Οι δύο φιναλίστ του τελικού Κυπέλλου μπαίνουν στο μικροσκόπιο της FORZA, αφού η φετινή αναμέτρηση στον Βόλο δεν μοιάζει με οτιδήποτε άλλο έχει συμβεί στο παρελθόν μεταξύ τους…
Θα περίμενε κανείς το αναπόφευκτο hangover από το μεθύσι τίτλου για την κατάκτηση του πρωταθλήματος να κρατήσει για μέρες. Θα περίμενε κανείς οι γιορτές, οι φιέστες, τα γλέντια να συνεχιστούν μέχρι το σώμα και το μυαλό να πει ότι δεν μπορεί άλλο. Θα περίμενε κανείς κάθε μέρα και μία νέα εκδήλωση με το τρόπαιο το πρωταθλητή.
Στην πραγματικότητα, τίποτα από όλα αυτά δεν συνέβη. Η ΑΕΚ γιόρτασε χωρίς μέτρο την κατάκτηση του τίτλου την Κυριακή μέσα στο σπίτι, το βράδυ οι παίκτες της τα… «έσπασαν» στα μπουζούκια και… αυτό ήταν όλο. Δύο μέρες ρεπό για να ξεκουραστεί το σώμα και το μυαλό και από την Τετάρτη, η Ένωση μπήκε σε mood τελικού κυπέλλου, με σοβαρότητα και προσήλωση.
Αυτό δείχνει και την μεταλλαγή της ΑΕΚ σε όλα τα επίπεδα. Τίποτα δεν αφήνεται στην τύχη, καμία μικρή ή μεγάλη λεπτομέρεια δεν μπορεί να βγάλει το ποδοσφαιρικό τμήμα από το πρόγραμμα και την στόχευση του.
Δύο ημέρες ρεπό πήρε και ο ΠΑΟΚ που δεν είχε χαρές και πανηγύρια. Εδώ, η ανάγκη ήταν διαφορετική, διότι το μυαλό έπρεπε να αδειάσει από τα καταστροφικά πλέι-οφ, που έκανε έναν ποδοσφαιρικό οργανισμό που είχε βρει τις σταθερές του, να αρχίζει να αμφιβάλλει εσωτερικά για τις ικανότητες της φετινής ομάδας. Τι προλαβαίνουν να αλλάξουν οι δύο φιναλίστ του κυπέλλου; Τίποτα, αλλά και πάρα πολλά συνάμα.
ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ
Η πιο πρόσφατη εικόνα από την τελευταία συνάντηση των δύο Δικεφάλων στο γήπεδο ήταν εξόχως παραπλανητική. Ένας αποδεκατισμένος ΠΑΟΚ φιλοξενήθηκε από μία ΑΕΚ που έπαιζε ένα ολόκληρο πρωτάθλημα μέσα στο ίδιο της το σπίτι, με την αποβολή του Κάργα από το πρώτο δεκάλεπτο να αλλάζει ολοκληρωτικά τις ισορροπίες.
Το σκορ ξέφυγε στο τέλος (4-0), αλλά αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό για τον ΠΑΟΚ. Άπαντες θα ψάξουν για μία ποδοσφαιρική εκδίκηση, για την δική τους απάντηση. Αυτό το μη αντιπροσωπευτικό σκορ, που αποτελεί την βαρύτερη προπονητική ήττα του Ραζβάν Λουτσέσκου εντός συνόρων στον πάγκο του ΠΑΟΚ, είναι κάτι που δημιουργεί ακόμα μεγαλύτερο κίνητρο σε μία ομάδα που θέλει να αποδείξει ότι δεν την χωρίζει τόση διαφορά από την ομάδα που κατέκτησε το φετινό πρωτάθλημα.
Όση σημασία θα παίξει η εικόνα και το αποτέλεσμα από το πιο πρόσφατο παιχνίδι των δύο ομάδων, άλλη τόση θα παίξει και η προϊστορία. Ο ΠΑΟΚ απέκτησε «πελατειακές» σχέσεις με την ΑΕΚ τα τελευταία χρόνια στον θεσμό του κυπέλλου, εκτός από τους τρεις συνεχόμενους κερδισμένους τελικούς (2017, 2018, 2019), υπάρχει και ο περσινός αποκλεισμός στα προημιτελικά και ο προπέρσινος στα ημιτελικά, ωστόσο όλα αυτά μοιάζουν πολύ μακρινά. Οι φετινές ομάδες είναι κάτι άλλο, κάτι ξεχωριστό, δεν κουβαλούν την ιστορική μνήμη από το παρελθόν.
ΑΣΦΥΚΤΙΚΗ ΠΙΕΣΗ
Αν ψάξει κανείς πολύ προσεκτικά τις φετινές αναμετρήσεις των δύο ομάδων θα βρει έναν ΠΑΟΚ δυσλειτουργικό απέναντι στο στιλ ποδοσφαίρου της ΑΕΚ, ακόμα και στο παιχνίδι της Τούμπας στην κανονική διάρκεια, που έληξε με 2-0.
Το ποδοσφαιρικό ύφος της ομάδας του Ματίας Αλμέιδα, θαρρεί κανείς πως βραχυκύκλωσε όλο το λογισμικό των ασπρόμαυρων που στηρίζουν πολλά από το παιχνίδι τους στο παιχνίδι από τις πίσω ζώνες και την σταδιακή μετάβαση στο τρίτο κομμάτι του γηπέδου.
Η στοχευμένη, μαζική, έντονη πίεση της ΑΕΚ με πολλούς παίκτες ψηλά, ήταν το μυστικό της σε όλη την διάρκεια της σεζόν. Αν θυμηθεί κανείς όλα τα φετινά παιχνίδια των δύο ομάδων, η Ένωση κατάφερε να καταστρέψει με παγίδες το build-up του ΠΑΟΚ, δύο γκολ στην Opap Arena (στο παιχνίδι της κανονικής διάρκειας και το πιο πρόσφατο στα πλέι-οφ) προήλθαν από κλέψιμο στην πρώτη μπάλα!
Τι μπορεί να κάνει ο ΠΑΟΚ; Να αλλάξει έστω και για ένα παιχνίδι τρόπο ανάπτυξης. Να πάρει λιγότερα ρίσκα πίσω, να δοκιμάσει να παίξει άμεσα, με περισσότερες βαθιές μπαλιές, δίχως να κινδυνεύει να χάνει την μπάλα σε πολύ επικίνδυνες ζώνες που μπορούν να φέρουν άμεση ευκαιρία για γκολ στον αντίπαλο.
ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ
Οι δύο προπονητές έχουν μία πολύ διαφορετική προσέγγιση σε ότι αφορά τις αυξομειώσεις της έντασης μέσα στο παιχνίδια. Ο ΠΑΟΚ συνηθίζει να μπαίνει με φούρια στα παιχνίδια του, έχει σκοράρει το 40,5% των τερμάτων του στο πρωτάθλημα στο πρώτο ημίωρο των αναμετρήσεων και η αποδοτικότητα του μειώνεται σταδιακά, όσο περνάει η ώρα, κάτι που μπορεί να εξηγηθεί και από το περιορισμένο ποιοτικό του βάθος στο ρόστερ.
Αντιθέτως, η ΑΕΚ είναι μία ομάδα που αυξάνει σταδιακά την ένταση στο παιχνίδι της. Σκοράρει πολύ σπάνια στο πρώτο τέταρτο (μόλις 8,75% των τερμάτων της) και πατάει το πόδι στο γκάζι, όσο η άμμος στην κλεψύδρα λιγοστεύει. Χαρακτηριστικό είναι πως το πιο αποδοτικό της διάστημα είναι από το 75ο λεπτό και μετά, όπου έχει πετύχει το 29% των φετινών της γκολ, κάτι που έκανε και στα δύο τελευταία παιχνίδια απέναντι στον ΠΑΟΚ για τα πλέι-οφ.
Αυτό ερμηνεύεται και από τον εξαιρετικό πάγκο που έχει να διαχειριστεί ο Ματίας Αλμέιδα, ο οποίος έχει άπειρες λύσεις στους εξτρέμ (Γκατσίνοβιτς, Άμραμπατ, Ελίασον, Φερνάντες), στους μεσοεπιθετικούς (Γιόνσον, Σιμάνσκι, Πινέδα, Μάνταλος), αλλά και μπροστά όπου εκτός του πρώτου σκόρερ Λιβάι Γκαρσία, ο Τσούμπερ και Φαν Βέερτ κάλυψαν και με το παραπάνω το κενό του τραυματία Αραούχο.
Ένα απλό παράδειγμα. Οι πρώτοι σκόρερ του ΠΑΟΚ στο πρωτάθλημα ήταν οι Νάρεϊ, Ολιβέιρα, Ζίβκοβιτς (όλοι τους με 7 γκολ), την ώρα που η ΑΕΚ είχε τουλάχιστον τέσσερις παίκτες που ξεπέρασαν αυτό το όριο (Λιβάι Γκαρσία 14, Γκατσίνοβιτς 9, Πινέδα 9, Τσούμπερ 8) και άλλους δύο με 7 τέρματα (Άμραμπατ, Αραούχο).
ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ
Μπορεί ο ΠΑΟΚ να παίζει για την επιβίωση του, για ένα τρόπαιο που θα τον φέρει ενδεχομένως και απευθείας σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης (είτε Europa είτε Conference League) και όχι σε τριπλό καλοκαιρινό προκριματικό, αλλά και το κίνητρο της ΑΕΚ δεν είναι λίγο. Η Ένωση θα επιχειρήσει να πάρει μόλις το τρίτο νταμπλ της ιστορίας της, το τελευταίο ήρθε πριν από 45 χρόνια και πιο συγκεκριμένα την σεζόν 1977-78 (το πρώτο κατακτήθηκε την σεζόν 1938-39), κάτι που σημαίνει ότι και για αυτήν το παιχνίδι αποκτά τεράστια ιστορική σημασία.
Μπορεί ο ΠΑΟΚ να αναιρέσει το ψυχολογικό μειονέκτημα που δημιουργεί το -16 από την πρωταθλήτρια ΑΕΚ; Η αλήθεια είναι ότι το έχει ξανακάνει και μάλιστα πολύ πρόσφατα, ξανά σε έναν τελικό κεκλεισμένων των θυρών.
Τον Μάιο του 2021, ο Δικέφαλος είχε τερματίσει στο -26 από τον πρωταθλητή Ολυμπιακό που έδειχνε το απόλυτο φαβορί στον τελικό του ΟΑΚΑ, όμως ο ψυχωμένος ΠΑΟΚ αναίρεσε όλα τα προγνωστικά. Μπορεί άραγε να το ξανακάνει; Το βράδυ της Τετάρτης θα ξέρουμε…
