Μετά από τόσα χρόνια θα έπρεπε όλοι να μπορούν ερμηνεύσουν κάθε του λέξη, κάθε του κίνηση, κάθε του βλέμμα, κάθε του ντρίμπλα. Μόνο που στην δική του περίπτωση, πρέπει να μάθεις να διαβάζεις και πίσω από τις λέξεις. Να ψάχνεις για δεύτερο και τρίτο επίπεδο σκέψης.
Πολλές φορές η αλήθεια βρίσκεται σε αυτά που δεν λέγονται, μα είναι σαν να λέγονται.
Αρχικά, μία τοποθέτηση επί προσωπικού. Αυτή η διακοπή σαν να καθάρισε το μυαλό και το βλέμμα του. Στην συνέντευξη Τύπου που ο ίδιος ζήτησε για να «αδειάσει», αλλά και για να αφυπνίσει τους πάντες, ο Ραζβάν Λουτσέσκου ήταν πιο διαυγής, πιο κατασταλαγμένος, πιο ήρεμος από ποτέ την φετινή περίοδο.
Ομολόγησε και ο ίδιος ότι άφησε πίσω του την αρνητικότητα -που παραδέχθηκε ότι λανθασμένα είχε- και μπαίνει σε άλλο mood, σε άλλη φάση, εστιάζοντας πια σε λύσεις και όχι στα προβλήματα.
Το αγγλικό λεξιλόγιο του Λουτσέσκου είναι πολύ συγκεκριμένο, έμαθε σε όλο τον κόσμο του ΠΑΟΚ να μάθει την βαθιά έννοια των λέξεων… μεντάλιτι, μπάλανς, ρισπονσάμπιλιτι.
Αυτή τη φορά, όμως, εστίασε και σε μερικές νέες έννοιες που «φωτογραφίζουν» και πρόσωπα, αλλά και καταστάσεις. Χρησιμοποίησε πολλές φορές την λέξη «humble» (ταπεινότητα), ένα δείγμα πως δεν την εισπράττει από τους παίκτες του.
Χρησιμοποίησε πολλές φορές την λέξη «bond» (δεσμοί), ένα δείγμα πως διαπιστώνει χαλαρούς συνεκτικούς δεσμούς ανάμεσα στα μέλη του γκρουπ του.
Χρησιμοποίησε πολλές φορές βασικές θετικές έννοιες του ομαδικού αθλητισμού, όπως η θυσία, η μαχητικότητα, η γενναιοδωρία, η χαρά του παιχνιδιού, αλλά και αρνητικές όπως ο εγωισμός, η ιδιοτέλεια, ο ατομισμός.
Ορισμένα δεν τα βλέπει, ενώ θα το ήθελε. Κάποια άλλα τα εισπράττει ενώ δεν θέλει ούτε να τα βλέπει.
Μίλησε ελάχιστα για το τακτικό κομμάτι, εστίασε μόνο στην κακή αμυντική συμπεριφορά όταν χάνεται η μπάλα, το πρόβλημα για τον κόουτς είναι φανερό ότι βρίσκεται στο μυαλό, στην συμπεριφορά, στην νοοτροπία, όχι στο υλικό ή την ποιότητα.
Πέρσι, το Χριστουγεννιάτικο εορταστικό βίντεο της ΠΑΕ ΠΑΟΚ είχε τους παίκτες να πειραματίζονται με διάφορα μουσικά όργανα και τον Λουτσέσκου να τους συγχρονίζει ως μαέστρος.
Φέτος, με τον τρόπο του, έδειξε ότι αυτό είναι που λείπει. Ο συγχρονισμός. Η έννοια της ορχήστρας.
Γι’ αυτό και το φώναξε δυνατά και δημόσια πριν είναι πολύ αργά.
ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ
Μία από τις φράσεις κλειδιά ήταν αυτή που έλεγε πως «τώρα δεν είναι εποχή για όνειρα». Κι όσοι βρίσκονται ακόμα στο συννεφάκι καλό είναι να κατέβουν έγκαιρα. Υπενθύμισε ότι μέχρι στιγμής όλοι πήραν τις ευκαιρίες τους -εκτός του Θυμιάνη- κι ότι όποιος δεν μπει στο πνεύμα του γκρουπ, θα είναι σαν να κατεβαίνει μόνος του από το τρένο.
Και πρόσθεσε με νόημα κάτι που λίγοι είχαν σκεφτεί. Το διάστημα μέχρι τώρα ήταν μία περίοδος προσαρμογής στα νέα δεδομένα. Ένα διάστημα δοκιμών και συλλογής στοιχείων. Τώρα που έχει όλα τα δεδομένα στα χέρια του, τώρα που ξέρει ποιοι κάνουν, ποιοι δεν κάνουν, που ταιριάζουν και ποιοι δεν ταιριάζουν μαζί, είναι η δική του ώρα να μορφοποιήσει το γκρουπ, να ξεχωρίσει με ποιους θέλει να προχωρήσει και ποιους θα αφήσει πίσω.
Ο Λουτσέσκου -σοφά πράττοντας- πήρε σαφείς αποστάσεις από οποιαδήποτε διοικητική / στρατηγική επιλογή που αφορά το παρελθόν. Ω γέγονε, γέγονε. Κοιτάμε μπροστά. Κι έχουμε πολλή δουλειά να κάνουμε. Έχουμε να φτιάξουμε ομάδα.
Και υπενθύμισε με νόημα. Μέχρι τώρα η ευθύνη ήταν όλη δική του. Τώρα οι παίκτες είναι συνυπεύθυνοι για ότι καλό ή κακό συμβεί στο μέλλον.
