Η σεζόν έχει ακόμη δρόμο μπροστά της για τον ΠΑΟΚ, που το δίμηνο Απριλίου-Μαΐου θα επιδιώξει να την ολοκληρώσει με όσο το δυνατό πιο πετυχημένο τρόπο. Για την Ευρώπη, βέβαια, έχει ήδη μπει το πρόσημο, κι αυτό είναι οπωσδήποτε θετικό. Τώρα, αν κατορθώσει και ανατρέψει τα προγνωστικά, εξασφαλίζοντας την πρόκριση στην ημιτελική φάση του Κόνφερενς Λιγκ κόντρα στη Μαρσέιγ, τότε θα μιλάμε πραγματικά για υπέρβαση, τη μεγαλύτερη που θα έχει πετύχει στην ευρωπαϊκή του ιστορία. Στο πρωτάθλημα θα κυνηγήσει τις όποιες ελπίδες του έχουν απομείνει για την πρωτιά, στο δε κύπελλο προβλέπονται δύο αμφίρροποι ημιτελικοί με τον Ολυμπιακό.
Ό,τι όμως κι αν συμβεί μέχρι το τέλος, η φετινή σεζόν αφήνει στον ΠΑΟΚ δύο μεγάλα κέρδη. Κι αυτά είναι η παρουσία των Χάρη Τσιγγάρα και Λευθέρη Λύρατζη, δύο παικτών, που, όταν άρχιζε η προετοιμασία του περασμένου καλοκαιριού, δεν συμπεριλαμβάνονταν στα βασικά πλάνα του Ραζβάν Λουτσέσκου. Και οι δύο νεαροί ποδοσφαιριστές έπρεπε να περιμένουν μέχρι να έρθει ο Δεκέμβριος, προκειμένου ν’ αρχίσουν, πρώτα ν΄ αποτελούν μέρος του ροτέισον του Ρουμάνου προπονητή και στη συνέχεια να καθιερωθούν ως βασικοί στην ενδεκάδα.
Ποιος θα μπορούσε, άραγε, να φανταστεί το περασμένο καλοκαίρι ότι ο ΠΑΟΚ θα έπαιρνε δύο διαδοχικές προκρίσεις-στο δεύτερο μισό της σεζόν-στην Ευρώπη, έχοντας στο αρχικό του σχήμα και τον Λύρατζη και τον Τσιγγάρα; Κι αν ο Τσιγγάρας είχε κάνει αισθητή την παρουσία του ήδη από προηγούμενες σεζόν, για τον Λύρατζη ο δρόμος της ανάδειξης ήταν πιο δύσβατος. Για τη θέση του δεξιού μπακ, που αγωνίζεται, ο Δικέφαλος έκανε μεταγραφή τον περασμένο καλοκαίρι τον Τέιλορ, παρόντος στο ρόστερ ενός ακόμη (ξένου) δεξιού μπακ, του Ροντρίγκο. Ο Λύρατζης, ωστόσο, δεν αποθαρρύνθηκε, ο χρόνος δούλεψε γι’ αυτόν και τώρα έχει καθιερωθεί ως ο βασικός δεξιός μπακ.
Τα κέρδη, που προκύπτουν από την εξέλιξη των δύο παικτών είναι αυτονόητα. Ο ΠΑΟΚ έχει βάλει στην ενδεκάδα του δύο παιδιά, που μέτρησαν ατελείωτες ημέρες προπονήσεων και παιχνιδιών στα τμήματα υποδομής του. Διένυσαν, δηλαδή, όλη τη διαδρομή στην ακαδημία, φθάνοντας μέχρι τους μεγάλους. Κι όχι μόνο έφθασαν, αλλά πλέον αποτελούν και βασικά στελέχη τους. Τι καλύτερο παράδειγμα για τις δεκάδες παιδιών, που στελεχώνουν τα τμήματα υποδομής του Δικεφάου, και τα οποία διαπιστώνουν στην πράξη ότι ο δρόμος προς την πρώτη ομάδα είναι ανοιχτός. Τουλάχιστον για αυτούς, που έχουν τα ιδιαίτερα ατομικά στοιχεία και δεν σταματούν ποτέ την προσπάθεια, υπό την καθοδήγηση των προπονητών τους, να τα εξελίξουν.
