Cookie Consent by Free Privacy Policy Generator
Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Τι περιμένει ο ΠΑΟΚ από τον Τάισον;

Δημοφιλή

Ο ευκολότερος τρόπος να ενθουσιάσεις ένα μικρό παιδί είναι ένας δυνατός θόρυβος. Ένα μπαμ. Ένα σπασμένο μπαλόνι, ένα πυροτέχνημα, ένα βεγγαλικό, μία… στράκα-στρούκα αρκούν για να φέρουν ενθουσιασμό, χαμόγελα, χαρά. Μόνο που αυτό κρατά λίγο, ελάχιστα. Και μετά; Σημασία έχει το μετά…

Τα μεταγραφικά «μπαμ» είναι η τροφή των προέδρων, των ιδιοκτητών, των χορηγών. Οι λαμπερές, αστραφτερές, γυαλιστερές μεταγραφές μεγάλων ονομάτων ικανοποιούν το «εγώ» και δημιουργούν υγρά όνειρα. Μόνο που δίχως το κατάλληλο οικοσύστημα γύρω τους, αυτά τα «μπαμ» μοιάζουν με υπέροχα βεγγαλικά που την μία στιγμή προκαλούν θαυμασμό και σε ελάχιστα δευτερόλεπτα εξαϋλώνονται δίχως να αφήσουν τίποτα πίσω τους.

Όταν ο ΠΑΟΚ έφερε τον Ντίμιταρ Μπερμπάτοφ ήταν ακόμα στα… σπάργανα ως οργανισμός. Τον έβαλε να παίζει δίπλα στον άβγαλτο Τέρι Αντώνης (ένα μικρό παράδειγμα της ανομοιομορφίας του ρόστερ εκείνης της εποχής), με έναν ρούκι προπονητή (Ιγκόρ Τούντορ) τον έριξε μέσα περιμένοντας να δει έναν ποδοσφαιρικό Μεσσία, ο οποίος θα περπατάει πάνω στο νερό. Το πείραμα -πολύ λογικά- στέφθηκε από αποτυχία.

Όταν ο ΠΑΟΚ έφερε τον Σίντζι Καγκάβα, βρισκόταν σε ένα μεταβατικό στάδιο, πάνω στην αλλαγή σελίδας από το «παλιό», στο νέο, χωρίς διακριτούς ρόλους και δίχως μία γερά δομημένη ομάδα. Περίμενε από τον Ιάπωνα να απογειώσει την ομάδα, αλλά είδε έναν παίκτη που περίμενε αυτός να βοηθηθεί από την ομάδα. Το πείραμα – πολύ λογικά- στέφθηκε από αποτυχία.

Πάνω – κάτω τα ίδια έπαθε και ο Ολυμπιακός με τον Μαρσέλο. Νόμιζε ότι πήρε τον Μαρσέλο της Ρεάλ, αλλά διαπίστωσε ότι απέκτησε έναν τύπο που ήρθε στην Ελλάδα για να απολαύσει ήλιο, ψαράκι, θάλασσα και να παίζει όποτε κάτσει δίχως να προπονείται σοβαρά, δίχως να κάνει αθλητική ζωή, περιμένοντας από τους άλλους να τρέχουν για αυτόν. Το πείραμα -πολύ λογικά- στέφθηκε από αποτυχία.

Ανάλογο «μπαμ» είναι και ο Τάισον. Ο κόσμος δεν δύναται να εκτιμήσει με σαφήνεια το ποδοσφαιρικό του μέγεθος, διότι εν αντιθέσει με τους περισσότερους Βραζιλιάνους που εξέλιξε και μοσχοπούλησε ο ποδοσφαιρικός αντιδραστήρας της Σαχτάρ Ντόνετσκ (Λουίζ Αντριάνο, Ούλιαν, Ντόουγκλας Κόστα, Φρεντ, Άλεξ Τεϊσέιρα) εκείνος έμεινε εκεί, πιστός, κολλημένος.

Έμεινε κοντά 11 χρόνια στην Ουκρανία, μία ολόκληρη ζωή. Όχι πως δεν είχε προτάσεις. Η Μίλαν έφτασε να δίνει 30 εκατομμύρια ευρώ για χάρη του, αλλά οι Ουκρανοί είπαν «όχι». Η Τσέλσι τον ήθελε πολύ ενεργά, όμως το φλερτ δεν μετουσιώθηκε ποτέ σε γάμο. Το 2020, όχι πολύ παλιά δηλαδή, ψηφίστηκε ο κορυφαίος παίκτης του ουκρανικού πρωταθλήματος. Δύο χρόνια νωρίτερα (2018) βρισκόταν στην αποστολή της «σελεσάο» για το Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας. Το κασέ του (3 εκατομμύρια ευρώ) ήταν επί σειρά ετών το πιο ακριβό στην Σαχτάρ. Εντάξει, δεν τα λες και λίγα.

Το ερώτημα είναι άλλο. Τι ήρθε να κάνει στην Ελλάδα; Τι αποζητά στον ΠΑΟΚ; Λεφτά; Αποκλείεται, έχει λύση το οικονομικό του πρόβλημα. Αν ήθελε κάτι τέτοιο θα κοιτούσε προς Αραβία μεριά.

Καταξίωση; Ούτε κι αυτό στέκει. Χθες, Παρασκευή έσβησε 35 κεράκια στην τούρτα, ο Δικέφαλος ενδεχομένως να είναι η τελευταία ομάδα στην καριέρα του.

Αυτό που φαίνεται πως ψάχνει ο Τάισον είναι η χαρά του παιχνιδιού. Στην Ιντερνασιονάλ του Πόρτο Αλέγκρε δεν την είχε. Παρότι γύρισε ως λαϊκός ήρωας -καθότι αγαπημένο παιδί των οπαδών της- η πίεση ήταν τεράστια, οι απαιτήσεις το ίδιο. Έπεσε σε μία ταραγμένη περίοδο με τέσσερις αλλαγές προπονητών, δεν βρήκε χημεία με την υπόλοιπη ομάδα, αυτά γίνονται στο ποδόσφαιρο.

Αν ο ΠΑΟΚ περιμένει από τον Τάισον, έναν μικρό Νεϊμάρ που θα τους περνάει όλους και θα μπαίνει με την μπάλα στα δίχτυα, τότε επέλεξε λάθος παίκτη. Αν όμως έψαχνε το κερασάκι σε μία ήδη φτιαγμένη τούρτα (κάτι που φαίνεται πως ισχύει), τότε ενδεχομένως να βρίσκεται μπροστά σε μία απρόσμενα θετική έκπληξη, που θαρρεί κανείς πως έπεσε από τον ουρανό.

ΒΟΥΚΙΤΣ

Πολλές φορές το καλύτερο αποδεικνύεται εχθρός του καλού. Αν ο Τάισον ήρθε για να «φάει» χρόνο συμμετοχής και να εκτοπίσει τον Κωνσταντέλια από την ενδεκάδα, τότε μιλάμε για λάθος. Αν ήρθε για να «χαλάσει» την τριάδα Ζίβκοβιτς – Ντέλιας – Νάρεϊ που κουμπώνει καλά και βγάζει αυτοματισμούς, τότε πάλι μπορεί να αποδειχθεί λάθος.

Ο Βραζιλιάνος εκτιμώ πως ήρθε -σε πρώτη φάση- για να παίξει τον ρόλο του τζόκερ. Αυτού που θα έρχεται για να δώσει ποιοτικά λεπτά συμμετοχής, όταν ο ΠΑΟΚ θα χωλαίνει. Ήρθε για να δίνει φαντασία, λύσεις και ποιότητα απέναντι σε κλειστές άμυνες.

Στα 35 του δεν είναι εκείνος ο «σφαιράτος» εξτρέμ που πετούσε στο γήπεδο, αλλά ένας μυαλωμένος και συνετός πλέι-μέικερ, που βλέπει γήπεδο και εκμεταλλεύεται τα άψογα χτυπήματα του στην μπάλα.

Τι θα αποτελούσε success story για τον Βραζιλιάνο στα δικά μου μάτια; Να μιμηθεί τον ρόλο και τις επιδόσεις ενός άλλου αρτίστα, ο οποίος φόρεσε τα ασπρόμαυρα σε μεγάλη ηλικία, του Ζβόνιμιρ Βούκιτς.

Να δίνει λύσεις, όταν ο ΠΑΟΚ «κολλάει» Να απλοποιεί τα πράγματα, όταν όλα μοιάζουν πολύπλοκα. Να προσφέρει ουσιαστικά πράγματα, ουσία, νούμερα, εξελίσσοντας την ομάδα και τους γύρω του. Τότε, ναι, θα έχει αποδειχθεί μία πετυχημένη κίνηση.

 


Τελευταία νέα

ΠΑΟΚτσήδικη «τρέλα» στην Stark Arena (video)

Απίθανη ατμόσφαιρα δημιούργησαν οι οπαδοί της Παρτιζάν στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό για την 32η αγωνιστική της Euroleague, εκφράζοντας...

Στην ίδια κατηγορία