Οι τραυματισμοί του Aντρέ, του Μαουρίσιο και του Βέρνμπλουμ είναι μια πολυφορεμένη και πλέον μια… βολική δικαιολογία. Κανείς δεν παραγνωρίζει το μέγεθος της απώλειας και της απουσίας τους, αλλά την ιστορία την γράφουν πάντα οι παρόντες. Αυτοί πρέπει τώρα να αναλάβουν το μέγεθός της ευθύνης…
Αν λείπουν; Όσο το νερό στην έρημο Σαχάρα. Λείπουν πολύ, παρά πολύ, αφόρητα, η απουσία τους φαίνεται σχεδόν σε κάθε λεπτό παιχνιδιού. Διότι, δεν μιλάμε για τρεις απλά καλούς παίκτες (ας εστιάσουμε κυρίως στον Αντρέ και στον Μάουρι, ο Βέρνμπλουμ δεν πρόλαβε να γίνει τόσο απαραίτητος στο γκρουπ), τρία μεγάλα συμβόλαια, τρεις ισχυρές προσωπικότητες. Μιλάμε για τρεις τύπους που απλά και μόνο η παρουσία τους στο γήπεδο έκανε τους γύρω του καλύτερους και τους αντιπάλους γεμάτους ανασφάλεια. Η αξία τους είναι κοινά παραδεκτή από φίλους και αντιπάλους, δεν τίθεται θέμα επ’ αυτού.
Ένα λεπτάκι, όμως. Ω γέγονε, γέγονε. Δεν μπορείς να αλλάξεις αυτό που συνέβη, ούτε με ένα μαγικό ραβδί να επισπεύσεις την αποθεραπεία τους. Είναι άδικο και κυρίως αχρείαστο να αναφέρεται συνεχώς η απουσία τους άλλοτε ως δικαιολογία και άλλοτε ως δημιουργία ελπίδας για το μέλλον.
Αντί να κλαίμε πάνω από το χυμένο γάλα, καλό είναι να όλοι να εκλάβουν αυτή την περίσταση ως την ευκαιρία για να κάνουν το δικό τους step up. Τώρα είναι η ευκαιρία για κάποιους να αλλάξουν status, να βγουν μπροστά, να πάρουν την ομάδα στην πλάτη τους, να εμφανίσουν ηγετικές ικανότητες.
Ήδη μέσα από την αναμπουμπούλα κάποιοι καταφέρνουν να βγουν στον αφρό. Υπάρχουν κάποιοι που άντεξαν στην περίεργη δίνη που δημιουργήθηκε από την αρχή της σεζόν και δείχνουν ότι μπορούν να ανταποκριθούν στα πιο πολλά που απαιτούνται ειδικά αυτή την περίοδο.
Ο Δημήτρης Γιαννούλης από εκεί που λογιζόταν (πέρσι) ως αμυντική αχίλλειος πτέρνα, από εκεί που θεωρούνταν ως ένα ακόμα ταλέντο που χρειαζόταν να φάει ακόμα πολλά ψωμιά για να αντέξει την φανέλα του ΠΑΟΚ, μοιάζει φέτος ως μία (απρόβλεπτη) σταθερά στο παιχνίδι του. Η πρόταση της Ρεν την τελευταία ημέρα των μεταγραφών δεν ήρθε τυχαία, η ρήτρα των 7 εκατομμυρίων ευρώ στο συμβόλαιο του, ενδεχομένως να μην σταθεί αρκετή για να τον κρατήσει στον Δικέφαλο -θυμηθείτε την ώρα που το γράφω.
Ο Κάρολ Σφιντέρσκι ως ρεζέρβα πολυτελείας, από χρυσή εφεδρεία, από άνθρωπος των ειδικών αποστολών δείχνει φέτος αναβαθμισμένος, με μεγαλύτερη πίστη στα πόδια του, στην όσφρηση του στο γκολ, μοιάζει πια με αξιόπιστη ενδεκαδάτη λύση.
Ο ΠΑΟΚ έχει άμεση, απόλυτη ανάγκη, η δική τους ηλικιακά γενιά να βγει μπροστά και να καθαρίσει τώρα στα δύσκολα, τώρα που η ομάδα δείχνει να ψάχνεται.
Ο Δημήτρης Πέλκας οφείλει να κλείσει τα αυτιά του στους πάντες και τα πάντα, να κάνει την δική του ειλικρινή ενδοσκόπηση για το τι πάει στραβά και να γίνει ξανά επιδραστικός μες το γήπεδο.
Ο Λέο Ζαμπά να αφήσει στην άκρη τις εσωτερικές αναζητήσεις και να αφοσιωθεί ψυχή τε και σώματι σε αυτό που είναι γεννημένος να κάνει καλά, παίζοντας για το σύνολο και όχι για τον εαυτό του.
Ο Δημήτρης Λημνιός να ξεκολλήσει από πάνω του την ετικέτα του «βοηθητικού» και να μπει στην κατηγορία του «καθοριστικού».
Ο Τσούμπα Άκπομ να βλέπει κάθε παιχνίδι, όπως αυτά με τον Άγιαξ, να συνειδητοποιήσει ότι ο ΠΑΟΚ έχει ανάγκη έναν σέντερ-φορ των 15+ γκολ στο πρωτάθλημα, είναι απαραίτητη προϋπόθεση αυτό.
Στέκομαι σκόπιμα σε αυτούς, σε αυτό το ηλικιακό γκρουπ (όλοι τους από 21-25), διότι τώρα είναι η ώρα τους, από τις παλιοσειρές, πάνω – κάτω ξέρεις τι να περιμένεις. Τώρα είναι η ώρα να κάνουν step-up, να φανούν, να δείξουν, να φωνάξουν ότι αξίζουν κάτι περισσότερο, ακόμα και σε ατομικό μισθολογικό επίπεδο, πλην της αναγνώρισης από τον κόσμο. Ελπίζω να το καταλαβαίνουν και οι ίδιοι…
ΈΝΑ ΒΗΜΑ ΜΠΡΟΣΤΑ
Το να διοικείς σημαίνει έμμεσα να βλέπεις ένα βήμα μπροστά. Να σκέφτεσαι δύο και τρεις κινήσεις μπροστά. Να οδηγείς τις εξελίξεις, όχι να τρέχεις πίσω από αυτές. Ο ΠΑΟΚ ήταν αυτός που πρωτοστάτησε στην αλλαγή σελίδας του ελληνικού ποδοσφαίρου, αυτός ζήτησε πρώτος (και με δικά του έξοδα) το VAR, αυτός πρωτοστάτησε στον ερχομό ξένων διαιτητών, αυτός με την δημιουργία του PAOK TV έθεσε νέα τηλεοπτικά δεδομένα, δηλώνοντας με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο ότι δεν δέχεται οικονομική υποδούλωση και δημιουργώντας τους δικούς του όρους. Με την Forthnet (και κατ’ επέκταση την Nova) να οδεύει με μαθηματική ακρίβεια προς τα χέρια του ισχυρότερου εν Ελλάδι ανταγωνιστή και την ΑΕΚ να σκέφτεται κι αυτή την λύση ενός δικού της AEK TV (κάτι εύκολο στα λόγια, όχι όμως στην πράξη), ο ΠΑΟΚ οφείλει να βγει και πάλι μπροστά, με βλέμμα όχι απλά στην επόμενη ημέρα, αλλά στα επόμενα χρόνια. Η μαγική λέξη λέγεται «κεντρική διαχείριση», με αυστηρά ποδοσφαιρική οικονομική ροή. Ο ΠΑΟΚ μπορεί να σώσει μόνος του το τομάρι του, μα φαίνεται πως αν δεν πρωτοστατήσει για να σώσει κι όλους τους άλλους, τότε πολύ σύντομα θα αναβιώσουν μέρες που οι μισές και πλέον ομάδες θα εξαρτώνται άμεσα οικονομικά από το πορτοφόλι του ενός…
