάει πάρα πολύ στις προπονήσεις, μου λέει τα λάθη μου, με συμβουλεύει. Είναι καλός χαρακτήρας, και ο στόχος μου είναι στο μέλλον να φτάσω σε αυτό το επίπεδο κι εγώ».
Δεν έχεις κλείσει ακόμα τα 17, και ήδη έχεις πετύχει μια σπουδαία διάκριση. Τι ονειρεύεσαι για το μέλλον;
«Αρχικά, ο μεγάλος μου στόχος είναι να πετύχω μια διάκριση στο επερχόμενο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Μακροπρόθεσμα, ονειρεύομαι να φτάσω κι εγώ στους Ολυμπιακούς αγώνες».
Πως συνδυάζεις τις υποχρεώσεις στο σχολείο με τον πρωταθλητισμό;
«Είναι αρκετά δύσκολο αυτό το κομμάτι. Καθημερινά έχω τις υποχρεώσεις μου στο σχολείο, και στη συνέχεια δύο ώρες προπόνηση με την ομάδα, στην Τούμπα. Μένω στον Εύοσμο, οπότε είναι αντιληπτό ότι υπάρχει και η μετακίνηση στο μεσοδιάστημα, που φέρνει μια παραπάνω ταλαιπωρία. Γενικότερα, το βασικότερο κομμάτι είναι η ξεκούραση, ο ύπνος, και να προσέχεις αρκετά τη διατροφή σου, για να μην αλλάξεις κατηγορία. Μεγάλο ρόλο επίσης παίζει και η ψυχολογία, όπως σε κάθε άθλημα».
Ελεύθερος χρόνος υπάρχει σε αυτό το πρόγραμμα;
«Οι υποχρεώσεις είναι αρκετές, οπότε ο ελεύθερος μου χρόνος είναι αρκετά περιορισμένος. Σκέψου ότι αν καταφέρω να βγω μια βόλτα με τους φίλους μου, θα είναι μια Κυριακή. Όμως έτσι είναι ο πρωταθλητισμός, ξέρεις ότι πρέπει να κάνεις θυσίες. Για παράδειγμα, φέτος όταν οι συμμαθητές μου βρισκόντουσαν στην τετραήμερη εκδρομή, κι εγώ ήμουν σε αγώνες, άρα δεν μπορούσα να πάω».
