Αλήθεια, πόσο εύκολο είναι να κάνεις διάλογο με ανθρώπους που δεν παραδέχονται τίποτα; Γιατί πρέπει να μπαίνουμε σε μία κατάσταση απολογίας από τη στιγμή που εμείς είμαστε η εγγύηση ισονομίας στο ελληνικό ποδόσφαιρο;
Παρατηρώ τα συμπλέγματα που έχουμε δημιουργήσει σε ΑΕΚτζήδες και Αρειανούς. Βγάζουν μία επιθετικότητα κατά του ΠΑΟΚ πρωτόγνωρη. Δεν αναγνωρίζουν σε καμία των περιπτώσεων πως αν υπάρχει ένας λόγος που διεκδικούν ότι διεκδικούν, αυτός είναι ο ΠΑΟΚ του Ιβάν Σαββίδη.
Για τους Αρειανούς τα ξέραμε, απλά σε μία εποχή που δεν τους πειράζει κανείς από τον ΠΑΟΚ, βγάζουν χολή από τις λίγες. Και μετά όταν δημιουργούνται εντάσεις, δείχνουν τους ΠΑΟΚτσήδες με το δάχτυλο.
Οι ΑΕΚτζήδες το έχουν πάει σε άλλο επίπεδο. Πήγε ο Γιάννης Παπαδόπουλος στον Ολυμπιακό και αυτοί άρχισαν να λένε για τον ΠΑΟΚ. Αλήθεια, είναι δυνατόν να έγινε αυτή η κίνηση χωρίς την γνώση του Δημήτρη Μελισσανίδη; Ούτε μία στο εκατομμύριο. Κι όμως, ακόμα και σήμερα, υπό αυτές τις συνθήκες και αυτά τα γεγονότα, μιλάνε για συμμαχία ΠΑΟΚ – Ολυμπιακού.
Το θέμα είναι πως αντιμετωπίζεται αυτή η κατάσταση. Το πως μπορεί ο ΠΑΟΚ να διατηρήσει την ψυχραιμία του, να διατηρήσει τις δυνάμεις του και να αφήσει τους άλλους να εκτίθενται.
Και είναι μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για τον ΠΑΟΚ να αναδιοργανωθεί. Σε όλα τα επίπεδα. Να μην αφήνει να πέφτει τίποτα κάτω, να μη μπορεί κανένας να τον βρει εκτεθειμένο και να του κάνει ζημιά.
