Το ντέρμπι της 12ης Μαρτίου 1989 μεταξύ του Παναθηναϊκού και του ΠΑΟΚ έμεινε στην ιστορία, όχι για τα όσα συνέβησαν εντός αγωνιστικού χώρου (1-0 με πέναλτι του Σαραβάκου), αλλά για τα μεγάλης έκτασης επεισόδια στις κερκίδες του γηπέδου της Λεωφόρου Αλεξάνδρας.
Με τον Νίκο Αλέφαντο στον πάγκο του, ο ΠΑΟΚ δεν βρίσκονταν σε καλή κατάσταση. Προέρχονταν από τον αποκλεισμό στο κύπελλο από τον Πανιώνιο, αλλά και από τρεις σερί ισοπαλίες στο πρωτάθλημα (0-0 με ΟΦΗ και 1-1 με Απόλλωνα Καλαμαριάς εντός έδρας και 0-0 με Πανιώνιο στη Ν. Σμύρνη). Παρ’ όλα αυτά, χίλιοι ΠΑΟΚτσήδες βρέθηκαν στη θύρα 6 του γηπέδου της Λεωφόρου Αλεξάνδρας για να συμπαρασταθούν στην ομάδα τους. Περίπου στο 30΄της αναμέτρησης οπαδοί των γηπεδούχων πέταξαν εναντίον τους μια φωτοβολίδα, η οποία, όμως, έπεσε σε αστυνομικούς, κάτι που «πυροδότησε» την έναρξη της… μάχης.
Για σχεδόν 25 λεπτά έπεφτε ξύλο μεταξύ των οπαδών των δύο ομάδων και δυνάμεων της αστυνομίας, γεγονός που ανάγκασε και το διαιτητή της αναμέτρησης, Αλέκο Ναζίρη, να διακόψει στο 40΄ το παιχνίδι, έστω και προσωρινά. Ακόμη και ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού Γιώργος Βαρδινογιάννης σκαρφάλωσε στα κάγκελα (φωτογραφία), μπροστά από την κερκίδα των φανατικών οπαδών της ομάδας του, σε μια προσπάθεια να τους ηρεμήσει.
«Πουθενά στην καριέρα μου δεν έχω συναντήσει τέτοιες καταστάσεις» μονολογούσε μετά τον αγώνα ο Γκίντερ Μπένγκτσον, προπονητής των «πράσινων», ο οποίος επτά χρόνια θα προσλαμβάνονταν από τον ΠΑΟΚ.
Τα επεισόδια μεταφέρθηκαν και έξω από το γήπεδο, όπου καταγράφηκαν πολλές υλικές ζημιές. Παρ’ όλα αυτά, ο Παναθηναϊκός είχε τιμωρηθεί μόνο με μια αγωνιστική κεκλεισμένων των θυρών (3-0 τον Απόλλωνα Καλαμαριάς), πείθοντας προφανώς τον αθλητικό δικαστή ότι τα επεισόδια οφείλονταν σε προβακατόρικες ενέργειες.
