Για να είμαι ειλικρινής δεν κατάλαβα τη σκοπιμότητα αυτής της συνέντευξης Τύπου του Λουτσέσκου, σε τέτοιες περιπτώσεις πάντα υπάρχουν απόνερα, που μπορεί να προκαλέσουν επιπλέον εσωστρέφεια.
Σε κάθε περίπτωση, δεν γίναμε σοφότεροι, κανείς που παρακολουθεί το ρεπορτάζ του ΠΑΟΚ και έχει μια έστω και επιφανειακή γνώση των πραγμάτων και των καταστάσεων, δεν περίμενε να γίνει σοφός μέσα από μια συνέντευξη Τύπου.
Κι αναρωτιέμαι, πόσοι περίμεναν μια συνέντευξη Τύπου για να ανακαλύψουν την Αμερική.
Εν πάση περιπτώσει, ήθελε χθες να αναλύσει μια κατάσταση, μέσα από τα δικά του μάτια, να πάρει όλες τις ευθύνες πάνω του και να βάλει στο κάδρο της ευθύνης και τους παίκτες.
Αυτό το τελευταίο, εγώ προσωπικά θα το είχα αποφύγει. Στην Ελλάδα, ειδικά, αυτά τα πράγματα δεν είναι ανάγκη να γίνονται δημόσια, αλλά αυτός ξέρει καλύτερα.
Σ΄ αυτή τη συνέντευξη, ο Λουτσέσκου ίσως αδίκησε και τον εαυτό του, που του τα φόρτωσε όλα. Δεν μπορεί να έχει ο προπονητής 100% την ευθύνη, όταν μια ομάδα δεν έχει καταφέρει να υλοποιήσει τις προσδοκίες, όχι γιατί είναι κακή ομάδα, αλλά γιατί δεν έχει καταφέρει να “βρεθεί”.
Αφήνοντας στην άκρη τον καταμερισμό των ευθυνών, ας σταθούμε στα γεγονότα. Κι αυτά είναι λίγο σοκαριστικά.
Όταν ο ίδιος ο προπονητής αναφέρει ότι πρέπει να γίνει σήμερα, μέσα Νοεμβρίου, κάτι, που θα έπρεπε να γίνει τον Ιούλιο, άντε και τον Αύγουστο, είναι φανερό ότι υπάρχει πρόβλημα.
Τα γκρουπ, οι νοοτροπίες, ο χαρακτήρας μιας ομάδας, δεν χτίζονται τον Νοέμβριο εν μέσω συνεχόμενων αγωνιστικών υποχρεώσεων…
Aλλά αυτός ο προπονητής, μας έχει δείξει ότι μπορεί να το κάνει κι αυτό. Όπως το έκανε πριν από ακριβώς 7 χρόνια…
