Πόσοι θυμούνται, άραγε, ότι τέτοια εποχή πριν τριάντα χρόνια, τον Ιανουάριο του 1990, άρχιζε η μία και μοναδική διοργάνωση Λιγκ Καπ στη χώρα μας;
Στο Λιγκ Καπ της σεζόν 1989-90 συμμετείχαν οι δεκαοχτώ ομάδες της Α΄ εθνικής, που θ’ αναμετρώνταν σε νοκ-άουτ αγώνες μέχρι τα ημιτελικά, οπότε και τα ματς θα ήταν διπλά.
Και στον πρώτο γύρο της διοργάνωσης ο ΠΑΟΚ είχε κληρωθεί να φιλοξενήσει τον Παναθηναϊκό.
O αγώνας της 31ης Ιανουαρίου 1990 (ώρα έναρξης στις 14.30) είχε διεξαχθεί στην κεκλεισμένων των θυρών Τούμπα. Κι αυτό γιατί ο ΠΑΟΚ εξέτιε την πρώτη αγωνιστική ποινής της έδρας του μετά τα επεισόδια στο ματς κυπέλλου με τον Ολυμπιακό (πρωτόδικα είχε τιμωρηθεί με τέσσερις αγωνιστικές, αλλά στην επιτροπή εφέσεων η ποινή μειώθηκε κατά ήμισυ).
Ο Γιάκομπς είχε ξεκαθαρίσει ότι θα έδινε την ευκαιρία συμμετοχής σε αναπληρωματικούς παίκτες. Ετσι κι αλλιώς, ο Ολλανδός προπονητής (είχε συνεργάτη τον Μπάμπη Μιχαηλίδη, όπως και τον Αχιλλέα Σαββίδη) δεν είχε στη διάθεση του τους τιμωρημένους με κάρτες Σκαρτάδο, Μητσιμπόνα, Μαγκντί και Λεοντιάδη, καθώς και τον Καραγεωργίου, ο οποίος είχε μεταβεί στο Μπόχουμ, όπου υποβλήθηκε σε αρθροσκόπηση (στην αποστολή είχαν βρεθεί μόνο δεκαπέντε παίκτες). Παραμονές του αγώνα είχε κηρυχθεί -κατά λάθος- λιποτάκτης (!) ο Λαγωνίδης (υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία), ο οποίος τελικά συμμετείχε στο παιχνίδι.
Ο Παναθηναϊκός είχε παραταχθεί με περισσότερους βασικούς στη σύνθεση του, με αποτέλεσμα να φθάσει στην τελική επικράτηση. Ανοιξε το σκορ στο 26΄ με τον Πόλακ και στο 78΄ ο Σαραβάκος διαμόρφωσε το τελικό 2-0 για τους φιλοξενούμενους. Διαιτητής του αγώνα ήταν ο Κολοκυθάς (με βοηθούς τους Τσαγκρασούλη και Παγάνογλου), ο οποίος… δικαίωσε τη φήμη του «πεναλτάκια». Και οι δύο, όμως, εκτελέσεις ήταν άστοχες: στο 33΄ ο Σαραβάκος είχε «σημαδέψει» τα δοκάρια του Τερζή (αρχηγός των γηπεδούχων) και στο 58΄ ο Λαγωνίδης νικήθηκε από τον Νικοπολίδη.
«Το παιχνίδι μου έμοιαζε περισσότερο με… φιλικό» είχε εξομολογηθεί στις δηλώσεις του ο Γιάκομπς. Και συμπλήρωσε: «Οι αναπληρωματικοί είχαν την ευκαιρία τους να παίξουν. Απέδειξαν, όμως, ότι σωστά τους θεωρούμε αναπληρωματικούς. Και ότι δεν μπορούμε να στηριχθούμε σ’ αυτούς για τη συνέχεια».
Για τους γηπεδούχους είχαν παίξει οι Τερζής, Στεργίου (46΄ Τουρσουνίδης), Μαλιούφας, Λιθοξόπουλος, Μήτογλου, Παλάσκας, Αναστασιάδης, Πλίτσης, Λαγωνίδης, Μυλωνάς (46΄ Μπορμπόκης), Βουτσιάς.
Για την ομάδα του Κρίστο Μπόνεφ, που είχε επιφυλαχθεί να προβλέψει το μέλλον του Λιγκ Καπ, είχαν αγωνιστεί οι Αμπαδιωτάκης (46΄ Νικοπολίδης), Καραμπάτσης, Μπαμπάς, Μαραγκός, Καλιτζάκης, Κουρμπανάς, Σαραβάκος, Καλπάκης, Πόλακ, Κόλεφ, Γεωργαμλής.
Τέσσερις ημέρες αργότερα, ο ΠΑΟΚ εξέτισε τη δεύτερη αγωνιστική ποινής της έδρας του, παραχωρώντας ισοπαλία με 1-1 στον Απόλλωνα Αθηνών. Το τέλος του πρωταθλήματος βρήκε το Δικέφαλο στην 3η θέση με 46 βαθμούς, επτά λιγότερους από τον πρώτο Παναθηναϊκό.
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΓΥΡΙΣΕ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΤΟΥ
Τρία από τα παιχνίδια της πρώτης φάσης της διοργάνωσης είχαν κριθεί στα πέναλτι: Εθνικός-Λεβαδειακός 2-2 (6-7), Απόλλων Αθηνών-Δόξα Δράμας 1-1 (4-2) και Πανιώνιος-ΑΕΚ 3-3 (1-3).
Στα άλλα ματς: Ηρακλής-Ξάνθη 2-1, Αρης-Λάρισα 2-0, ΟΦΗ-Απόλλων Καλαμαριάς 3-0, Ολυμπιακός Βόλου-Πανσερραϊκός 2-0 και Ολυμπιακός-Ιωνικός 3-0.
Την επόμενη ημέρα, πάντως, ο Τύπος έκανε για λόγο για φιάσκο της διοργάνωσης (κάποιοι έφθασαν στο σημείο να το συγκρίνουν με το θερινό τουρνουά ΟΠΑΠ, που διοργανώνονταν επί εποχής δικτατορίας…).
Κι αυτό, όχι μόνο γιατί οι περισσότεροι προπονητές είχαν επιλέξει να χρησιμοποιήσουν, ως επί το πλείστον, αναπληρωματικούς παίκτες στα παιχνίδια, υποβαθμίζοντας ουσιαστικά το «προϊόν», αλλά και γιατί ο φίλαθλος κόσμος είχε στρέψει την πλάτη του στους αγώνες. Ηταν χαρακτηριστικό το γεγονός ότι το μόλις δέκα χιλιάδες φίλαθλοι βρέθηκαν συνολικά στα οχτώ γήπεδα (η Τούμπα παρέμεινε κλειστή για τον κόσμο). Μάλιστα, σε δύο παιχνίδια είχαν κοπεί λιγότερα από 300 εισιτήρια: Εθνικός –Λεβαδειακός 299 εισιτήρια και Απόλλων-Δόξα 197 εισιτήρια! Και να σκεφθεί κανείς ότι η ΕΠΑΕ είχε εισπράξει το ποσό των 66 εκ. δρχ. από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού για τη διοργάνωση του Λιγκ Καπ και, μάλιστα, σε εποχή οικονομικής λιτότητας (οικουμενική κυβέρνηση Ξενοφώντα Ζολώτα).
Στον τελικό (2 Ιουνίου 1990) του Ολυμπιακού σταδίου έφθασαν η ΑΕΚ με τον Ολυμπιακό. Και εκεί η Ενωση επικράτησε με σκορ 3-2.
Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΣΑΛΙΑΡΕΛΗ «ΑΝΑΨΕ ΦΩΤΙΑ»
Η συνάντηση σε καφετέρια στην πλατεία Αριστοτέλους του Ρομπ Γιάκομπς με τον πρόεδρο του Ολυμπιακού, Αργύρη Σαλιαρέλη (είχε προηγηθεί το ματς κυπέλλου με τους Πειραιώτες) είχε δημιουργήσει μεγάλο θέμα εκείνες τις ημέρες. Το μυαλό όλων πήγε στο ενδεχόμενο της μεταξύ τους συμφωνίας, ωστόσο με δηλώσεις του ο Ολλανδός τεχνικός φρόντισε να βάλει τα πράγματα στη θέση τους: «Εχω συμβόλαιο με τον ΠΑΟΚ για δύο χρόνια. Η συνάντηση μου με το πρόεδρο του Ολυμπιακού ήταν εντελώς τυχαία».
Ο προπονητής του Δικεφάλου είχε ξεσπάσει και για τη διαιτησία του Ζακεστίδη στη ρεβάνς κυπέλλου με τον Ολυμπιακό: «Προσπαθούν να φρενάρουν την πορεία της ομάδας μας. Ο διαιτητής έκανε ό,τι μπορούσε, προκειμένου να χάσουμε την πρόκριση».
* Μοναδικό απόκτημα το Δεκέμβριο του 1989 (εκείνη την περίοδο αποχώρησαν από την Τούμπα οι Αλαβάντας, Μαυρέας, Ιορδανίδης, Καραλίδης και Καρασαββίδης, με τελευταίο τον Σμολ) ήταν ο Ελ Σαγιέντ Τάχα. Ο Αιγύπτιος, όμως, ήταν τραυματίας και, μάλιστα, χρειάστηκε να υποβληθεί και σε χειρουργική επέμβαση. Συμπαίκτης του Μαγκντί στη Ζάμαλεκ, ο Τάχα είχε χρησιμοποιηθεί μόνο σε τέσσερα ματς συνολικά και στο τέλος της σεζόν ο Αιγύπτιος παίκτης αποχώρησε από την Τούμπα.
* Νέος γενικός αρχηγός τον Ιανουάριο του 1990 είχε αναλάβει ο Κώστας Γραμματόπουλος, ο οποίος κάλυψε τη θέση, που χήρευε για αρκετό καιρό μετά την αποχώρηση του Γιώργου Κασιμάτη.
ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΤΑ ΕΠΑΙΞΕ ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΑ
Ο Ιανουάριος του 1990 ήταν ένας πολύ «φορτωμένος» αγωνιστικά μήνας για την ομάδα του Ρομπ Γιάκομπς. Κι αυτό γιατί, πέρα από τους αγώνες του πρωταθλήματος, είχε να δώσει και τους δύο αγώνες κυπέλλου με τον Ολυμπιακό για τη φάση των «16». Και ο μήνας θα έκλεινε με το νοκ-άουτ παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό για το Λιγκ Καπ.
Ο Θωμάς Βουλινός βρέθηκε μετά την Πρωτοχρονιά, στην προπόνηση, προκειμένου να μιλήσει στους παίκτες: «Μέχρι το τέλος του Ιανουαρίου θα γνωρίζουμε ποιους τίτλους θα μπορούμε να διεκδικήσουμε μέχρι το τέλος. Σας ζητώ να μην κάνετε δηλώσεις στη διάρκεια αυτού του κρίσιμου μήνα. Από το Φεβρουάριο και μετά, οι δηλώσεις στον Τύπο θα επιτραπούν και πάλι».
Και ήταν, όντως, ένας πολύ απαιτητικός μήνας για τον ΠΑΟΚ. Μάλιστα, στις 21 Ιανουαρίου 1990, χάρη στο εντός έδρας 2-1 επί του Παναθηναϊκού (φωτογραφία), όχι μόνο έσπαζε το αήττητο του (μετέπειτα πρωταθλητή) Παναθηναϊκού, αλλά στη λήξη του πρώτου γύρου είχε μείνει μόνος πρώτος με 27 βαθμούς, έναντι 26 των ΑΕΚ και Ολυμπιακού. Στο συγκεκριμένο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό, η θύρα 4α ήταν κλειστή (η τότε χωρητικότητά της ήταν 3350 θέσεων), μια και η διεύθυνση σωματικής αγωγής της νομαρχίας Θεσσαλονίκης δεν είχε δώσει τη σχετική άδεια, μετά τις ζημιές που είχαν προκληθεί στο ματς κυπέλλου με τον Ολυμπιακό.
Στο κύπελλο ο Δικέφαλος είχε υποχρεωθεί σε αποκλεισμό. Στο πρώτο ματς της Τούμπας είχε νικήσει 1-0 τον Ολυμπιακό, αλλά στη ρεβάνς του Καραϊσκάκη (καθοριστική η διαιτησία του Ζακεστίδη) οι «ερυθρόλευκοι» εξασφάλισαν την πρόκριση στη διαδικασία των πέναλτι (5-3).
*Πριν από δύο χρόνια είχε γίνει ομόφωνα δεκτή στο διοικητικό συμβούλιο της Σούπερ Λιγκ η πρόταση για την αναβίωση του Λιγκ Καπ. Η διοργάνωση επρόκειτο να διεξαχθεί στο τέλος της σεζόν 2017-18, αμέσως μετά την ολοκλήρωση του πρωταθλήματος και, σύμφωνα με τους εμπνευστές της ιδέας, θα απέφερε έσοδα στις ΠΑΕ από τηλεοπτικά δικαιώματα και εισιτήρια. Τελικά, τα σχέδια έμειναν στα χαρτιά.
ΤΟ ΜΠΑΣΚΕΤ ΣΤΙΣ ΔΟΞΕΣ ΤΟΥ
Ο φίλαθλος κόσμος του ΠΑΟΚ ζούσε έντονα εκείνη την περίοδο την πορεία της ομάδας μπάσκετ. Η νίκη στο Αλεξάνδρειο επί της Ρεάλ Μαδρίτης με 80-77 σήμανε την πρόκριση της ομάδας του Κώστα Πολίτη στην ημιτελική φάση του κυπέλλου κυπελλούχων (στον ίδιο όμιλο ήταν και οι Μιλούζ και Παρτιζάν, που αποκλείστηκαν). Πολλοί ονειρεύονταν την παρουσία στο μεγάλο τελικό της Φλωρεντίας, αλλά το εμπόδιο της (μετέπειτα τροπαιούχου) Κνορ Μπολόνια στους ημιτελικούς αποδείχθηκε αξεπέραστο για το Δικέφαλο, που έπρεπε να κάνει ένα χρόνο υπομονή για τον πρώτο ευρωπαϊκό τίτλο.
