Ναι, θα ήταν το ιδανικό οι μεταγραφικές κινήσεις να είχαν γίνει το περασμένο καλοκαίρι. Οπωσδήποτε, θα ήταν προτιμότερο να μην είχαμε φτάσει ως εδώ, για να πατηθεί το κουμπί του συναγερμού.
Σίγουρα, ο ΠΑΟΚ είναι σαν να χάρισε μισή σεζόν στον εγχώριο ανταγωνισμό και τώρα πρέπει να κυνηγήσει με σπριντ.
Δεν έχει όμως πια καμία σημασία να κοιτάει κανείς πίσω, το βλέμμα πρέπει να είναι μόνο μπροστά.
Είναι πιθανό, η σκουριά από το κορμί του Μεϊτέ να αργήσει να φύγει. Ο Πέλκας να μην θυμίζει τον παίκτη που φορούσε την ασπρόμαυρη φανέλα. Ο Πένια να αργήσει να προσαρμοστεί. Ο Βιετέσκα να μην είναι αυτό που περιμένουν όλοι.
Δεν έχει όμως και τόση σημασία. Αυτό που μετράει περισσότερο είναι πως ο ΠΑΟΚ αφυπνίστηκε, πήρε μπροστά.
Μετά από μία μακρά περίοδο στωικότητας, κάτι δείχνει ότι άλλαξε, κάτι δείχνει να ξεμπλόκαρε σε όλα τα επίπεδα.
Καμιά φορά χρειάζεται να φτάσεις στο χείλος του γκρεμού για να ξυπνήσεις, μα ποτέ δεν είναι αργά. Ο ΠΑΟΚ αρχίζει να μυρίζει πια και πάλι ΠΑΟΚ, το θέμα είναι αυτό το άρωμα να κρατήσει όσο περισσότερο γίνεται…