Μία χρονιά μπορεί να σου στραβώσει αλλά αυτό που συμβαίνει με τον μπασκετικό ΠΑΟΚ είναι να σε τρελαίνει. Και σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις, σκέφτομαι τον Θανάση Χατζόπουλο που ματώνει οικονομικά για να βλέπει μία ομάδα με απειροελάχιστο ταλέντο, χωρίς σοβαρή στόχευση και με κακό μπάσκετ.
Ο πρόεδρος είναι ήρωας, που το αντέχει. Έφτασα στο σημείο όχι να μη πηγαίνω στο γήπεδο, αλλά να αποφεύγω και την τηλεόραση. Αυτός όμως απίκο εκεί για να μπορέσει να σώσει ό,τι σώζεται. Και είναι μεγάλη μαγκιά αυτό που κάνει.
