Την προηγούμενη εβδομάδα, παρότι ο χρόνος μετράει αντίστροφα, σημείωνα ότι το μείζον δεν είναι πότε θα πάρει ο ΠΑΟΚ παίκτες, αλλά τί είδους παίκτες θα πάρει.
Όσο περνάει ο χρόνος, θα αρχίσει κι αυτός να παίζει ρόλο και να λειτουργεί πιεστικά, αλλά το μείζον παραμένει η ποιότητα και τα χαρακτηριστικά των παικτών που ο ΠΑΟΚ θα αποκτήσει. Κάποια στιγμή θα γεμίσει το ρόστερ, το θέμα είναι πως…
Η πρώτη κίνηση, η ανανέωση του συμβολαίου του Μπράντον, δεν ήταν καλό σημάδι και δεν είναι τυχαίο που μόνο αρνητική αντίδραση προκάλεσε. Ένας μέτριος επιθετικός, σίγουρα όχι για το επίπεδο που ΘΕΛΕΙ να παίξει ο ΠΑΟΚ, ένας επιθετικός που (ενδεικτικά) χάθηκε στον τελικό του Βόλου, όπως χάθηκε στα περισσότερα σημαντικά παιχνίδια του ΠΑΟΚ, που θα κοστίσει όσο ένας καλός επιθετικός. Σχεδόν 550 χιλιάδες εγγυημένα, που μπορούν να φτάσουν 700 με τα μπόνους.
Ο Ισπανός ανανέωσε για τους λόγους που ανανέωσε πέρσι ο Μπίσεσβαρ κι ο Ζίβκο Ζίβκοβιτς και πρόπερσι ο Καντουρί. Μπρος στον κίνδυνο να μην έχει σύντομα καλύτερους, ο Λουτσέσκου προτιμά να κρατάει αυτούς που είχε, παρότι κι αυτός ξέρει ότι κάνει εκπτώσεις στις απαιτήσεις του. Έτσι γεμίζει το ρόστερ με παίκτες που κοστίζουν ακριβά γι΄ αυτά που θα δώσουν και αγωνιστικά δεν είναι απολύτως απαραίτητοι μέσα στη σεζόν.
Είναι μια επιλογή που δεν την καταλαβαίνω, αλλά γίνεται.
Το κακό είναι όσο περνάει ο καιρός, υπάρχει ο κίνδυνος να κάνει ο ΠΑΟΚ κι άλλες εκπτώσεις στις απαιτήσεις του.
Από δω και πέρα, άλλωστε, δεν ορίζεις την αγορά, η αγορά σε οδηγεί.
Η περίοδος που μπορούσες να επιλέξεις, να κυνηγήσεις στόχους και να τους κλείσεις με δέλεαρ την άμεση εξασφάλιση και ενδεχομένως κάτι παραπάνω στο οικονομικό, έχει τελειώσει.
Τώρα, οι ελεύθεροι παίκτες λιγοστεύουν, ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος, πλέον θα πας σε ότι σου δώσει η αγορά και σε παίκτες, που μπορεί να αμφιβάλεις αν αξίζουν τα χρήματα που πρέπει να ξοδέψεις.
Για τον επιθετικό, για παράδειγμα, οι καλοί ελεύθεροι σε καλές ηλικίες πηγαίνουν αλλού, στον δρόμο σου έρχονται δεύτερες επιλογές, που δεν κάνουν τη διαφορά και κάποιες άλλες για πρώτες, που είναι τρομερά δύσκολες, ρισκαδόρικες και κοστοβόρες.
Αυτή την εποχή οι επιλογές είναι δύο στα 31-32, που ζητούν κλειστά τριετή συμβόλαια με κόστος -πρό φόρων- κοντά στα 5 εκατομμύρια. Κάνεις εύκολα τέτοια επένδυση, στην οποία το ρίσκο δεν είναι μικρό κι αν δεν σου “κάτσει” δεν θα μπορέσεις να “απεγκλωβιστείς” γιατί αυτοί οι παίκτες δεν πρόκειται να βρουν τέτοια συμβόλαια αλλού, με ένα χρόνο επιπλέον στην πλάτη τους;
Αυτή τη στιγμή η κατάσταση αρχίζει να γίνεται πολύ πιεστική για τον ΠΑΟΚ και ευχής έργον είναι να μην επηρεαστεί απ΄ αυτήν, να κάνει τις πιο ορθολογικές επιλογές, χωρίς να παρεκκλίνει από το όποιο πλάνο του και να θυμάται ότι αυτές τις επιλογές θα τις κουβαλά τουλάχιστο μέχρι τον επόμενο Μάιο και πως αυτή η σεζόν είναι κρίσιμη, γιατί ο κίνδυνος να ανοίξουν την ψαλίδα οι 3 του κέντρου ελλοχεύει…
